Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Την περασμένη Κυριακή δόθηκε στη δημοσιότητα η πολιτική Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε προηγηθεί σε συνέντευξη Τύπου η δήλωση του Μ. Γλέζου ότι η Διακήρυξη αυτή δε διαφέρει πουθενά σε σχέση με τα ντοκουμέντα του προγραμματικού συνεδρίου του ΣΥΝ, το 2003. Ας δούμε, λοιπόν, τι λένε η Διακήρυξη, τα ντοκουμέντα του προγραμματικού Συνεδρίου του ΣΥΝ, τα στελέχη του ΣΥΝ για ζητήματα μείζονος σημασίας.

Από τη Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ: «Απέναντι στα αδιέξοδα που φαίνεται να δημιουργεί αυτή η κατάσταση, έχουν κατά καιρούς προταθεί και συνεχίζουν ακόμη να προτείνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης κυβερνήσεις της λεγόμενης "κεντροαριστεράς". Ενόσω θεωρούμε ότι οι συνθήκες από χώρα σε χώρα διαφέρουν σημαντικά και κατά συνέπεια δεν μπορούν να υπαχθούν σε κάποιο αφηρημένο γενικό κανόνα, εκτιμούμε ότι ο συνολικός απολογισμός από τέτοιες μορφές διακυβέρνησης υπήρξε αρνητικός... οι αντίστοιχες μορφές διακυβέρνησης, όχι μόνον δεν κατόρθωσαν να αποτελέσουν ανάχωμα στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, αλλά συχνά συνέβαλαν στην παραπέρα εδραίωσή του. Επιπλέον, μερικά από τα ιστορικά κόμματα της Αριστεράς που προσπάθησαν να υπηρετήσουν αυτήν την κατεύθυνση, γνώρισαν αργότερα βαθιά κρίση, έχασαν σημαντικά τμήματα της κοινωνικής τους βάσης και αρκετά απ' αυτά μετατοπίστηκαν προς πολύ συντηρητικές κατευθύνσεις».

Τοποθέτηση του ΣΥΝ το 1998 για τη νίκη των σοσιαλδημοκρατών του Σρέντερ στη Γερμανία: «Σημαντική στροφή στην πολιτική ζωή της Γερμανίας»!

Από το συγχαρητήριο μήνυμα του Αλ. Αλαβάνου, τον Απρίλη του 2006, προς τον Μπερτινότι, πρόεδρο της «Επανίδρυσης» και του ΚΕΑ: «...Το νικηφόρο αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία που, μέσα στις ιδιαίτερες συνθήκες στη χώρα σας, αποκτά ευρύτερη ευρωπαϊκή διάσταση».

Πότε είχαν δίκιο, πριν ή τώρα; `Η μήπως επειδή η δική τους στρατηγική αποκαλύπτεται από την εφαρμογή της σε άλλες χώρες ρίχνουν στάχτη στα μάτια αλλάζοντας εκτίμηση; Αλλά αυτό είναι ίδιον των κομμάτων χωρίς αρχές που πολιτεύονται «όπως φυσά ο άνεμος».

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ 2007: «Η Ελλάδα αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και άρα όλες οι διαστάσεις και διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης δεν μπορούν παρά να αφορούν την Αριστερά για πολλούς λόγους».

Από το πρόγραμμα του ΣΥΝ: «Στις σύγχρονες συνθήκες η κυριαρχία της ΕΕ δεν μπορεί να είναι απλώς το άθροισμα των κυριαρχιών των μελών της αλλά μια νέα ανωτέρου επιπέδου κυριαρχία» (...) «σημαντικό τμήμα των δυνάμεων της αριστεράς είναι πεπεισμένο ότι έχουμε ανάγκη από μια ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη».

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ 2007: «Είμαστε ενάντια στην ΟΝΕ και τις συνέπειες των πολιτικών που τη συνοδεύουν σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, (...) τις ιδιωτικοποιήσεις (...). Ενάντια στην πολιτική της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, τη δημιουργία Ευρωστρατού».

Προσοχή! Είναι ενάντια στην «ΟΝΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τη στρατηγική της Λισαβόνας, τη συμφωνία της Μπολόνια» κ.ά. στο βαθμό που αυτές οι επιλογές «εντάσσονται πλήρως στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού όπως κυριαρχεί σήμερα στην πανευρωπαϊκή κλίμακα»!

Η θέση του ΣΥΝ όταν προέκυπτε η ΟΝΕ: «Ιστορικό επίτευγμα»...

Φώτης Κουβέλης, Βουλή, Δεκέμβρης 1999: «Η χώρα θα ενταχθεί στην ΟΝΕ. Δεν είμαστε αντίθετοι με αυτή την ένταξη».

Νίκος Κωνσταντόπουλος Ιούνης 2000: «Η συμμετοχή της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές διαδικασίες για μια Ενωμένη Ευρώπη αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα. Η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης αποτελεί σήμερα την ορατή δυνατότητα για τη στρατηγική της αυτονομία». «Οι διαδικασίες διεθνοποίησης των οικονομικών και πολιτικών διαδικασιών σε πλανητικό επίπεδο είναι μια αναπότρεπτη ιστορική εξέλιξη». «Η συμμετοχή στην ΟΝΕ αποτελεί θετική εξέλιξη. Η Οικονομική και Νομισματική Ενωση αποτελεί ένα πλαίσιο το οποίο παρέχει τη δυνατότητα προσέγγισης, από μια καλύτερη αφετηρία, προβλημάτων της χώρας».

Ανακοίνωση του ΣΥΝ Νοέμβρης 2001: «Ο ΣΥΝ έχει με σαφήνεια ταχθεί υπέρ της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και υπέρ της διαμόρφωσης Κοινής Εξωτερικής και Πολιτικής Αμυνας (...). Η δημιουργία Ευρωστρατού έχει νόημα μόνον εάν εντάσσεται στην προοπτική της πολιτικής ενοποίησης και αυτονόμησης της Ευρώπης».

Από το πρόγραμμα του ΣΥΝ: «Η ευρωπαϊκή αριστερά δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η προοπτική πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης συνεπάγεται την οικοδόμηση μιας κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και μιας αυτόνομης ευρωπαϊκής πολιτικής άμυνας. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να αδιαφορεί για τις σχετικές προσπάθειες ακόμη κι αν αυτές εκκινούν από λίγες μόνο χώρες».

Αλήθεια τι απ' όλα ισχύει; 'Η μήπως ισχύουν όλα για κάθε χρήση και ανάλογα με την περίσταση; Μα αν αυτό δεν είναι οπορτουνισμός ή τυχοδιωκτισμός τότε τι είναι;

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ 2007: «Η απόσυρση του ΠΑΣΟΚ από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος υπήρξε από την πλευρά του ένας τακτικός ελιγμός που δεν αναίρεσε την ουσία της πολιτικής του».

Αλ. Αλαβάνος, Φλεβάρης 2007, ομιλία σε συνεδρίαση της ΚΠΕ: «Επιτρέψτε μου να απευθυνθώ (...) σ' όλους αυτούς οι οποίοι έδωσαν μία σημαντική και ενωτική μάχη (...) και μας δίνουν σήμερα την ευκαιρία να πούμε ότι, ναι, επισφραγίζεται η νίκη. Νίκη στο θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης και του άρθρου 16. Σήμερα επισφραγίζεται η νίκη. Επισφραγίζεται με την τοποθέτηση κυβερνητικών στελεχών και κυβερνητικών εφημερίδων που αναγνωρίζουν πια ότι η ελπίδα να συγκεντρώσουν 180 ψήφους στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης γενικά και ειδικά στο άρθρο 16. Και επισφραγίζεται με τις τοποθετήσεις που κάνει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε συνέντευξη που έδωσε, από την οποία φαίνεται πια ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε θα συμμετάσχει στο δεύτερο κύκλο της αναθεωρητικής διαδικασίας, η οποία συνεχίζεται και θα καταλήξει βέβαια σε αδιέξοδο και αποτυχία».

Αλήθεια με τέτοιες τοποθετήσεις ποιος μπορεί να τους έχει εμπιστοσύνη;

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ: «Ιδιωτικοποιήσεις: Ο δημόσιος πλούτος έχει παραδοθεί βορά στις διαθέσεις του ντόπιου και ξένου πολυεθνικού κεφαλαίου. Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υποδομών (λιμάνια, δρόμοι, μαρίνες, δάση κ.ά.), η ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας, των μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, Ολυμπιακή κλπ.) και οι περιβόητες συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) εμπορευματοποιούν τα δημόσια αγαθά και διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Απόφασή μας είναι να αντιταχθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στη λαίλαπα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας».

Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής του επικοινωνιακού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, Φλεβάρης 2006: «Το να αξιοποιήσει κανείς τη δυνατότητα μέσα σε μια ελεύθερη αγορά, να γίνουν κάποιες συνεργασίες του δήμου με ιδιώτες, προκειμένου να ωφεληθούν οι πολίτες, είναι κάτι που μπορούμε να το δούμε».

