Από αυτή τη σκοπιά, λοιπόν, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η παρακολούθηση των συνεντεύξεων που δημοσιεύονται στην ΑΥΓΗ, όσων συμμετέχουν στο εσωκομματικό δημοψήφισμα του ΣΥΝ για τη στελέχωση των θέσεων 1, 3 και 5 του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιείται αύριο, Κυριακή.
Ξεχωρίζουμε ορισμένα αποσπάσματα από αυτές τις συνεντεύξεις:
Δεν ξέρουμε ακριβώς αν πρόκειται για αυτοκριτική διάθεση απέναντι στην πολιτική του κόμματός του, αφού στους «μέχρι χτες υπερασπιστές» συγκαταλέγεται και ο ΣΥΝ. Επιπλέον, η «ανάγκη τροποποίησης του Συμφώνου Σταθερότητας» είναι ένας από τους τέσσερις κεντρικούς άξονες δράσης πάνω στους οποίους θα κινηθεί ο ΣΥΝ το επόμενο διάστημα, όπως τους περιέγραψε ο Αλ. Τσίπρας και τους δημοσίευσε, προχτές, η ΑΥΓΗ. Θέλουν αλλαγή λοιπόν του Συμφώνου Σταθερότητας όταν ξέρουν ότι αυτοί που θα διαμορφώσουν το καινούριο θα είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποι των πολυεθνικών και ότι σύμφωνο αλληλεγγύης, κοινωνικής και φιλολαϊκής ανάπτυξης, όπως λένε, με τα μονοπώλια στην εξουσία δε γίνεται. Εκτός κι αν εννοούν ότι υπάρχουν εκπρόσωποι του κεφαλαίου που θα συντάξουν μανιφέστο για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης...
Αλήθεια, αυτό ακριβώς δεν προσπαθούν να πετύχουν, με αφορμή την οικονομική κρίση, πολλές από τις κυβερνήσεις των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών, σε μια προσπάθεια να περιορίσουν τις επιπτώσεις γι' αυτούς; Ο λεγόμενος προστατευτισμός του κράτους δεν έχει μπει στην ημερήσια διάταξη από τους ίδιους τους καπιταλιστές; Η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ για τέτοια «επανεξέταση» και τέτοια μέτρα δε μιλούν το τελευταίο διάστημα;
Χοντροκομμένα, είναι η αλήθεια, ο συγκεκριμένος ευρω-υποψήφιος λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους. Ευρωστρατός, κατασταλτικοί μηχανισμοί στα σύνορα σε βάρος των μεταναστών, «ευρωσύνταγμα», Σύμφωνο Σταθερότητας, ΟΝΕ, ευρώ, έκθεση Σέρκας και πολλά άλλα, που γίνονται στο όνομα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι προοδευτικά μέτρα...
Τι είναι αυτό που χτίστηκε μεθοδικά και αθόρυβα; Ενα πλαίσιο αρχών που χάρισε στην πλουτοκρατία τεράστια πλούτη μέσα στην ΕΕ αλλά και ευρύτερα. Ο ανταγωνισμός που οξύνθηκε προκάλεσε την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρώπη. Ολα αυτά τα χρόνια από τα περιβόητα «πακέτα» ούτε ένα ευρώ δεν μπήκε στην Ελλάδα από τα ταμεία της ΕΕ των μονοπωλίων χωρίς επαχθείς όρους και βαριές δεσμεύσεις. Ο ΣΥΝ έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στο να πειστεί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ότι μέσα από την ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί με όρους διαχείρισης (π.χ. ένα αναμορφωμένο Σύμφωνο Σταθερότητας) να βελτιωθεί η ζωή των εργαζομένων. Κάτι αποπροσανατολιστικό και επικίνδυνο, αφού δημιουργεί εμπόδια στη συνειδητοποίηση και στη ριζοσπαστικοποίηση ενάντια στην ΕΕ.