«Σταθερή επιδίωξη της ευρωπαϊκής αριστεράς είναι η οικοδόμηση μιας ενωμένης, ειρηνικής, δημοκρατικής, κοινωνικής και οικολογικής Ευρώπης, ανεξάρτητης από τις ΗΠΑ», που «περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τον νεοφιλελευθερισμό (...). Υπερασπιζόμαστε σταθερά τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης (...). Η σημερινή Ευρώπη δε συναρπάζει τους λαούς (...). Αρα λοιπόν το πολιτικό μας καθήκον είναι να μετατρέψουμε τη δυσαρέσκεια σε ένα νέο επιθετικό διεκδικητικό πλαίσιο για μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική». Αλ. Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΝ.

«Μετά το ιρλανδικό ΟΧΙ, χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη. Η νίκη του ΟΧΙ στην Ιρλανδία είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Χρειάζεται να την αρπάξουμε (...). Το "όχι" αποτελεί έκκληση για πραγματικές αλλαγές στην Ευρώπη. Οπως το εξέφραζε το σύνθημα των αντιπάλων της Συνθήκης: "Πείτε όχι σ' αυτή τη Συνθήκη για μια καλύτερη Συνθήκη". Αυτό είναι το ζήτημα που τίθεται σήμερα». Διακήρυξη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Με νύχια και με δόντια οι του ΚΕΑ προσπαθούν να μην ξεφύγει ούτε ένας άνθρωπος του μόχθου από τον κατ' αυτούς «μονόδρομο» της ΕΕ, να μην αμφισβητηθεί από κανέναν η πορεία ιμπεριαλιστικής ενοποίησής της. Κι όταν αμφισβητείται, και μάλιστα από έναν ολόκληρο λαό, τότε κακό του κεφαλιού του. Παίρνουν το «όχι» του και το φέρνουν στα δικά τους μικρά μέτρα. Καλώντας και τους λαούς να συμμεριστούν την ευρω-λαγνεία τους. Και κοροϊδεύοντάς τους πως ο νεοφιλελευθερισμός είναι κάτι σαν αόρατη υπερδύναμη που σπρώχνει την ΕΕ σε αντιλαϊκή κατεύθυνση χωρίς η ίδια να το θέλει. Είναι όμως μορφή διαχείρισης που ανταποκρίνεται σήμερα στις ανάγκες του κεφαλαίου. Αυτό χρειάζεται την ΕΕ. Δεν τη χρειάζονται οι λαοί. Μ' αυτό πρέπει να συγκρουστούν, επιδεικνύοντας ανυπακοή κι απειθαρχία στις καθ' υπαγόρευσή του ασκούμενες πολιτικές.