Με αποφασιστικότητα ετοιμάζεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στην υλοποίηση της πολιτικής της για μια σειρά ζητήματα και το επόμενο χρονικό διάστημα είναι καθοριστικό για το αν θα μπορέσει και σε ποιο βαθμό να κάνει πράξη τις αντιλαϊκές ανατροπές που επιθυμεί. Η επιστροφή του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη στην Αθήνα συνδυάζεται με επαφές σε διάφορα επίπεδα και σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας φάσης «εχθροπραξιών» της κυβερνητικής πολιτικής με τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις όλου του λαού, καθώς μόνο αυτός ο όρος μπορεί να αποδώσει τους στόχους αυτής της πολιτικής. Με σταθμό τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, στην οποία θα γίνουν οι καθιερωμένες δηλώσεις του πρωθυπουργού για την πολιτική που θα ακολουθηθεί τους επόμενους μήνες, το κυβερνητικό επιτελείο ετοιμάζεται να κινηθεί με ταχύτητα. Αυτός είναι εξάλλου κι ο λόγος που πριν ολοκληρωθούν οι διακοπές του πρωθυπουργού, υπουργοί σε καίριες θέσεις βρέθηκαν στην Αθήνα για να προετοιμάσουν το «έδαφος».

Ηκυβέρνηση έχει πολλές «εκκρεμότητες». Μέσα στη βδομάδα ανακοινώθηκε η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, με θέμα αποκλειστικά την Παιδεία. Ταυτόχρονα δε χάνεται χρόνος για καθοριστικές και δυσοίωνες αλλαγές στον τομέα της Υγείας. Αρχίζει ο διαβόητος «κοινωνικός διάλογος» για τις εργασιακές σχέσεις, με σκοπό την ολοκληρωτική ανατροπή τους. Ζήτημα ημερών είναι το θέμα υπογραφής συμφωνίας με τους Αμερικανούς για την τρομοκρατία. Συναντήσεις και ανακοινώσεις άρχισαν κιόλας για την εκπόνηση του νέου κρατικού προϋπολογισμού, ενώ διάφορα δημοσιεύματα διαπιστώνουν καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις. Νέες συναντήσεις και διαβουλεύσεις μπήκαν ήδη μπροστά για την Ολυμπιάδα του 2004. Οι εξελίξεις δε σταματούν εδώ, καθώς ο κυβερνητικός μηχανισμός δε σταμάτησε στιγμή να εργάζεται, αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που πρόσφερε το καλοκαίρι για να μην αντιληφθεί ο λαός το μέγεθος και το εύρος των αλλαγών που ετοιμάζει. Χαρακτηριστικό είναι ότι διεξάγεται ο «κοινωνικός διάλογος» στον τομέα της ναυτιλίας, χωρίς ιδιαίτερη προβολή από τον Τύπο, ενώ προωθούνται νομοθετικά αλλαγές στη δημόσια διοίκηση!

Τα «μέτωπα» που έχει ανοίξει η κυβέρνηση είναι πολλά, αλλά αυτό που της μένει να κάνει είναι η προώθηση σχεδίων που έχουν καταληχθεί από καιρό. Οι συγκεκριμένες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι προεκλογικές επαφές με βιομήχανους και εφοπλιστές ήταν αυτές που καθόρισαν την πολιτική που περιμένει να εφαρμοστεί. Ωστόσο, το θέμα της εφαρμογής αυτής της πολιτικής αναδεικνύεται περισσότερο σύνθετο από όσο πίστευε και θα ήθελε η κυβέρνηση. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το χαρακτήρα των σκληρών μέτρων που προωθεί. Εχει να κάνει και με την έγκαιρη αντίδραση του λαϊκού κινήματος στα σχέδιά της. Εχει να κάνει με την ενεργοποίηση των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, των εργαζομένων εκείνων που παίρνουν την υπόθεση της υπεράσπισης των κατακτήσεών τους στα χέρια τους.

Ηεπιλογή της συνδυασμένης αντεπίθεσης στην επίθεση της κυβέρνησης, των βιομηχάνων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι μονόδρομος. Ο ενωτικός, ταξικός αγώνας και η συσπείρωση εργαζομένων, αγροτών και μεσαίων στρωμάτων της πόλης είναι αναγκαιότητα, καθώς δεν απειλούνται μόνο τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά όλου του λαού. Το αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, που «πατάει» πάνω σε ένα μακρόχρονο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης και σε σαφείς θέσεις για μια σειρά ζητήματα, μπορεί να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης και δράσης. Η αρχή γίνεται στις 24 Αυγούστου με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα.