«ΧΑΡΑΜΑΤΑ Η ΩΡΑ ΤΡΕΙΣ...»: «Οι κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές προβάλλουν στο διεθνή ορίζοντα, και στην Ευρώπη: Γερμανία, Ολλανδία, Κύπρο. Πιστεύω όμως βαθιά ότι ο αδύναμος κρίκος τους, το πεδίο του μεγάλου εγχειρήματος, είναι η Ελλάδα. Γιατί εδώ υπάρχει ένα σαθρό και αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα και μια εμπνευσμένη, μαχητική και αποτελεσματική ριζοσπαστική αριστερά» (δε λέει τι ώρα ακριβώς θα γίνει, αλλά είναι προφανές.../ ο Α. Αλαβάνος στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ: «Δέστε πώς αναπηδά από παντού η ανάγκη δημόσιων εργαλείων, ελέγχου των αγορών, κοινωνικών πολιτικών, σχεδιασμού. Ολα αυτά είναι έννοιες που προωθεί η αριστερά» (ο Κέυνς που κατά τον Αλαβάνο είναι ...αριστερός!/ επίσης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΟΠΩΣ «ΚΑΡΛΑ» ΚΑΙ «ΜΠΕΤΥ»; «Ομορφη. Χαρούμενη. Αισιόδοξη. Πολύχρωμη. Καινοτόμα. Τολμηρή» (έτσι θα είναι η «αριστερή διακυβέρνηση» κατά τον Α. Αλαβάνο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ/ πάντα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΦΙΑΛΤΕΣ: «Εκείνο που θυμάμαι σήμερα είναι πόσοι έντιμοι και γενναίοι Ελληνες κομμουνιστές οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, επειδή από μια μονολιθική κομματικότητα, για να μείνουν πιστοί στις αποφάσεις του κόμματος και του αρχηγού τους, στις οποίες δεν πίστευαν, αρνήθηκαν να καταδικάσουν ενώπιον των στρατοδικείων (...) τι θα γινόταν με μας και τη Μακεδονία, ποια μοίρα μας περίμενε αν τότε το ΚΚΕ είχε αναδειχτεί νικητής στον εμφύλιο πόλεμο;» (αυτό δεν το λέει ο Αλαβάνος, το γράφει στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο Α. Καρκαγιάννης, το ίδιο κάνει...).

ΔΙΧΩΣ ΤΣΙΠΑ: «Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ νεοφιλελεύθερων και σταλινικών: Η χυδαία αντίληψή τους για την οικονομία. Από κει και μετά ο δογματισμός είναι αναπόφευκτος» (ο Στάθης Σ. / που αλλού; στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ!).

ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟ: «Η κυβέρνηση μελετά με θετική διάθεση την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνταγματική κατοχύρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (...) αμέσως μετά το Πάσχα "ανοίγει" επίσης ο φάκελος "Καποδίστριας 2"» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).