Θέλοντας να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση ξεκαθάρισε χτες ότι δεν προτίθεται να κάνει τίποτα περισσότερο για τα «θύματα» της κρίσης, πέρα από τα «ψίχουλα» που προβλέπονται στον προϋπολογισμό, φροντίζοντας να «διαλύσει» από την αρχή τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί τις προηγούμενες μέρες περί νέου πακέτου στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων.

Οι προσδοκίες αυτές είχαν ενισχυθεί από δηλώσεις υπουργών, όπως της Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, που είχε προαναγγείλει ότι η κυβέρνηση μελετά την επεξεργασία ενός «ολοκληρωμένου πακέτου παρεμβάσεων για τη θωράκιση των θέσεων εργασίας», καθώς και ένα δίχτυ προστασίας των οικονομικά ασθενέστερων. Μάλιστα, ορισμένα από τα μέτρα αυτά, όπως η χορήγηση μιας επιπλέον σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους, παράταση κατά ένα χρόνο του επιδόματος στους μακροχρόνια ανέργους κ.ά., είχαν διαρρεύσει στα ΜΜΕ, ως «αντίβαρο» στο πακέτο των 28 δισ. ευρώ για τη στήριξη της κερδοφορίας των τραπεζών, και ενίσχυση του κοινωνικού προφίλ της κυβέρνησης.

Ολα αυτά τα «κοινωνικά μέτρα» διαψεύστηκαν και αποδοκιμάστηκαν χτες με τον πλέον σαφή τρόπο, μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, καθώς εκτιμήθηκε ότι στέλνουν λάθος μήνυμα προς τα έξω για τον τρόπο που κινείται η κυβέρνηση απέναντι στην κρίση. Αρχικά ο Γ. Αλογοσκούφης έκανε λόγο για «προτάσεις που δεν μπορούν να θεωρηθούν σοβαρές», ενώ στη συνέχεια ο Ευ. Αντώναρος δήλωσε ότι «οι φήμες και οι εικασίες οι οποίες αναγράφονται στον Τύπο, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».

Αμέσως μετά η υπουργός Απασχόλησης έσπευσε να ευθυγραμμιστεί δηλώνοντας ότι συμφωνεί με τον υπουργό Οικονομίας, πως πράγματι πολλές από τις προτάσεις που ακούγονται μπορεί «να είναι καλές ιδέες, αλλά δεν είναι εφικτή η υλοποίησή τους».

Στόχος της κυβέρνησης, όπως προκύπτει σαφώς από τα παραπάνω, είναι να παρουσιαστούν τα ψίχουλα του Ταμείου κατά της φτώχειας ως μεγάλη γενναιοδωρία στη «σημερινή συγκυρία». Στο πνεύμα αυτό αναμένεται να κινηθεί ο Κ. Καραμανλής στην αυριανή προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία.

Την ίδια στιγμή πάντως είναι φανερή μια διαμάχη μεταξύ των διαφόρων τμημάτων της πλουτοκρατίας για να αποσπάσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τις κρατικές ενισχύσεις, επισείοντας το προηγούμενο των τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο από την άποψη αυτή ότι ο Γ. Σουφλιάς ζήτησε στη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής να αυξηθούν τα κονδύλια προς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, πράγμα που, όπως είπε, θα οδηγήσει σε ενίσχυση της ανάπτυξης και αύξηση της απασχόλησης.

Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φορτώσει νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα και να αξιοποιήσει την κρίση για να κατεδαφίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων, διευκολύνοντας τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση των μισθών κοκ. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να κινούνται οι προτάσεις της Κομισιόν που θα ανακοινωθούν στις 26 Νοέμβρη. Απίθανο μάλλον είναι να «χαλαρώσει» το Σύμφωνο Σταθερότητας προκειμένου να ενισχυθούν οι κοινωνικές δαπάνες, οι μισθοί και οι συντάξεις κλπ... Αν και τη βολεύει, η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να θέσει τέτοιο θέμα, όπως σαφώς άφησε να εννοηθεί στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ ο Κ. Καραμανλής.

Προάγγελος της επερχόμενης της νέας αντιλαϊκής επίθεσης ο Κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν υπάρχουν ιερά και απαραβίαστα δικαιώματα για το λαό, ζητώντας προσαρμογή στη δύσκολη εποχή της καπιταλιστικής κρίσης. «Αυτό που χρειάζεται σήμερα, είναι να καταλάβει ο ελληνικός λαός, ότι ζούμε μια δύσκολη εποχή», είπε χαρακτηριστικά στο ραδιοσταθμό «Σίτι» και συμπλήρωσε: «Δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Οτι επειδή θέλουμε, έχουμε κεκτημένα δικαιώματα, όπως λέμε, και μαχόμαστε, δε σημαίνει ότι τα κεκτημένα δικαιώματα είναι ιερά και απαραβίαστα»... Παράλληλα τάχθηκε υπέρ των ισχυρών κυβερνήσεων προβάλλοντας ως εφιάλτη το ενδεχόμενο της ακυβερνησίας. «Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδος είναι μην πέσει σε ακυβερνησία. Κυβερνήσεις τέλειες δεν υπάρχουν. Ολες οι κυβερνήσεις έχουν τα ελαττώματά τους και τα προσόντα τους... Αλλά προκειμένου να πέσει στην ακυβερνησία, πρέπει όλοι μας να προτιμούμε να έρθει ο πολιτικός μας αντίπαλος με ισχυρή κυβέρνηση, από το να πέσουμε σε ακυβερνησία».