Η μασονική στοά «Π-2» σχεδιαζόταν να έχει μεγαλύτερη εξάπλωση απ' ό,τι μπορεί να υποθέσει κανείς. Οχι τυχαία καταχωρούνται στις λίστες της ονόματα Λατινοαμερικανών αντιδραστικών, τύπου Λοπέθ Ρέγκα, έμπιστου της χήρας του στρατηγού Περόν, Ιζαμπελίτας. Ο Ρέγκα συνδεόταν με τη μυστική ένοπλη οργάνωση που είχε αναλάβει στην Αργεντινή το έργο της εξόντωσης των αριστερών παραγόντων. Ανάλογες διασυνδέσεις παρατηρούνται με τους αντιδραστικούς κύκλους της Ουρουγουάης και της Παραγουάης. Ο Τζέλλι είχε στενές επαφές με τις προσκείμενες στη στοά του οργανώσεις των γειτονικών προς την Ιταλία χωρών. Στη λίστα των «βρώμικων» πράξεων αυτού του ανδρείκελου της ΣΙΑ θα προσθέσουμε άλλη μία, που μας επιτρέπει να φωτίσουμε καλύτερα τους μυστικούς τρόπους, με τους οποίους γινόταν ο συντονισμός των αποσταθεροποιητικών ενεργειών στη Δυτική Ευρώπη, όπου χρησιμοποιούνταν για το σκοπό αυτό αριστερές ετικέτες.

Τον Ιούλη του 1981 στο Οριόλ, ένα ήσυχο προάστιο στη Μασσαλία της Γαλλίας, «άγνωστοι» κατέσφαξαν άγρια την οικογένεια του επιθεωρητή της Αστυνομίας Μασιέ. Ο επιθεωρητής ανήκε στην ακροδεξιά «Υπηρεσία δράσης του πολίτη», κάτω από την κάλυψη της οποίας δρα το γαλλικό «τάγμα των ναϊτών», μια μασονική οργάνωση τύπου «Π-2». Ολόκληρη η ονομασία της είναι: «Κυρίαρχο και στρατιωτικό τάγμα ιπποτών του ναού της Ιερουσαλήμ».

Ας σημειωθεί ότι στα χαρτιά του Τζέλλι, που βρήκε η Αστυνομία υπήρχε φάκελος για το τάγμα αυτό, η στάση του οποίου απλώνεται επίσης στην ΟΔΓ, την Ισπανία και την Ελβετία. Στην Ελβετία, για παράδειγμα, εδρεύει το στρατηγείο του τάγματος. Εξακριβώθηκε ότι ο Τζέλλι συναντιόταν συχνά στη Μασσαλία με εκπροσώπους των «ιπποτών». Οι συναντήσεις γίνονταν τόσο στην έδρα του τάγματος, όσο και στη βίλα του Τζέλλι, η οποία τυπικά ανήκε στο προξενείο κάποιας νοτιοαμερικανικής χώρας. Εδώ φιλοξενούνταν συχνά οι νεοφασίστες τρομοκράτες που το σκάγανε από την Ιταλία. Χρησίμευε σαν καταφύγιο και για τους Γάλλους δεξιούς τρομοκράτες. Λίγο πριν πεθάνει, ο Μασιέ είχε αγοράσει στην Τουρκία και μετέφερε με πλοίο στην Ιταλία ένα φορτίο όπλων που προορίζονταν για τις... «ερυθρές ταξιαρχίες». Ο Μασιέ δολοφονήθηκε από τους συνενόχους του, γιατί έκρυψε ένα μέρος των εισπράξεων απ' αυτή την επιχείρηση. Το πιο περίεργο ήταν ότι η αποστολή και η παράδοση του οπλισμού στις «ερυθρές ταξιαρχίες» είχε οργανωθεί με εντολή της ΣΙΑ από τη στοά «Π-2». Δικαιολογημένα, λοιπόν, οι γαλλικές μασονικές οργανώσεις που, σε διάκριση από τη «μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας», επιδίωκαν να διατηρήσουν την αυτονομία τους απέναντι στους Αμερικανούς, κατηγόρησαν την «Π-2» και τις «ψευτομασονικές αιρέσεις που συνδέονται μ' αυτή ότι αποτελούν κέντρα παράνομων επιχειρήσεων που οργανώνονται με εντολή της ΣΙΑ.

Στην Ιταλία, ύστερα από σχετική απόφαση του Κοινοβουλίου, απαγορεύτηκε η στοά «Π-2». Για τους μασόνους όμως παρόμοιες αποφάσεις δεν έχουν πραγματική ισχύ. Μάλιστα, με το στόμα του πρώην φασίστα Μπατέλλι εξέφρασαν την ελπίδα ότι τελικά ο Τζέλλι θα δικαιωθεί. Πάντως, ελπίζουν ότι η στοά «Π-2» δε θα χαθεί χωρίς να αφήσει ίχνη.(1)

Τη στοά αυτή πιθανόν να την αναδιοργανώσουν, να τη χωρίσουν σε άλλα μυστικά δώματα και να προβάλουν σε πρώτο πλάνο άλλα πρόσωπα, που δεν έχουν λιγότερη επιρροή στη χώρα: Ο μασονισμός εξακολουθεί να ελέγχει τα ανώτατα κλιμάκια πολλών πολιτικών κομμάτων της Ιταλίας και του κρατικού της μηχανισμού. Μισό χρόνο μετά την ανακάλυψη των καταλόγων της «Π-2» σταμάτησε η «εκκαθάριση» που απειλούσε στην αρχή τους άλφα ή βήτα χριστιανοδημοκράτες ή σοσιαλιστές που συγκαταλέγονταν στη «χιλιάδα». Ολοι σχεδόν διατήρησαν τις παλιές θέσεις τους. Η διερεύνηση των εγκλημάτων της «χιλιάδας» πέρασε από το Μιλάνο στη Ρώμη, όπου οι άνθρωποι του Τζέλλι κατέχουν πολύ γερές θέσεις.(2)

