ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΩΝ: «τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου των Ζωνιανών είναι ο καθρέπτης της ψυχολογίας των περισσότερων κατοίκων του χωριού και της πίεσης που δημιουργεί η τηλεοπτική εικόνα της μικρής κοινωνίας τους. Παράδειγμα: Χτες, στην ξενάγηση των μαθητών στο μεγάλο ενυδρείο του Ηρακλείου (...) η δασκάλα περιχαρής ανακοίνωσε ότι η επόμενη επίσκεψη θα είναι στη Βουλή. Τότε, ένα κοριτσάκι της ΣΤ΄ τάξης ρώτησε: "Κυρία, αν μάθουν ότι είμαστε από τα Ζωνιανά δε θα μας πετάξουν έξω;"» (η καταγραφή στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΓΡΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: «χθες όλη τη μέρα ο αναπληρωτής αστυνομικός διευθυντής Κρήτης κ. Γιάννης Ραχωβίτσας αναζητούσε από αέρος στον Ψηλορείτη τις... αποθήκες μεγάλων ποσοτήτων όπλων και κοκαΐνης (...) την ίδια ώρα κλιμάκιο αστυνομικών ερευνούσε στο χωριό Τύλισσος. Τα ευρήματα όμως ήταν πενιχρά: μόνο δύο καλάσνικοφ» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ»! «"πώς να μείνουνε εδώ οι νέοι; Ακόμη και εμάς μας κυνηγούνε. Σήμερα με κάτσανε στο σκαμνί κατηγορούμενη για παράνομη σφαγή των μοσχαριών μου. Αφού δεν υπάρχουνε σφαγεία, πού να πάμε; Από τα γελάδια ζω, γιατί με κυνηγάνε;" ρωτάει και ξαναρωτάει η κ. Κατερίνα Καραχάλιου, μία από τους τρεις μόνιμους κατοίκους στο χωριό Κλήμα της Φωκίδας» (το ρεπορτάζ στα ΝΕΑ).

ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ! «Πολλές φορές, ο Αντουάν και η Αλεξία αναρωτιούνται (...) αφού η χώρα τους, όπως λέει ο Σαρκολέων, είναι σήμερα 7,5 φορές πλουσιότερη από όσο ήταν το 1950, γιατί δεν έγιναν το ίδιο πλουσιότεροι και οι εργαζόμενοί της; Είναι απορίες που βασανίζουν τους εργαζόμενους σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Οι κυβερνήσεις τους ξορκίζουν τον σατανά με φραγγέλια, αλλά σε λίγο θα είναι πολύ αργά: το εκκλησίασμα έχει ξεχυθεί στους δρόμους» (μ' αφορμή τη Γαλλία, γράφει ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).