Να πούμε όχι στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης

Η απάντηση σ' αυτή τη δυσοίωνη προοπτική της εξαθλίωσης και της ελεημοσύνης, ήρθε μέσα από την απαίτηση των εκατοντάδων εργαζομένων για μόνιμη σταθερή δουλιά. Βγήκε μέσα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που διενεργήθηκε στο χώρο.

Οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι που συμμετείχαν στο χτεσινοβραδινό συσσίτιο ξέρουν πως ένα τέτοιο μέλλον δεν ταιριάζει στην περηφάνια του Ελληνα και του κάθε εργαζόμενου. Μέσα από τον αγώνα και το τραγούδι θα γυρίσουν τη ρότα προς όφελος των πολλών. Αυτό διαμήνυσαν με κάθε τρόπο. Εκλαψαν, οργίστηκαν, τραγούδησαν, έφαγαν, ήπιαν και χόρεψαν. Εδειξαν το δικό τους πολιτισμό μέσα από τη δική τους γιορτή. Και ο δικός τους πολιτισμός «είναι ο κοινός αγώνας ενάντια σ' αυτή την πολιτική. Γιορτή είναι ο αγώνας για τη διατήρηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, της ειρήνης και της φιλίας των λαών», όπως είπε η Ε. Κουκούλα, χαιρετίζοντας από μέρους της ΝΔΕ.

Λίγο μετά τις 9.30 το βράδυ το γλέντι φούντωσε. Το συγκρότημα της Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη, διαδέχτηκε το αυτοχρηματοδοτούμενο συγκρότημα Δυτικών Συνοικιών που απαρτιζόταν από νέους μιας άλλης, κοινωνικά αποκλεισμένης, κατηγορίας ανθρώπους της κοινωνίας μας. Από τους τσιγγάνους του Εύοσμου, του Γαλλικού, που ζουν ξεχασμένοι από την αναίσθητη κυβέρνηση που νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και υπογράφει «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς».

Ηταν η ώρα που ο πρωθυπουργός και η κουστωδία του πέρναγαν με τα υπερπολυτελή αυτοκίνητά τους την είσοδο του λιμανιού για να γευτούν το πλουσιοπάροχο γεύμα. Εκείνη ακριβώς την ώρα τους υποδέχονταν με τραγούδια και γιουχαΐσματα οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι, όλοι όσοι βρέθηκαν χτες το βράδυ στην άλλη πάντα, στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ. Και ήταν πολλοί, πάρα πολλοί. Και αποφασισμένοι. Κάτι που ασφαλώς το ένιωσε η κυβερνητική κουστωδία.