Στο σχέδιο με τους άξονες για την υγεία που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 28.7.2000 αναφέρεται ότι ένας απ' τους κεντρικούς στόχους είναι η «ανάδειξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) και της Δημόσιας Υγείας σε βασικούς πυλώνες του νέου συστήματος» και η «άσκηση εθνικής πολιτικής με έμφαση στην Πρόληψη και στην Προαγωγή της Υγείας για τη βελτίωση του επιπέδου υγείας του ελληνικού πληθυσμού».

Η φραστική έμφαση στην ΠΦΥ που υπάρχει στο σχέδιο ηχεί καλά στα αυτιά και προσφέρεται για επικοινωνιακή -όπως λένε στο σύνολό τους οι εκσυγχρονιστές- πολιτική και προβολή. Ομως δεν έχει καμιά σχέση με το πνεύμα της Διακήρυξης της Αλμα Ατα.

Βέβαια, στο σχέδιο αναφέρεται ότι το « Δημόσιο Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας θα παρέχει Πρωτοβάθμια ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, Προληπτική ιατρική, Προαγωγή της υγείας και Κοινωνική φροντίδα». Ομως, η κυβέρνηση εξαντλείται σε αυτές τις είκοσι λέξεις, γι' αυτό και δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην ανάπτυξη της ΠΦΥ ή οποιοδήποτε άλλο σχεδιασμό.

`Η μάλλον η κυβέρνηση αξιοποιεί το «πρώτο σημείο επαφής με το σύστημα υγείας», που αναφέρεται στη Διακήρυξη της Αλμα-Ατα, για την έναρξη της «βασικής αρχής» της μεταρρύθμισης που «είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτόν που παράγει τις υπηρεσίες υγείας και σε αυτόν που τις έχει ανάγκη και τις αγοράζει», όπως την περιέγραψε ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας μετά το Υπουργικό Συμβούλιο.

Κεντρικός μοχλός σ' αυτή την «αγοραπωλησία υπηρεσιών» απ' το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα είναι ο Οργανισμός Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ), που θα συγκεντρώνει τους πόρους υγείας των μεγαλύτερων ασφαλιστικών οργανισμών (ΙΚΑ, ΟΓΑ, Οργανισμού των Ελευθεροεπαγγελματιών και του Δημοσίου.

Και πραγματικά στο σχέδιο υπάρχει εκτενής περιγραφή της τεχνικής και διοικητικής δομής που έχει όμως ως επίκεντρο τη λεγόμενη «διαχείριση των πόρων» και όχι αυτές καθεαυτές τις δραστηριότητες που θα έπρεπε να αναπτύσσονται στα πλαίσια της ΠΦΥ.

Απ' το σχέδιο φαίνεται καθαρά ότι το οικονομικό βάρος θα μετατίθεται είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω των ασφαλιστικών φορέων στους χρήστες υπηρεσιών υγείας αφού: Το Κέντρο Υγείας (ΚΥ) θα έχει δικό του προϋπολογισμό, θα μπορεί να «πουλά» υπηρεσίες με αμοιβή κατά πράξη και σε μη δικαιούχους, ενώ εάν ένας δικαιούχος υπερβεί τον ...προϋπολογισμό του ΚΥ τότε θα «επιβαρύνεται με το πλήρες κόστος των υπηρεσιών».

Λείπει, όπως και σε όλο το σχέδιο, η οικονομοτεχνική μελέτη και για την ΠΦΥ. Οι όποιες παρεμβάσεις σχεδιάζονται θα γίνουν με ανακατανομές των ήδη διατιθέμενων χρημάτων.

Ετσι ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος σε συνέντευξή του στα «Νέα» (1.8.2000), όταν ρωτήθηκε πού θα βρεθούν τα χρήματα για τη μεταρρύθμιση απάντησε ότι ίσως χρειαστούν κάποια χρήματα στην αρχή «από εκεί και πέρα θα υπάρχει μια αυτοχρηματοδότηση από το ίδιο το σύστημα».

«Οσον αφορά την ΠΦΥ, πρόσθεσε ο υπουργός, τα χρήματα υπάρχουν. Σας λέω μόνον ότι για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων η δαπάνη προβλέπεται, για το 2000 να φτάσει στο ιλιγγιώδες ποσό των 220 δισ. δραχμών. Καταλαβαίνει κανείς ότι τα χρήματα υπάρχουν».

Μια βδομάδα αργότερα (Βλέπε «Βήμα» 10.8.2000) ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς έστειλε εγκύκλιο προς τις υγειονομικές υπηρεσίες για έλεγχο όλων των δαπανών περίθαλψης των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς υπήρξε η πρόβλεψη ότι θα υπάρξει υπέρβαση 60 δισ. δραχμών, ενώ είχαν προϋπολογιστεί μόνο 163 δισ. για το 2000.