ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ: «Με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας γενικής παιδείας αρχίζει αύριο ο εξεταστικός "μαραθώνιος" για περισσότερους από 94.000 τελειόφοιτους και απόφοιτους των ημερήσιων Γενικών Λυκείων που διεκδικούν μια θέση στα ΑΕΙ και ΤΕΙ» (η είδηση στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ: «Για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης ο νέος γύρος αντιπαράθεσης στα πανεπιστήμια είναι απολύτως ακατανόητος (...) Σε ένα τμήμα του φοιτητικού συνδικαλισμού έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι θα πρέπει οι φοιτητές να απέχουν από την ψηφοφορία (...) Σοβαρές μπορεί να αποδειχθούν οι έμμεσες επιπτώσεις, το γεγονός δηλαδή ότι για μια ακόμα φορά τα δημόσια Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν κανονικά ενώ οι πανεπιστημιακές αρχές που θα αναδειχθούν θα στερούνται της ευρείας νομιμοποίησης που απαιτείται για να μπορέσουν αποτελεσματικά να προωθήσουν τα συμφέροντα των πανεπιστημίων» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ - ΠΛΑΙΣΙΟ: «Πέφτουν οι τόνοι στην ΠΑΣΠ σχετικά με τις πρυτανικές εκλογές καθώς η δραστική παρέμβαση των "μεγάλων" οδηγεί τα μέλη της σπουδαστικής παράταξης του κινήματος στις κάλπες (...) Οπως έγινε γνωστό τα περισσότερα στελέχη της ΠΑΣΠ δήλωσαν ότι αποδέχονται τη "γραμμή" που έδωσε με τη δήλωσή της η πολιτική εκπρόσωπος Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου η οποία ξεκαθάρισε (...) Σε κάθε περίπτωση το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συναινεί η δημόσια παιδεία να γίνεται έρμαιο της βίας» (το ρεπορτάζ στα ΝΕΑ).

ΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΕΝΝΟΕΙ ΑΡΑΓΕ; «Εχοντας εγκαταλείψει πριν από πολλά χρόνια την ελπίδα να αλλάξει το σύστημα η Αριστερά σήμερα κινείται για τη δημιουργία μικρών ειδικευμένων περιοχών μελέτης - μελέτες για τους μαύρους, για τις γυναίκες, για τον "τρίτο κόσμο" - που ασκούν πολύ μικρή επίδραση ακόμα και στη γενική πορεία της έρευνας (...) Καθώς οργανώνονται (σ.σ. οι αριστεροί ακτιβιστές) γύρω από ένα μοναδικό θέμα, με την ελπίδα ότι θα πετύχουν λίγες μεταρρυθμίσεις κάθε φορά, χάνουν πράγματι την ευκαιρία να εξηγήσουν πώς το ένα θέμα συνδέεται μ' ένα άλλο (για παράδειγμα, πώς τα περιβαλλοντικά ζητήματα επηρεάζονται από τα οικονομικά ζητήματα) ή την ευκαιρία να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα ολικής "κοινωνικής αλλαγής". Επιπλέον οι μέθοδοί τους είναι υπερβολικά συμβατικές για να εμπνεύσουν αφοσίωση και πνεύμα θυσίας» (από άρθρο του Κρίστοφερ Λας, Αμερικανού κοινωνιολόγου / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).