Στο Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας εκδικάστηκε χτες χωρίς εξέταση μαρτύρων, η αίτηση του γερμανικού δημοσίου για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, όσον αφορά την καταβολή αποζημιώσεων στους συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο. Παρόντες ήταν μόνο οι δικηγόροι των δύο πλευρών, οι οποίοι ανέπτυξαν τις απόψεις και τα επιχειρήματά τους επί του θέματος.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του γερμανικού δημοσίου, κύριοι Δεληκωστόπουλος και Σινανιώτης ισχυρίστηκαν ότι «δεν μπορούν να κατασχεθούν (σε εκτέλεση της δικαστικής απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς) γερμανικά κτίρια, εφόσον δεν υπάρχει σχετική συναίνεση του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχ. Σταθόπουλου, βάσει του άρθρου 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», καθώς και ότι «τα ακίνητα αυτά (Ινστιτούτο Γκαίτε κλπ.) είναι ακατάσχετα, ενώ με την υπογραφή μορφωτικής συμφωνίας έχουν ανατεθεί στη διάθεση του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας». Κατέληξαν δε, λέγοντας: «Δεν είναι δυνατό να κλείσουν μορφωτικά ιδρύματα, που έχουν ευρύτερο δημόσιο σκοπό»...

Αντικρούοντας τους παραπάνω ισχυρισμούς ο εκπρόσωπος των συγγενών των θυμάτων, δικηγόρος Ιω. Σταμούλης, τόνισε: «Η αντίδικη πλευρά δεν εννοεί να συμμορφωθεί με τις δικαστικές αποφάσεις. Η κατάσχεση γερμανικών κτιρίων στην Ελλάδα βασίζεται στη σύμβαση της Ρώμης του 1974, που αναφέρει ότι τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης εγγυώνται την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων. Τα κατασχεθέντα κτίρια δεν αποτελούν κοινωφελή ιδρύματα. Το κτίριο "Γκαίτε" είναι μια εμπορική επιχείρηση πώλησης της γερμανικής γλώσσας. Στόχο έχει τη διείσδυση στη χώρα μας της γερμανικής κουλτούρας. Εμείς δε στρεφόμαστε κατά της δραστηριότητας του Ινστιτούτου αυτού, το οποίο μπορεί να εξακολουθήσει να λειτουργεί σε άλλο χώρο, αλλά κατά του κτιρίου που στεγάζεται σήμερα».

Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να εκδώσει την απόφασή του.