«Η συμμετοχή, στήριξη και υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ αποτελεί συνέχεια μιας μακρόχρονης συμπαράταξης σε κεντρικές και τοπικές εκλογικές μάχες, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, στα κινήματα της πόλης και της υπαίθρου για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, των ελεύθερων χώρων, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στην πάλη για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό, τονίζει στη διακήρυξή της η "Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών"». Ολόκληρη η διακήρυξη έχει ως εξής:

Τα αποτελέσματα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων των τελευταίων χρόνων είναι πλέον φανερά. Ολο και περισσότερη ανεργία, υποαπασχόληση, πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και εκχώρηση δημόσιων υπηρεσιών στο κεφάλαιο, ακρίβεια, ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Διαρκής συρρίκνωση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ένταση του αυταρχισμού και της κρατικής καταστολής. Εντεινόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος, υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής, ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών στις τράπεζες.

Ταυτόχρονα, τα κέρδη του κεφαλαίου αυξάνονται ραγδαία εντός και εκτός της "ισχυρής οικονομίας" του ευρώ. Ο ελληνικός καπιταλισμός συνεχίζει τη διείσδυσή του στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, επιδιώκοντας την αναβάθμισή του στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, με αποτέλεσμα την περαιτέρω πρόσδεση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και την ενεργή συμμετοχή στις επεμβάσεις που πραγματοποιούν.

Η αναγόρευση του ΝΑΤΟ και επίσημα σε παγκόσμιο χωροφύλακα, ιδιαίτερα με τη νέα επιθετικότερη δομή του, η επιχείρηση τρομοκράτησης των λαών που αντιστέκονται όπου γης, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, οι "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο και η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας συνιστούν μια διαρκή εντεινόμενη απειλή για την ειρήνη στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο.

Η ελληνική κυβέρνηση - μαζί με τις κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ - πρωτοστατεί στη νεκρανάσταση του Ευρωσυντάγματος με το μανδύα μιας νέας συνθήκης. Την ίδια ώρα, η ΕΕ αποκαλύπτει καθημερινά όλο και περισσότερο το βαθύ αντιδραστικό και ταξικό της χαρακτήρα, παρά τις συγκρούσεις συμφερόντων στους κόλπους της.

Οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, από το Μάαστριχτ μέχρι σήμερα, είτε σαν κυβέρνηση είτε σαν αντιπολίτευση, ψήφισαν, προώθησαν και εφάρμοσαν τις αντιλαϊκές συνθήκες, από την κεντρική εξουσία μέχρι την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σήμερα, αποκαλύπτεται και στον πιο δύσπιστο η σύνδεση αυτών των συνθηκών με την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγουν συστηματικά αυτά τα κόμματα κάθε σχετική συζήτηση ουσίας, και καταφεύγουν σε αφορισμούς περί "αντιευρωπαϊκού απομονωτισμού" σε όσους ισχυρίζονται π.χ. ότι η επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι προϊόν του περίφημου "ευρωπαϊκού κεκτημένου", δηλαδή της ευρωενωσιακής εκδοχής της λεγόμενης "παγκοσμιοποίησης".

Οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ) ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να αντιδράσουν στις "διαρθρωτικές αλλαγές" που επιβάλλονται. Σε αγαστή συνεργασία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πολεμούν λυσσαλέα το ΠΑΜΕ που αποκαλύπτει το ρόλο τους και δεν υπογράφει τις "αυξήσεις" των 77 λεπτών, θέτοντας αιτήματα που ανταποκρίνονται στις διευρυμένες, σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

H NΔ και το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από τη δικομματική εναλλαγή στην εξουσία, υπηρέτησαν τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, ενώ η αντιπαράθεσή τους εξαντλήθηκε σε αποπροσανατολιστικούς καυγάδες εντυπώσεων. Στην πραγματικότητα, δίνουν εξετάσεις στην αστική τάξη, για να αναδειχτεί ο πιο αποτελεσματικός της εκφραστής. Και οι δύο έχουν προαναγγείλει τη συνέχιση των "μεταρρυθμίσεων" με επιθετικότερο τρόπο. H αναθεώρηση του άρθρου 16 και το Ασφαλιστικό αποτελούν δέσμευση και των δύο για τη μετεκλογική περίοδο.

Οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική ανεξάρτητα από το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Με κεντρικές και τοπικές αποφάσεις, απολύονται εργαζόμενοι, ενώ έχουν επιτρέψει στα μεγάλα συμφέροντα να λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία και τις υποδομές της χώρας.

Η ένταση της επερχόμενης επίθεσης και οι συνακόλουθες λαϊκές αντιστάσεις αιτιολογούν την αναζήτηση συμπληρωματικών δυνάμεων προς την πλευρά του δικομματισμού. Το κόμμα του Συνασπισμού (ΣΥΡΙΖΑ για τις προεκλογικές περιόδους) και το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. καλούνται να παίξουν το ρόλο της εφεδρείας, ώστε αν χρειαστεί (και) κοινοβουλευτική στήριξη το ένα από τα δύο σκέλη του δικομματισμού αυτή να παρασχεθεί.

