Ακραία προκαλούν οι βιομήχανοι, απαιτώντας ακόμη περισσότερα προνόμια με μεγαλύτερη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και το κυριότερο, με τη δυνατότητα να ελέγχουν και να καθορίζουν τη λειτουργία, ουσιαστικά όλου του εκπαιδευτικού συστήματος!!!

Με τις θέσεις τους, τις οποίες δημοσιοποίησαν αρκετές μέρες αφότου τις κατέθεσαν στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» για τις εργασιακές σχέσεις, επιδιώκουν να πάνε «ένα βήμα» μπροστά από την κυβέρνηση, απαιτώντας μεγαλύτερη «ευελιξία», πλήρη ασυδοσία, πέρα και από αυτή που τους δίνουν τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από αυτή την οπτική, ο ΣΕΒ κρίνει ότι οι προτάσεις της κυβέρνησης αντιστρατεύονται την πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης, επειδή τα μέτρα που προτείνει... περιορίζουν την ευελιξία στην οργάνωση εργασίας και στη λειτουργία των επιχειρήσεων, ενώ αυξάνουν το κόστος εργασίας με τον περιορισμό της υπερεργασίας και την αύξηση της αμοιβής των υπερωριών.

Οι βιομήχανοι ζητούν να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων» για όλα αυτά τα ζητήματα και επιπλέον απαιτούν:

Ουσιαστικές και σε βάθος παρεμβάσεις στον ΟΑΕΔ για: διαχωρισμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης από την επιδοματική πολιτική. Επαναπροσδιορισμό της επιδοματικής πολιτικής. Νέα θεώρηση των προγραμμάτων απασχόλησης. Απαλλαγή του από τη διαχείριση του ΛΑΕΚ και τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών, τις αναγκαστικές τοποθετήσεις ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ενίσχυση του δικτύου Κέντρων Προώθησης Απασχόλησης. Απλοποίηση των γραφειοκρατικών δομών.

Επίσπευση δημιουργίας του Εθνικού Φορέα Επαγγελματικής Κατάρτισης, ο οποίος δε θα εμπλέκεται στη διαχείριση.

Το σημείο, όμως, που ξεπερνούν κάθε όριο πρόκλησης, είναι η απαίτησή τους για έλεγχο του εκπαιδευτικού συστήματος, με παρέμβαση στα προγράμματα σπουδών και «δασκάλους» στελέχη επιχειρήσεων!!!

Ειδικότερα, οι βιομήχανοι αξιώνουν έλεγχο: του πεδίου και των περιεχομένων της κατάρτισης. Της ποιότητας της εκπαίδευσης και της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης. Της αναμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών. Της δημιουργίας νέων τμημάτων στην τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τεχνική εκπαίδευση. Επίσης, αξιώνουν εισαγωγή μαθημάτων «επιχειρηματικότητας» που θα διδάσκονται από στελέχη των επιχειρήσεων!

Οι βιομήχανοι δε σταματούν εκεί, καθώς απαιτούν λόγο στις προδιαγραφές ίδρυσης και λειτουργίας των φορέων κατάρτισης, ακόμη και στην πιστοποίηση των εκπαιδευτών, καθώς και στη σύνδεση της αρχικής εκπαίδευσης με τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση. Την πρόθεσή τους αυτή την κάνουν ακόμη πιο συγκεκριμένη, τονίζοντας ότι πρέπει να γίνει «εισαγωγή σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης μαθημάτων, τα οποία καλύπτουν επιχειρηματικές ανάγκες και εξοπλίζουν τους εκπαιδευόμενους με δεξιότητες που θα αποκρίνονται στην αγορά εργασίας».

Προκλητικές αξιώσεις προβάλλει με ανακοίνωσή του και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών, ο οποίος απαιτεί: διευθυντικό δικαίωμα για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Να μην περιοριστεί η υπερεργασία, να μην αυξηθεί η αμοιβή των υπερωριών. Να μην εφαρμοστεί το 35ωρο.