Τούτο αφορά άμεσα κι αυτούς που πρωτοστατούν στις αντισοβιετικές συκοφαντίες περί τρομοκρατίας. Ολοι τους έχουν προσωπικούς δεσμούς με τον «επίτιμο μάγιστρο» του εκβιασμού των προκλήσεων και των δολοφονιών. Οι άνθρωποι του Τζέλλι ήταν σίγουροι πως ο ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ Α. Χαίηγκ θα γίνει υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ακόμα από την άνοιξη του 1980, εννιά μήνες δηλαδή (!) πριν από το διορισμό του. Κι αμέσως έσπευσε στην Ουάσιγκτον να συγχαρεί προσωπικά τον Χαίηγκ το μέλος της «Π-2», στρατηγός των μυστικών υπηρεσιών Σαντοβίτο.

Για τις εγκάρδιες σχέσεις που διατηρεί ο ίδιος ο Τζέλλι στο άμεσο περιβάλλον του Ρίγκαν μιλάει η αλληλογραφία του με τον Φίλιπ Γκουαρίνο, ηγέτη της ιταλικής κοινότητας στη Νέα Υόρκη, ο οποίος, όπως αναφέραμε ήδη, ήταν ένας από τους οργανωτές της εκλογικής εκστρατείας για την ανάδειξη του Ρίγκαν στο προεδρικό αξίωμα. «Οι υποθέσεις του Ρεπουμπλικάνικου Κόμματος πηγαίνουν καλά, πληροφορούσε ο Γκουαρίνο το φίλο Τζέλλι στο κορύφωμα της καμπάνιας για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 1980. Είμαι βέβαιος, ότι ο Ρίγκαν και ο Μπους θα βγουν νικητές».

«Αν θέλεις να σχηματίσουν στην Ιταλία μια καλή ιδέα για τον υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ, απαντούσε με πρακτικό πνεύμα ο Τζέλλι, στείλε μου υλικά που κρίνεις απαραίτητα, κι εγώ θα φροντίσω να δημοσιευτούν».

Και μια τελευταία λεπτομέρεια. Στην αρχή του βιβλίου εκφράσαμε την κατάπληξή μας που ο Ρίγκαν, για να διατρανώσει την πρόθεσή του «να καταστρέψει τα εγκεφαλικά κέντρα της τρομοκρατίας», επέλεξε το ελάχιστα γνωστό μιλανέζικο περιοδικό «Σετιμανάλε». Ωστόσο, η προτίμηση γι'αυτό το περιοδικό δεν ήταν τυχαία. Ιδιοκτήτης του είναι ο ακροδεξιός χριστιανοδημοκράτης Μάσσιμο Ντε Κάρολις, ο οποίος έχει στην τσέπη του το βιβλιάριο του μέλους της στοάς «Π-2» αριθ.1815. Και ο διευθυντής του περιοδικού Μασίμο Τόστι είναι μέλος της ίδιας στοάς με αριθμό βιβλιαρίου 2209. Με άλλα λόγια, ο Αμερικανός Πρόεδρος εκμυστηρευόταν τις προθέσεις του να συντρίψει το «εγκεφαλικό κέντρο» της τρομοκρατίας που είχε δημιουργήσει ο Λίτσο Τζέλλι με τις ευλογίες της ΣΙΑ και της αμερικανικής κυβέρνησης.

Οπως φαίνεται, τα σχόλια περιττεύουν.

(1). Ο Φραντσέσκο Λομπράσσα, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου «εν ονόματι της "στοάς"» γράφει σχετικά μ' αυτό: «Τώρα ο Τζέλλι σωριάστηκε κάτω από το βάρος των γεγονότων, τα οποία, ωστόσο, τα γνώριζαν εκείνοι που τον προωθούσαν και του επέτρεπαν χρόνια να δρα ατιμώρητα. Ο χειρουργός που είχε καθήκον να αφαιρέσει το απόστημα που μεγάλωσε με τη βοήθεια του Τζέλλι στο σώμα της ιταλικής κοινωνίας, δεν έκανε παρά μια εξωτερική εντομή. Η αυτοκρατορία της «Π-2» μένει άθικτη σαν και πρώτα. Περιμένει απλώς το νέο αυτοκράτορα». (σελ 164). Στον Τύπο δημοσιεύτηκαν πληροφορίες για μια άλλη μυστική στοά, την «Π-3» που βρίσκεται στη διάθεση του Μπατέλλι. Η στοά «Π-1», όπου ανήκουν τα υψηλότατα πρόσωπα της Ιταλίας και είναι ακόμα πιο μυστική από την «Π-2», είχε συγκροτηθεί το 1971 από τον μεγάλο μάγιστρο της «μεγάλης Ανατολής» Σαλβίνι.

(2). Σύμφωνα με τα γραφόμενα του ιταλικού Τύπου, οι λίστες που βρέθηκαν στο Αρέστο δεν αποκαλύπτουν παρά ένα μέρος του δυναμικού της οργάνωσης του Τζέλλι. Στην πραγματικότητα η «χιλιάδα» του αριθμεί 2.600 μέλη.

(3). Ο Λίτσο Τζέλλι υπήρξε ο μοναδικός εκπρόσωπος της Ιταλίας που ο Ρίγκαν είχε προσκαλέσει στην επίσημη αυτή τελετή το Γενάρη του 1981.

• Ο υπότιτλος είναι του «Ριζοσπάστη»