Το ΚΚΕ απέναντι στην πολιτική που μετακυλίει τις συνέπειες της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, έγκαιρα και με δεδομένο ότι είχε προβλέψει το ξέσπασμά της, με απόφαση της ΚΕ, κάλεσε τα μέλη του Κόμματος, τα στελέχη, τους φίλους και οπαδούς, τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, να συσφίξουν τους δεσμούς τους ακόμα πιο δυνατά με συνεργαζόμενους και άλλους αγωνιστές, να δώσουν μαχητικό «παρών» στους τόπους δουλειάς, στους χώρους μάθησης, στον τόπο κατοικίας. Να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη των αγώνων, να πάρουν μέρος σε κάθε μορφή πάλης και αγώνα που προβάλλει αντιμονοπωλιακούς στόχους, που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, να εκφράσουν ένα κατηγορηματικό «όχι» στο κάλεσμα των κομμάτων της πλουτοκρατίας και των άλλων επιτελείων της, να φορτωθούν για μια ακόμη φορά τα βάρη της κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ πρόβαλλε συγκεκριμένο συνεκτικό πλαίσιο πάλης για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των αναγκών του λαού:
Τόνισε επίσης, ότι η οικονομική κρίση αναδείχνει τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος, την αναρχία της παραγωγής, τη δυσαναλογία της ανάπτυξης μεταξύ τομέων και κλάδων, την αντίθεση μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, που οξύνεται καθώς μειώνεται το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και περιορίζεται η καταναλωτική της δύναμη. Αναδεικνύει την ανάγκη της κοινωνικοποίησης και συνεταιριστικοποίησης, του πανεθνικού σχεδιασμού, του εργατικού, κοινωνικού ελέγχου. Η κρίση και η διαχείρισή της μπορεί να οδηγήσει στην εκτίναξη του κινήματος, αλλά και στη μεγαλύτερη ενσωμάτωσή του. Το ζήτημα είναι να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού, του γενικότερου λαϊκού κινήματος ώστε να οργανωθεί η πάλη εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων, των γυναικών, των μεταναστών ενάντια στα μονοπώλια και στην εξουσία τους.