Κινούμενοι στα γνωστά χνάρια που είχαν χαράξει και οι προηγούμενοι του ΠΑΣΟΚ, οι κυβερνώντες της ΝΔ μόλις αποφάσισαν πως πάνε για εκλογές, άρχισαν τη γνωστή και καθ' όλα εξευτελιστική, για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πολιτική της δημιουργίας εντυπώσεων για «παροχές» που υποτίθεται πως δίνονται σε διάφορες κατηγορίες εργαζομένων. Πρόκειται για εξαγγελίες που, κατά τη λογική τους, πρέπει να λειτουργήσουν ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για την αντιλαϊκή και αντιδραστική πολιτική μιας τετραετίας, που έφερε ακόμα πιο πίσω τους εργαζόμενους από εκεί που τους είχε αφήσει το ΠΑΣΟΚ. Αλλά, όπως συνέβη και με τους προηγούμενους, έτσι ακριβώς με τη ΝΔ, πολύ γρήγορα αποκαλύφθηκε ότι τα περιβόητα πακέτα των «παροχών» - και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά... - ήταν εντελώς άδεια. Τα 30 και 40 λεπτά που κάτω από ειδικές συνθήκες μπορεί να δοθούν σε κάποιες ειδικές κατηγορίες των εργαζομένων, μπορεί να αντιπροσωπεύουν μισή φραντζόλα ψωμί, σε καμιά όμως περίπτωση δε λύνουν τα συνεχώς οξυνόμενα προβλήματα διαβίωσης των λαϊκών νοικοκυριών.

Βέβαια, και ο αντίλογος, που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ στην άθλια τακτική των ψευτοπαροχών της κυβέρνησης, είναι πανομοιότυπος με τα επιχειρήματα που πρόβαλλε η ΝΔ ως αντιπολίτευση πριν μερικά χρόνια. Αντί να εξετάσουν και να απαντήσουν για την ουσία των κυβερνητικών ανακοινώσεων, να καταγγείλουν δηλαδή την κοροϊδία σε βάρος των εργαζομένων, εξετάζουν το πού θα βρεθούν τα σχετικά κονδύλια, αναρωτιούνται για την προέλευση των αναγκαίων πόρων, προβληματίζονται αν οι σχετικές ανακοινώσεις είναι ενταγμένες σε κάποιο συνολικό πρόγραμμα ή είναι λόγια του αέρα...

Από τα παραπάνω εναλλασσόμενα τερτίπια των δύο πόλων του δικομματισμού, με ευκολία μπορούν οι εργαζόμενοι να βγάλουν το εξής συμπέρασμα: Και η ΝΔ το 2004 και το ΠΑΣΟΚ σήμερα, δεν έχουν μεταξύ τους την παραμικρή διαφωνία για τις πολιτικές λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, που ακολουθεί είτε η μία είτε η άλλη κυβέρνηση. Συμφωνούν και οι δύο στα ψίχουλα, που προεκλογικά μοιράζονται σε ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού. Συμφωνούν και οι δύο ότι η διαχείριση της φτώχειας των πολλών και η εξαπάτηση των οικονομικά περιθωριοποιημένων νοικοκυριών μπορούν να γίνουν με «αυξήσεις» και «ενισχύσεις» που αντιστοιχούν σε λίγα λεπτά του ευρώ. Συμφωνούν και οι δύο ότι αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, είναι το πού θα βρεθούν οι πόροι.

Αυτοί, οι κύριοι φορείς της πολιτικής που εξαναγκάζει όλο και μεγαλύτερα τμήματα των εργαζομένων να ζουν σε συνθήκες ανεργίας, φτώχειας και ανασφάλειας, αυτοί που με την πολιτική τους έχουν εξασφαλίσει στους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας τις προϋποθέσεις για την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων προσφέροντάς τους αμύθητα κέρδη, το μόνο που μπορούν να συζητήσουν για την περιβόητη ανακούφιση των οικονομικά αδύνατων είναι μισή φραντζόλα ψωμί!

Είναι και αυτός ένας ακόμα λόγος που το βράδυ των εκλογών και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να νιώσουν το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια τους. Είναι κι αυτός ένας επιπλέον λόγος για να έχουν σημαντικές απώλειες. Είναι κι αυτός, κυρίως, ένας ακόμα λόγος που το ΚΚΕ πρέπει να βγει ακόμα πιο δυναμωμένο από τις κάλπες.