«Η πάλη για τα συμφέροντα των εργαζομένων συνδέεται άμεσα με την ισχυροποίηση του μετώπου κατά του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, κατά των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ», σημείωσε ο Γ. Μαυρίκος. Και συνέχισε: «Η διαφορά του ταξικού κινήματος με αυτές τις δυνάμεις δεν περιορίζεται στη μια ή την άλλη μορφή πάλης, στο ένα ή στο άλλο αίτημα. Βρίσκεται στη βασική κατεύθυνση, στο συνολικό πλαίσιο που κινούνται.

Αυτές οι δυνάμεις στηρίζουν το εκμεταλλευτικό σύστημα και το υπερασπίζονται. Στηρίζουν ενεργητικά τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική. Κινούνται με βάση τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τοποθετούνται υπέρ της "αντοχής της οικονομίας". Γι' αυτό αρνούνται και καταπολεμούν την ταξική πάλη, επιλέγοντας το δρόμο της ταξικής συνεργασίας, των κοινωνικών διαλόγων.

Δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν την Εργατική Τάξη, εκπροσωπούν τα αντίπαλα συμφέροντα. Και από αυτή τη σκοπιά συμμετέχουν, με ελιγμούς, με προσχήματα, στο σχέδιο προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων με τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στο εισόδημα των εργαζομένων, φτάνοντας μέχρι του σημείου να υπογράψει η ΓΣΕΕ την Εθνική Γενική ΣΣΕ με αύξηση 77 λεπτά του ευρώ την ημέρα!!

Κάτω από την πίεση του ταξικού κινήματος και των εργαζομένων, αλλά και για διάφορες σκοπιμότητες, παίρνουν αποφάσεις για κάποιες κινητοποιήσεις, αλλά δε δίνουν πεντάρα για την προετοιμασία τους, αφορίζουν το συντονισμό των εργαζομένων, τα αιτήματά τους, δεν αμφισβητούν, δε συγκρούονται με την κυρίαρχη πολιτική, δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες της Εργατικής Τάξης.

Δίνουμε και πάλι απάντηση. Το ΠΑΜΕ παλεύει αταλάντευτα για την Ενότητα της Εργατικής Τάξης. Επιδιώκει τη συγκέντρωση και την κινητοποίηση περισσότερων εργατών, εργατριών, νέων εργαζόμενων, σε ταξική - αγωνιστική κατεύθυνση, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του, την αντιλαϊκή πολιτική. Επιδιώκει την κοινή συντονισμένη πάλη των εργαζομένων στον ιδιωτικό, στο δημόσιο τομέα, στις πρώην ΔΕΚΟ. Την κοινή πάλη ανάμεσα στους Ελληνες και τους μετανάστες. Σε αυτό το έδαφος, στο έδαφος της ταξικής πάλης, του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μπορεί να ενισχυθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης. Η ενότητα για την οποία μιλάει ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι ενότητα στην υποταγή, στην αποδοχή της στρατηγικής των αντιπάλων της Εργατικής Τάξης, είναι καρικατούρα της ενότητας».