Η ευρω-λαγνεία των στελεχών του Συνασπισμού εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία, διαπερνά τη δράση τους, τη στάση τους, τη ρητορική τους παντού και πάντα. Από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα. Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, από το Μαντούδι της Εύβοιας, δήλωνε: «Θα γνωρίζετε ότι λίγους μήνες πριν στη Γερμανία η τοπική κοινωνία αποφάσισε με δημοψήφισμα να μην εγκατασταθούν μονάδες λιθάνθρακα. Και αυτές τις μονάδες που δεν εγκαθίστανται στην Ευρώπη, διότι εκεί λειτουργεί η δημοκρατία και η τοπική κοινωνία έχει άποψη, έρχονται τα μεγάλα συμφέροντα να τις εγκαταστήσουν στην περιφέρεια της χώρας μας. Ερχονται να τις εγκαταστήσουν εδώ. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ δε θα τους ζητήσει κανένας λογαριασμό. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ μπορούν να μας κοροϊδέψουν. Εμείς λοιπόν σήμερα, με τη δική σας εδώ παρουσία, τους απαντάμε: Δεν πρόκειται να μας κοροϊδέψετε».

Και αμέσως μετά ζητούσε δημοψήφισμα σε όλες τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες η κυβέρνηση σχεδιάζει να εγκαταστήσει μονάδες λιθάνθρακα, λέγοντας: «Κάτι τέτοιο γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πρέπει στη χώρα μας επιτέλους να λειτουργήσει η δημοκρατία».

Αλήθεια ποιον πιστεύει ότι κοροϊδεύει ο κ. Τσίπρας επικαλούμενος μια - ανύπαρκτη - Ευρώπη όπου κατά τους ισχυρισμούς του κυριαρχεί η δημοκρατία, όπου η γνώμη του λαού γίνεται σεβαστή, όπου τα μεγάλα συμφέροντα ή καλύτερα το μεγάλο κεφάλαιο δεν αλωνίζει, επιβάλλοντας τα συμφέροντά του με την αρωγή των πολιτικών του εκπροσώπων; Γιατί ότι κοροϊδεύει είναι δεδομένο. Εξιδανικεύοντας την αστική δημοκρατία (άλλων χωρών), εμπαίζοντας ότι αυτή μπορεί να λειτουργεί προς όφελος των πολλών (σε κάποιες άλλες χώρες), για να καταλήξει το ακροατήριό του συνειρμικά στο συμπέρασμα ότι η λύση βρίσκεται εντός της αστικής δημοκρατίας, αρκεί να βρεθούν κάποιοι που σωστά θα την υπηρετήσουν στη θέση των σημερινών «ανίκανων».