Παράταση του εργάσιμου βίου και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, υποδεικνύει η Κομισιόν στο όνομα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.

Σε έκθεσή της, που θα συζητηθεί στη συνεδρίαση των υπουργών Απασχόλησης την ερχόμενη Δευτέρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιμένει ότι πρέπει να συνεχιστούν και επιταχυνθούν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, υποδεικνύοντας συγκεκριμένες τομές που πρέπει να γίνουν το επόμενο διάστημα. Στο όνομα της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων, η Κομισιόν ζητά παράταση του εργασιακού βίου, κατάργηση ουσιαστικά των πρόωρων συντάξεων, αλλά και των «ευνοϊκών διατάξεων»(!) στα βαρέα και ανθυγιεινά.

Ειδικότερα, στην έκθεση η Κομισιόν σημειώνει ότι έχει γίνει «κάποια πρόοδος» όσον αφορά τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά «πρέπει να συνεχιστούν με ταχύτερο ρυθμό». Στην κατεύθυνση αυτή θεωρεί ότι ο αντιασφαλιστικός νόμος που ψηφίστηκε το 2008 «είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή την εξίσωση των όρων για όλους τους εργαζόμενους», αλλά συμπληρώνει ότι «απαιτείται περαιτέρω πρόοδος για τη μείωση της διακύμανσης των ποσοστών αναπλήρωσης στα διάφορα ταμεία», υποδεικνύοντας δηλαδή παραπέρα μείωση των συντάξεων. Προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών, επανέρχεται και επισημαίνει ότι «τα καθαρά ποσοστά αναπλήρωσης πρέπει να γίνουν περισσότερο ομοιόμορφα για παρόμοιες σταδιοδρομίες σε όλες τις κοινωνικοεπαγγελματικές ομάδες».

Στο όνομα του περιορισμού της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που προβλέπει ότι θα διπλασιαστεί μέχρι ...το 2050, ζητά παράταση του εργάσιμου βίου και ανταποδοτικότητα των συντάξεων με βάση το σύνολο του εργάσιμου βίου. «Ειδικότερα, είναι αναγκαίο να βελτιωθούν τα κίνητρα για την παράταση του εργασιακού βίου και τη συνεισφορά στην κοινωνική προστασία μέσω της σταδιοδρομίας των εργαζομένων, με τη σύσφιξη των δεσμού μεταξύ εισφορών και παροχών και την αυστηροποίηση των κριτηρίων επιλεξιμότητας για πρόωρη συνταξιοδότηση», αναφέρεται επί λέξει.

Στο κεφάλαιο με τον τίτλο - σύνθημα «περισσότεροι εργαζόμενοι και παράταση του εργασιακού βίου» γίνονται υποδείξεις για διάφορα επιμέρους θέματα, όπως τα βαρέα και ανθυγιεινά, χαρακτηρίζοντας «ευνοϊκές» τις διατάξεις που υπάρχουν σήμερα για τους εργαζόμενους σε αυτά τα επαγγέλματα! «Βολές» εξαπολύει και για τη διάταξη που προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι που έχουν συμπληρώσει 37ετία μπορούν να λάβουν πλήρη σύνταξη ανεξάρτητα από ηλικία. Επίσης θεωρεί «συγκριτικά χαμηλό» το ποσοστό (42,4% το 2007) των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας (μεταξύ 55 και 64 χρόνων), υποδεικνύοντας ενεργητικά μέτρα μέσω προγραμμάτων διά βίου μάθησης και επιδοτήσεις εταιρειών για την πρόσληψη ανέργων που πλησιάζουν την ηλικία συνταξιοδότησης. Παράλληλα, ενθαρρύνει την ιδιωτική ασφάλιση, θεωρώντας αρνητικό ότι δεν υπάρχουν ιδιωτικά συστήματα στην Ελλάδα. «Το ποσοστό του εργαζόμενου πληθυσμού που καταβάλλει εισφορές σε ατομικό σύστημα συνταξιοδότησης είναι πολύ χαμηλό, μικρότερο από 2%», αναφέρεται, ενώ «προαιρετικές συντάξεις (τρίτος πυλώνας) παρέχονται κυρίως από τον κλάδο ασφάλισης ζωής».