Ανοιγμα νέων «μετώπων» και επιτάχυνση των ρυθμών υλοποίησης των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, προβλέπει ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, μετά την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου από τη Βουλή.

Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι αφενός να καλύψει το «χαμένο έδαφος» αναφορικά που τον αρχικό προγραμματισμό να ολοκληρώσει μέχρι τον Ιούνη το μεγαλύτερο μέρος των «μεταρρυθμίσεων» και αφετέρου να περάσει σε «δεύτερο πλάνο» το Ασφαλιστικό και να «ξεχαστεί» το ηχηρό χαστούκι από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων βδομάδων. Παρά την αγέρωχη διαπίστωση του Κ. Καραμανλή, την περασμένη Παρασκευή, στη Βουλή ότι τάχα «δε μας φοβίζει το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος όταν είμαστε σίγουροι πως παράγουμε μόνιμο κοινωνικό όφελος», η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έχει ανησυχήσει και μάλιστα έντονα από την ομόθυμη και έμπρακτη καταδίκη του αντιασφαλιστικού εκτρώματος από τους εργαζόμενους και το λαό. Το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να υποβαθμίσει την έκταση της πολιτικής ζημιάς που έχει υποστεί η κυβέρνηση, προσδοκώντας ότι αυτή θα περιοριστεί, καθώς, όπως υπολογίζουν, θα «ατονήσουν» το επόμενο διάστημα οι αγώνες των εργαζομένων. Απτή απόδειξη της ανησυχίας που διακατέχει την κυβέρνηση αποτελεί το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής στη Βουλή κατέφυγε και πάλι στα ψέματα, επιχειρώντας να πείσει ότι δεν πλήττονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να προωθήσει και τις «υπόλοιπες» αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες εξάλλου έχει δεσμευτεί στις Βρυξέλλες, μέσω και του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ηδη η κυβέρνηση προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, με αιχμή το ξεπούλημα των λιμανιών, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της «Ολυμπιακής», των αεροδρομίων, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, του ΟΣΕ, και ό,τι άλλο προκύψει. Την ίδια στιγμή διευκολύνεται η επέλαση των μονοπωλίων μέσω του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου που προωθείται για ψήφιση στη Βουλή.

Στο «μέτωπο» των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις στο πλαίσιο της προώθησης της «ευελφάλειας» (flexicurity). Μεταξύ αυτών η «προσαρμογή» της εργατικής νομοθεσίας στις συνθήκες της αγοράς και η ενίσχυση της μερικής απασχόλησης. Στο πλαίσιο αυτό συζητείται η επέκταση της λειτουργίας των πολυκαταστημάτων και την Κυριακή...

Στο Ασφαλιστικό, «σειρά» παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, όπου ετοιμάζεται η «εξίσωση» των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών με αυτά των ανδρών, η μείωση των συντάξεων, κ.ά.

Παράλληλα, θα προχωρήσει τη διαδικασία για τη συνταγματική μεταρρύθμιση στοχεύοντας να «δικαιώσει» τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και να «στριμώξει» το ΠΑΣΟΚ για ασυνέπεια, ενώ την ίδια στιγμή ολοκληρώνονται οι προετοιμασίες για τον «Καποδίστρια 2», που θα ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, Πρόνοιας, κ.ο.κ.

Στόχος της κυβέρνησης είναι να «τελειώνει» με το «πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων» μέσα στο 2008, καθώς το 2009 είναι «χρονιά εκλογών», καταρχήν ευρωεκλογών που δεν αποκλείεται να μετατραπούν σε διπλές εκλογές, αν η κυβέρνηση εκτιμήσει ότι μπορεί να τις κερδίσει.

Η ειρωνεία είναι ότι συνεργάτες του πρωθυπουργού υποστηρίζουν ότι με τα νέα αντιλαϊκά μέτωπα η κυβέρνηση κερδίζει από την εικόνα «της δύναμης μεταρρύθμισης» που εκπέμπει, συγχέοντας σκόπιμα ότι πρόκειται για «δύναμη» που αντλεί από την πλουτοκρατία. Οπως αποδείχτηκε περίτρανα από την αναμέτρηση των προηγούμενων μηνών για το Ασφαλιστικό, η κυβέρνηση είχε την αμέριστη συμπαράσταση του ΣΕΒ, του ΕΒΕΑ, των μεγαλοκαναλαρχών, κ.ο.κ.