Ο Συνασπισμός καλλιεργώντας συνδιαχειριστικές αυταπάτες και μια ιδιότυπη ευρω-λαγνεία, με ενίοτε αντικομμουνιστικά χαρακτηριστικά, λειτούργησε στην ουσία υποστηρικτικά στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, δημιουργώντας συγχύσεις και παγιδεύσεις. Αποδέχεται τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την εισβολή του ιδιωτικού κεφαλαίου στο Δημόσιο και συμμετέχει στις διοικήσεις των Δημοτικών Επιχειρήσεων. Στις πρόσφατες τοπικές εκλογές συνεργάστηκε με δυνάμεις του δικομματισμού, κυρίως με το ΠΑΣΟΚ, ενώ σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο ασκεί μονόπλευρη κριτική, καλλιεργώντας τις προϋποθέσεις μιας κεντροαριστερής διακυβέρνησης. Στο βαθμό που ενδιαφέρεται ακόμη να προβάλει ιδεολογικά στοιχεία αποφεύγει να προσδιορίσει με σαφήνεια ένα ανταγωνιστικό όραμα απέναντι στον καπιταλισμό. Οι αναιμικές και συγκυριακές αναφορές του στο σοσιαλισμό επικαλύπτονται πλήρως από τη συνθηματολογία που τον ενοποιεί πολιτικά με τις άλλες δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός" και οδηγεί στον κυβερνητισμό και τη συνδιαχείριση (π.χ. κυβέρνηση Πρόντι στην Ιταλία).

To κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. εκφράζει εθνικιστικές και αντιδραστικές απόψεις. Ψαρεύει σε θολά νερά επιχειρώντας να εμφανίσει φιλολαϊκό πρόσωπο. Εμφανίζεται να ασκεί κριτική στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και την ΕΕ την ίδια ώρα που δηλώνει ανοιχτά ότι είναι έτοιμο να στηρίξει οποιονδήποτε πόλο του δικομματισμού χρειαστεί.

Η καταδίκη του δικομματισμού και στην κάλπη επιβάλλεται πλέον με όρους επιβίωσης για τους άνεργους και τους εργαζόμενους, τους νέους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. H ακύρωση κάθε συμπληρωματικής - συνδιαχειριστικής αναζωογόνησης αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την ήττα του δικομματισμού. Οσο μειωμένο θα είναι το ποσοστό του δικομματισμού και όσο αυξημένο του ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατό θα είναι αύριο το λαϊκό κίνημα για να αποκρούσει τη νέα επίθεση και να προβάλει σύγχρονες διεκδικήσεις. Κυρίως, όμως, η ψήφος στο ΚΚΕ συμβάλλει στην αλλαγή του σημερινού συσχετισμού δύναμης, ώστε να υπάρξουν ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Κάθε αγωνιστική προσπάθεια των εργαζομένων θα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, αν περιοριστεί μόνο σε αιτήματα μέσα στα όρια της ασκούμενης πολιτικής και του συστήματος που την παράγει.

Η συμμετοχή, στήριξη και υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ αποτελεί συνέχεια μιας μακρόχρονης συμπαράταξης σε κεντρικές και τοπικές εκλογικές μάχες, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, στα κινήματα της πόλης και της υπαίθρου για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, των ελεύθερων χώρων, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στην πάλη για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό.

Καλούμε όσους και όσες έχουν δεχτεί τα πλήγματα της αντιλαϊκής πολιτικής και ανησυχούν για το ζοφερό μέλλον που προδιαγράφεται για κάθε λαϊκή οικογένεια να έρθουν μαζί μας σε αγωνιστική συσπείρωση αντίστασης και προοπτικής.

Καλούμε τους αριστερούς που συναντηθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια στους αγώνες, κάποτε χώρισαν οι δρόμοι μας αλλά δεν άλλαξε η συνείδησή μας, να ξανασυναντηθούμε και στην κάλπη και στους νέους αγώνες την επόμενη μέρα των εκλογών. Να διατηρήσουμε όλον τον πλούτο των ιδεολογικών μας αναφορών και να τον καταθέσουμε στο διαρκή προβληματισμό για την αναγκαιότητα και επικαιρότητα της σοσιαλιστικής προοπτικής και τον επαναπροσδιορισμό του σοσιαλιστικού οράματος στη σημερινή πραγματικότητα με αφετηρία τις κομμουνιστικές ιδέες του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Κάθε συμβολή σε αυτήν την κοινή προσπάθεια εγγράφεται στη δημιουργία προϋποθέσεων για τη συγκρότηση της μεγάλης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, ενός μετώπου, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στον ιμπεριαλισμό, στα ιδεολογήματα της αστικής τάξης, στις συνδιαχειριστικές λογικές και με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό, τη μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΨΗΦΟ ΣΤΑ ΕΝΩΤΙΚΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ».