Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα ΝΕΑ

Κι εκεί που λες «πάλι καλά, τουλάχιστον επικοινωνούμε», μια «ανυποψίαστη» επιστημονική μελέτη έρχεται να σε φορτώσει και με ενοχές. Γιατί εκεί που σου χρωστάνε, σου ζητάνε και τα ρέστα.

Πράγματι, όλο το σύστημα είναι αλληλοεξαρτώμενο. Μόνο που όταν αποδέχεσαι να σου παρουσιάζουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω, τα συμπεράσματα σε οδηγούν σε ήττα. Ετσι και με τις μέλισσες...

Ασφαλώς και δε φταις εσύ - προσωπικά - που το κινητό σου ζαλίζει μια μέλισσα, αλλά σίγουρα φταίμε - όλοι μαζί - όταν καταναλώνουμε ό,τι μας πασάρουν, για να έρθουν μετά να μας πούνε πως φταίμε κι από πάνω γιατί καταναλώνουμε. Κράτα το αυτό, για άλλες σκέψεις, αργότερα, για όλα αυτά που λέμε «τρόπος ζωής», τον οποίο - υποτίθεται πως - δεν μπορούμε να αποχωριστούμε, για τις τεχνητές ανάγκες που κυνηγάμε, το κλειστό στόμα που κρατάμε και έλα μετά να βγάλεις συμπέρασμα, γιατί ένα 90% που ψηφίζει εδώ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλού Δημοκράτες και Ρεπουμπλικάνους, είναι το ίδιο που και πριν και μετά την κάλπη, βρίζει. Κάτι δεν πάει καλά, ε;

Πού είναι το παράξενο με τις καθυστερήσεις στις έρευνες; Οταν ήδη έχει «δικαστεί» ο καπετάνιος για «ανθρώπινο λάθος», όπως και στο «Σαμίνα», όπως στο «Δύστος», όπως... όπως...

Κάποτε έρχεται το τέλος για κάθε αυταπάτη: ότι ο στρατός, για παράδειγμα, είναι για να διασφαλίζει τα σύνορα. Οταν το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας κάνει έρευνα για τις απειλές που θα προκύψουν από την έλλειψη νερού σε τρίτες χώρες, ξαφνιάζονται ορισμένοι που στρατιώτες στη Γερμανία, του ενός δηλαδή κι αδιαίρετου στρατού των αστών, ασκούνται πυροβολώντας εικονικά... μαύρους στο Μπρονξ.

Γιατί; Αυτή δεν είναι η αποστολή τους; Δηλαδή, οι «δικοί μας» που ασκούνται στο Κιλκίς σαν δύναμη ταχείας επέμβασης ποιους προετοιμάζονται να χτυπήσουν μέσα κι έξω από τα σύνορα;

Ψιλά γράμματα, που γίνονται ακόμα ψιλότερα όταν με το παιδί σου δεν κουβεντιάζεις για το γεγονός ότι δεν είναι καριέρα η στρατιωτική σχολή, αλλά το κυνηγάς κι όλας γιατί δεν πιάνει τη βαθμολογία που χρειάζεται. Κι από πάνω θα σε πούνε και κόπανο. Σε λένε ήδη με κάθε δημοσκόπηση που βγάζει ότι το 90% ψηφίζει εκείνους που τον φτύνουν...

Τα παιδιά - τι παιδιά, δηλαδή, άντρες και γυναίκες με τα όλα τους - μιλάνε σε μια από τις απογευματινές εφημερίδες - στην «Ελευθεροτυπία» - ως γενιά των 700 ευρώ. Λεπτομέρεια: Μιλάνε όλα μόνο με το μικρό τους όνομα. Αυτονόητο το γιατί: Βασιλεύει η Δημοκρατία, τόσο που μια επώνυμη μαρτυρία, ούτε καν καταγγελία, ισοδυναμεί με απόλυση. Κι όμως αυτός ο τρόμος πρέπει να σπάσει...

Ασχετο: «Σύλλογος Παραχώρησης Εργασίας σε Τρίτους». Παραπέμπει, λίγο, σε εκκολαπτόμενους εργατοπατέρες;