«Οι βρωμιάρηδες! Οι στυγεροί δολοφόνοι! Οι ψυχροί εκτελεστές! Οι δεξιοφιλελεύθεροι και οι σοσιαλφιλελεύθεροι που κυβερνούν τις ευρωπαϊκές χώρες δεν μπόρεσαν να σκεφτούν παρά το χειρότερο: στήνουν το ένα μετά το άλλο τα «χρυσά παιδιά» του τραπεζικού συστήματος στα έξι μέτρα. Αφθονο ρέει το αίμα στους δρόμους και τις πλατείες, από το Βερολίνο μέχρι τη Ρώμη και από το Λονδίνο μέχρι την Αθήνα (...)

(...)Τι ήταν να ακούσουν οι κυβερνήτες μας πως οι τραπεζίτες δεν πειθαρχούν στις αποφάσεις τους και δεν κατεβάζουν τα επιτόκια; Εγιναν θεριά ανήμερα (...) Ο αγώνας στον οποίον έχουν αποδυθεί οι κυβερνήτες μας είναι κατ' εξοχήν ηθικός, όπως άλλωστε και ο στόχος τους: να αποκτήσει η τοκογλυφία ένα ανθρώπινο πρόσωπο (...)

(...) αν αφήνουμε τώρα την οργή μας να ξεσπάει τόσο βίαια, δεν είναι παρά μονάχα από ζήλια: πολύ θα θέλαμε να βρισκόμασταν στη θέση τους, με ένα τουφέκι στο χέρι, απέναντι από τους τραπεζίτες» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).