Είναι γνωστό ότι η εργατική τάξη της Ρωσίας μετά βίας επιβιώνει. Εσχάτως, αδυνατεί και να πεθάνει. ΄Η, μάλλον, να θαφτεί.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ισβέστια» (31/7), η πληροφορία ότι από τον Αύγουστο το κόστος της ταφής στη Μόσχα θα αυξηθεί έως και δύο φορές «κόντεψε να προκαλέσει κοινωνική έκρηξη». Τα τηλέφωνα στις αρμόδιες υπηρεσίες της πόλης πήραν «φωτιά» και οι αρχές, σε μια κίνηση προσωρινού κατευνασμού, αποφάσισαν ότι προς το παρόν μπορείς να πεθάνεις στη Μόσχα με τις παλιές τιμές...

Αλλά και αυτές οι τιμές είναι για τους περισσότερους απλησίαστες και η ταφή των αγαπημένων προσώπων αποτελεί κόστος πολύ περισσότερο δυσβάσταχτο σε σχέση με τα «τρέχοντα» μεροκάματα, ακόμη και σε μια πόλη όπως η Μόσχα, όπου οι μισθοί είναι αναλογικά μεγαλύτεροι από την υπόλοιπη χώρα (σ.σ. εννοείται για τους «νόμιμους» εργαζόμενους και όχι για το αγνώστου αριθμού τεράστιο πλήθος των εργατών από την επαρχία της Ρωσίας και από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες που ζουν και δουλεύουν με όρους δουλείας), αλλά και το κόστος διαβίωσης ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.

Το κόστος της ταφής αυξήθηκε πέρσι κατά 15-20%, αυτή τη φορά όμως οι αρχές σκέφτηκαν να προχωρήσουν σε «αποφασιστική» αύξηση έως και διπλασιασμό του. Το επιχείρημα είναι ότι τα κρατικά κονδύλια για εκάστη ταφή των αστέγων δεν ξεπερνούν τα 5.700 ρούβλια (160 ευρώ), τα οποία «δε φτάνουν για τίποτα», αφού οι τιμές μιας «σεμνής» κηδείας κινούνται στα 15.000-20.000 ρούβλια.