Δεν είναι λίγοι αυτοί που πήραν το λόγο και επιστράτευσαν τις πένες τους τους τελευταίους μήνες συνηγορώντας υπέρ της υποτιθέμενης «επιστροφής στο Στάλιν» που, κατά τους ισχυρισμούς τους, επιχειρείται από το ΚΚΕ και αποτυπώνεται στις Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο που αφορούν στο σοσιαλισμό. Οι προφανείς λαθροχειρίες στις οποίες βασίζονταν οι σχετικές αναλύσεις, το αντιΚΚΕ μένος που εξέπεμπαν, όπως και το μίσος απέναντι στο σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, καθιστούσαν ολοφάνερο το στόχο τους, που δεν ήταν άλλος απ' το να χτυπήσουν το ΚΚΕ μπροστά στην κορυφαία διαδικασία του Συνεδρίου και φυσικά να λασπολογήσουν σε βάρος του σοσιαλισμού. Κάποιοι συνεχίζουν απτόητοι το ίδιο βιολί. Προχτές, Τρίτη, στην «Καθημερινή» κάποιος Β. Αγτζίδης, διδάκτωρ σύγχρονης ιστορίας - μαθηματικός, καταθέτει τον «πόνο του» που το «ΚΚΕ ολισθαίνει σε ένα δρόμο αναίρεσης των βασικών παραδοχών που συγκρότησαν τη σύγχρονη μορφή του», γράφοντας περί «αποκατάστασης του Στάλιν και των σταλινικών πρακτικών» και προειδοποιώντας πως «η διαμόρφωση ενός σκληρότατου σταλινικού ιδεολογικού πυρήνα αναφοράς για τα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ θα διευρύνει τη ρήξη εντός της κοινωνίας μας. Θα έρθει σε αναπόφευκτη ιδεολογική σύγκρουση με κοινωνικούς χώρους όπως είναι οι Πόντιοι» και «παράλληλα, θα επιτρέψει σε ολοκληρωτικές ακροδεξιές απόψεις να λάβουν τη θέση του τιμητή, απέναντι στο εργατικό κίνημα, αλλά και στην ιστορία των μεγάλων ανατροπών του 20ού αιώνα».