Το χτεσινό «πολεμικό ανακοινωθέν» του πρωθυπουργού κατά του εργαζόμενου λαού ήταν απαραίτητο να περιέχει και το αναγκαίο κερασάκι αποπροσανατολισμού, ώστε οι πολίτες (για μια ακόμα φορά) να μην ασχοληθούν με τα δεινά που εξήγγειλε ο Κ. Σημίτης και τα οποία επέρχονται... επί της Γης, αλλά να καταναλωθούν σε αναζητήσεις και ερωτήματα περί του... «ποιο ήταν το φύλο των αγγέλων»... Ετσι καθόλου τυχαία δε μοιάζει η επιλογή του πρωθυπουργού να αφιερώσει δυο σελίδες από τη 10σέλιδη σχεδόν χτεσινή ομιλία του στο θέμα των ταυτοτήτων...

Τροφοδοτώντας λοιπόν το σχετικό σίριαλ, ο Κ. Σημίτης δήλωσε χτες ότι η αστυνομική ταυτότητα είναι κάτι «απόλυτα άσχετο με τη θρησκευτική μας πίστη, την ιστορική μας ταυτότητα και την υπόστασή μας ως Ελλήνων». Πρόσθεσε επίσης ότι «η αμφισβήτηση της νέας μορφής των αστυνομικών ταυτοτήτων έθεσε με στρεβλωτικό και παραπλανητικό τρόπο το θέμα της ταυτότητάς μας ως Ελλήνων, ότι δήθεν αναιρείται αυτή μας η ταυτότητα».

Δίνοντας, δε, τη δική του ερμηνεία για τον ορισμό αυτής της «ταυτότητας» είπε ότι διαμορφώνεται «ελεύθερα με τα στοιχεία που ο καθένας μας αντλεί από την ιστορία, την παράδοση, τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις του, την αντίληψή του για την Ελλάδα. Δεν είναι δοτή» συμπλήρωσε.

Εκείνο πάντως που έλειψε από τις (εκτενείς κατά τα άλλα) αναφορές του Κ. Σημίτη ήταν μια κάποια εξήγηση σχετικά με το γιατί ενώ το '95 (επί Παπανδρέου) είχε περιληφθεί από το ΠΑΣΟΚ στις υπό αναθεώρηση διατάξεις το άρθρο 3 και του Συντάγματος που αφορά τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας, ένα χρόνο μετά, το '96 (επί Σημίτη), η διάταξη αυτή απαλείφτηκε...