«Επιμόρφωση δεν είναι η επανάληψη των γνώσεων που πήρε ο εκπαιδευτικός κατά τη διάρκεια των σπουδών του, αλλά η επιμόρφωση θα πρέπει να δίνει έμφαση κυρίως στη Διδακτική, στην Παιδαγωγική και στην Παιδοψυχολογία, γιατί αυτά είναι τα πρόσθετα εφόδια που πρέπει να παίρνει ο εκπαιδευτικός για να μπορέσει ν' αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος». Τα παραπάνω είπε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Παιδείας Ε. Στυλιανίδης σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη βδομάδα στις Βρυξέλλες, μετά από τη σύνοδο των υπουργών Παιδείας της ΕΕ.

Και το ερώτημα είναι: Για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός δε θα παίρνει μαθήματα διδακτικής, παιδαγωγικής και παιδοψυχολογίας; Αυτά είναι τα «επιπλέον», τα «περιττά»; Δεν είναι απαραίτητα μαθήματα που πρέπει να παρακολουθεί ένας φοιτητής πριν πάρει πτυχίο και βγει να εργαστεί ως εκπαιδευτικός;

Ορίστε τι θα πει υποβάθμιση του πτυχίου και κατ' επέκταση, αφού μιλάμε για εκπαιδευτικούς, υποβάθμιση ολόκληρης της εκπαίδευσης, αφού στα σχολεία πρωτομπαίνουν και διδάσκουν εκπαιδευτικοί χωρίς γνώσεις παιδαγωγικής(!) που κάποια στιγμή... ελπίζουν να «επιμορφωθούν» για το πώς θα διδάσκουν, έχοντας όμως αρχίσει να διδάσκουν... «στου κασίδη το κεφάλι»!