Και οι δύο επιστημονικές θεωρίες για την αρχή της ζωής αρχίζουν από μόρια που σχηματίζονται από μη βιολογικές χημικές διεργασίες (συμβολίζονται με διάφορα σύμβολα σε κύκλους) (1).

Στο μοντέλο που προτάσσεται η ικανότητα αντιγραφής, κάποιες από τις ουσίες συνενώνονται τυχαία σε αλυσίδα σχηματίζοντας ένα μόριο - πιθανώς κάποιο είδος RNA - ικανό να αυτοαναπαράγεται (2). Το μόριο φτιάχνει πολλά αντίγραφα του εαυτού του (3), που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι μεταλλάξεις του αρχικού μορίου (4). Τα μεταλλαγμένα μόρια που είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στο περιβάλλον κυριαρχούν (5). Τελικά, αυτή η εξελικτική διαδικασία πρέπει να οδηγεί στο σχηματισμό διαμερισμάτων (όπως τα κύτταρα) και μεταβολισμού, όπου μικρότερα μόρια χρησιμοποιούν ενέργεια για να πραγματοποιούν χρήσιμες για το κύτταρο διεργασίες (6).

Στο μοντέλο που θεωρεί πρωτεύοντα το μεταβολισμό, η αρχή γίνεται με το σχηματισμό διαμερισμάτων (7). Μερικά απ' αυτά περιέχουν μείγματα ουσιών που συμμετέχουν σε κύκλους αντιδράσεων (8), που με το χρόνο γίνονται όλο και πιο πολύπλοκοι (9). Τελικά, το σύστημα κάνει το άλμα της αποθήκευσης πληροφοριών για τη δομή του σε πολυμερή (10).