Η θέση του ΣΥΝ για τις ιδιωτικοποιήσεις Αύγουστος 2005 και Σεπτέμβρης 2006: «Να εγκαταλείψει η κυβέρνηση τα σχέδια για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ» και «Επιχειρήσεις λοιπόν όπως ο ΟΤΕ θα έπρεπε να ανήκουν αν όχι εξ ολοκλήρου τουλάχιστον κατά τα 2/3 των μετοχών τους στο δημόσιο».

Αυτό θα πει η συνύπαρξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα να βαφτίζεται αντίθεση στο ξεπούλημα. Κάνουν «το κρέας - ψάρι». Ποιον δουλεύουν;

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ 2007: «Το Ασφαλιστικό βρίσκεται κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα (...) βασική κατεύθυνση των "μεταρρυθμίσεών" τους (...) και ταυτόχρονα να λεηλατήσουν για άλλη μια φορά μέσα από τα χρηματιστήρια τα όποια αποθεματικά διατηρούν ακόμη τα Ταμεία. Δεσμευόμαστε (...) για την αποτροπή χρηματιστηριακών παιχνιδιών (τζόγου) με τα αποθεματικά των Ταμείων και την αξιοποίησή τους με κρατικά χρεόγραφα σταθερής απόδοσης».

Αλ. Αλαβάνος, Απρίλης 2007: «Ενα νέο θεσμικό σύστημα, μια ειδική Αρχή, που θα εποπτεύει και θα στηρίζει τα Ταμεία στις επενδύσεις τους».

Αλ. Καλύβης, Απρίλης 2007: «Θα πρέπει να υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί και μακροπρόθεσμη αντίληψη σε μετοχές, ώστε να μην υπάρχει μεγάλο ρίσκο»!

Από συνέντευξη Τύπου για τις θέσεις του ΣΥΝ για την Κοινωνική Ασφάλιση τον Απρίλη του 2005: «Προτείνουμε την επιστροφή μέρους των αφαιρεθέντων πόρων και τη θεσμοθέτηση νέων πόρων για τη δημιουργία ασφαλιστικού αποθέματος» (...) «αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας που είναι 24 δισ. ευρώ και μπορούν να αξιοποιηθούν, με κριτήριο την εγγυημένη ασφάλεια και αποδοτικότητα».

Η συνέπεια αρχών και πολιτικής σ' όλο της το μεγαλείο!!!

Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ: «Δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε την αποφασιστική παρουσία μας σ' αυτούς τους αγώνες, με αιχμές: την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος Υγείας και των νοσοκομειακών μονάδων και εξοπλισμών από την ιδιωτικοποίηση μέσω ΣΔΙΤ, τη στήριξη του δημόσιου σχολείου, του δημόσιου Πανεπιστημίου και την αναβάθμιση της ενιαίας, δημόσιας και πραγματικά δωρεάν Παιδείας».

Γιάννης Τόλιος υπεύθυνος Υγείας - Πρόνοιας του ΣΥΝ, Ιούνης 2007: «Οι μεγάλες ιδιωτικές μονάδες Υγείας και μαιευτήρια, πρέπει να τεθούν υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο και σε βάθος χρόνου οι υπόλοιπες μονάδες. Η αποδυνάμωση του ιδιωτικού και η αναβάθμιση του δημόσιου αποτελεί βασική προϋπόθεση λειτουργίας ενός σύγχρονου καθολικού και δωρεάν, εθνικού συστήματος Υγείας - Πρόνοιας για όλους».

Αλέκος Αλαβάνος, 2002: «Παρά τις πολύχρονες και συνεχείς καταγγελίες μου ότι η κυβέρνηση παραβιάζει την οδηγία 89/48, εμμένει να μην αναγνωρίζει τους τίτλους των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων που δίνονται σε συνεργασία με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών» (ΚΕΣ)!

Θέλουν να πουν ότι υπερασπίζονται την Υγεία για το λαό, αλλά δυσκολεύονται να μιλήσουν για κατάργηση της επιχειρηματικότητας. Αλλωστε, σύνθημά τους είναι ο «άνθρωπος πάνω από τα κέρδη». Δηλαδή συνύπαρξη επιχειρήσεων και εργαζομένων, άρα εκμετάλλευση.

Μετά απ' όλα αυτά, αν κάποιος δυσκολεύεται ως προς το πότε λένε αλήθεια και πότε ψέματα ας ανατρέξει στο λεξικό, στο λήμμα «οπορτουνισμός» και «αφερεγγυότητα». Ισως να μη βρει την απάντηση ότι αυτά σημαίνουν ΣΥΝ. Αλλά αυτό φροντίζει να το αποδεικνύει καθημερινά ο ίδιος...