Τις τελευταίες μέρες από το υπουργείο Ανάπτυξης εξετάζεται το ενδεχόμενο να επιβληθούν ανώτατες τιμές (πλαφόν) στις τιμές των υγρών καυσίμων, σε συγκεκριμένες περιοχές. Διαπιστώνει, λέει, ότι η εξέλιξη των λιανικών τιμών δεν είναι ανάλογη της αποκλιμάκωσης που παρατηρείται στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου και γι' αυτό η κυβέρνηση προτίθεται να «παρέμβει» για το ...καλό των καταναλωτών. Ε, αυτό κι αν είναι προκλητικό! Επί μήνες παρακολουθούσε τη συστηματική εκτίναξη των τιμών στα ύψη με πρόσχημα την άνοδο των διεθνών τιμών.

Οι τιμές της βενζίνης «γονάτισαν» τους καταναλωτές του πετρελαίου θέρμανσης όλο το χειμώνα, τίναξαν στον αέρα οικογενειακούς προϋπολογισμούς, οι αλλεπάλληλες ανατιμήσεις σε όλα ανεξαιρέτως τα είδη καθημερινής ανάγκης διεύρυναν τα αδιέξοδα για τα λαϊκά νοικοκυριά και τώρα η κυβέρνηση ...παρατηρεί ότι οι τιμές είναι υψηλότερες απ' όσο θα ...περίμενε βάσει των διεθνών τιμών! Και, μάλιστα, τώρα, δυο μέρες πριν από το δεκαπενταύγουστο, που η συντριπτική πλειοψηφία των παραθεριστών επιστρέφει στα σπίτια του, η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι «εξετάζει» το ενδεχόμενο να επιβάλλει πλαφόν στα νησιά, όπου ήδη οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει χρυσάφι τις μετακινήσεις τους, φουσκώνοντας τα ταμεία των εταιρειών.

Το όψιμο ...ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι ολοφάνερο ότι αποτελεί ακόμα μια προσπάθεια εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν η όποια ανακοίνωση περί «επιβολής πλαφόν» συνοδεύεται από τη διακήρυξη πως ό,τι γίνει θα γίνει σε κάθε περίπτωση με σεβασμό στην «ελεύθερη αγορά» και στους νόμους της ΕΕ. Στο πλαίσιο της πολιτικής που θεωρεί ένα το κρατούμενο την εκχώρηση πλήρους ασυδοσίας στα μονοπώλια, «να λύνουν και να δένουν» στην αγορά, να διαμορφώνουν τις τιμές κατά πώς προστάζουν οι νόμοι του κέρδους και οι στόχοι τους για την εξέλιξη της κερδοφορίας τους, κάθε συζήτηση περί δήθεν ελέγχου των τιμών και της ακρίβειας δεν μπορεί παρά να είναι αποπροσανατολιστική και οι σχετικές διακηρύξεις ψευδεπίγραφες. Οι μόνοι, οι οποίοι σε καθεστώς «ελεύθερης αγοράς» ελέγχουν και καθορίζουν τους όρους λειτουργίας της και τη διαμόρφωση των τιμών είναι τα μονοπώλια.

Η κερδοσκοπία του κεφαλαίου και η ακρίβεια αντιμετωπίζονται μέσα από μια εντελώς διαφορετική πολιτική. Την πολιτική προστασίας των λαϊκών εισοδημάτων και την ανοιχτή ρήξη με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Με τον αγώνα και τη συσπείρωση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων σε ένα κοινό μέτωπο πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή - αντιδραστική πολιτική και τους εκφραστές της, κόντρα στην ΕΕ και την πλουτοκρατία. Σ' αυτό το πλαίσιο, διεκδικούν μεταξύ άλλων βασικό μισθό 1.400 ευρώ, 1.120 κατώτερη σύνταξη, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, άμεση μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα καύσιμα για τα αγροτικά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση. Ακόμη, κατάργηση των διοδίων, των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς των δήμων, των εισιτηρίων στα ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων, επιδότηση ενοικίου για τους άνεργους, νέους και νέες και άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας.