Η μεγαλύτερη ίσως επιχειρηματική συμφωνία εξαγοράς στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι το Μάη του 2006, κάτι περισσότερο από δύο χρόνια πριν, ήταν αυτή με την οποία ο ΟΤΕ απέκτησε - τελικά - το δίκτυο καταστημάτων της «ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΒΕΕ» με τίμημα που ξεπέρασε τα 1,2 δισ. ευρώ. Στις 5 του Μάη του 2006 ανακοινώθηκε ότι οι δύο όμιλοι βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις και μόλις στις 9 του Μάη ανακοινώθηκε η συμφωνία, η οποία σαφώς είχε «κλείσει» πολύ νωρίτερα και αφού είχαν προηγηθεί διεξοδικές συζητήσεις. Γι' αυτό και δεν ήταν καθόλου συμπτωματικό ότι μια μέρα νωρίτερα από την είδηση για την επικείμενη συμφωνία των δύο εταιρειών, ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης είχε προαναγγείλει την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ μέσω της πώλησης σε «στρατηγικό επενδυτή» του αναγκαίου μετοχικού μεριδίου. Η μόνη προϋπόθεση που είχε θέσει τότε ο υπουργός, σε δηλώσεις του στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων «Ρόιτερς», ήταν να ολοκληρωθεί «το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ομίλου». Και η εξαγορά ήταν κομβικής σημασίας.

Κάθε κίνηση που έγινε στη συνέχεια από τη διοίκηση του Οργανισμού και την κυβέρνηση της ΝΔ, είχε σαν στόχο την ικανή μεγέθυνση του ΟΤΕ, ώστε να μετατραπεί σε ένα ακόμη πιο ελκυστικό «φιλέτο» για έναν ξένο επικοινωνιακό κολοσσό. Είχε σαν στόχο την ξεκάθαρη κυριαρχία του ΟΤΕ έναντι των άλλων ανταγωνιστών του στην εγχώρια αγορά. Κάθε κίνηση που προηγήθηκε, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είχε σαν στόχο να μετατραπεί ο δημόσιος ΟΤΕ σε μια ιδιωτική επιχείρηση, η οποία κάποια στιγμή θα «απογαλακτιζόταν» εντελώς από το Δημόσιο στη βάση των κανόνων της αγοράς. Και έτσι έγινε, σε μια ακόμη πολιτική «σκυταλοδρομία» του δικομματισμού.

Την περίοδο της εξαγοράς της «Γερμανός» η συμμετοχή του Δημοσίου στον ΟΤΕ είχε συρρικνωθεί στο 38,6%. Η COSMOTE, μέσω της οποίας έγινε η εξαγορά, ελεγχόταν από τον ΟΤΕ κατά 67%. Αργότερα απορροφήθηκε - με το αζημίωτο - κατά 100% από τον ΟΤΕ, έτσι ώστε κάθε μετοχή που θα αγόραζε αργότερα η «Ντόιτσε Τέλεκομ» να αντανακλούσε μια καθαρή αξία ισχύος στο τηλεπικοινωνιακό τοπίο. Το εμπορικό κομμάτι της «Γερμανός», αυτό που τελικά αποκτήθηκε από τον ΟΤΕ, αντιστοιχούσε σε περίπου 550 καταστήματα, τα περισσότερα στην Ελλάδα, και τα υπόλοιπα στο εξωτερικό. Πολλά γράφτηκαν τότε για τις ανακατατάξεις στην αγορά και το μέλλον των συμφωνιών που είχε συνάψει η «Γερμανός» με ανταγωνιστές του ΟΤΕ, ωστόσο η αγορά τακτοποίησε μια χαρά τα θέματά της, όπως άλλωστε και ο «στρατηγικός επενδυτής» και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.