Ε, ΠΡΕΠΕΙ επιτέλους να το καταλάβουμε ως λαός και να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε με κάθε ευκαιρία. Εμείς φταίμε για την ακρίβεια στην αγορά...

Είμαστε ευαισθητοποιημένοι και οργανωμένοι καταναλωτές; Δεν είμαστε. Οποτε καλά να πάθουμε και ορθώς πληρώνουμε όσα πληρώνουμε...

Δεν παραδειγματιζόμαστε από τις κοινωνίες του δυτικού κόσμου όπου το καταναλωτικό κίνημα σκίζει και έχει βάλει τα μονοπώλια και τις εμπορικές αλυσίδες σε τάξη!

Κάπως έτσι μας τα λέει το υπουργείο Ανάπτυξης και η κυβέρνηση γενικότερα. Και αξιώνει να της αναγνωρίσουμε πως κάνει ό,τι μπορεί...

Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια έχουν ξεχάσει. Οτι... εκτός από «καταναλωτές» είμαστε άνθρωποι και μάλιστα εργαζόμενοι άνθρωποι. Κι αυτό το είδος έχει «δικαιώματα», αν τους λέει κάτι η λέξη.

Κι ένα από τα δικαιώματα αυτά είναι να ζούμε αξιοπρεπώς. Ιδίως όταν γνωρίζουμε ότι από την εργασία μας ζουν κάποιοι λίγοι πλουσιοπάροχα και αποκομίζουν τεράστια κέρδη.

Μήπως - λέμε μήπως - αυτό το δικαίωμά μας το υπονομεύουν, μας το στερούν και συρρικνώνουν οι «ελεύθερες αγορές» τους;

Αυτές στις οποίες εμείς είμαστε «ελεύθεροι» να πληρώνουμε και τα μεγάλα μονοπώλια «ελεύθερα» να κερδίζουν;

ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ να το πιστέψουμε; Οτι θα επιβάλλουν με νομοσχέδιο «κανόνες δεοντολογίας» στις εισπρακτικές εταιρείες των τραπεζών; Αυτές δηλαδή που δουλειά τους είναι να εισπράττουν τις οφειλές προς τις τράπεζες με κάθε τίμημα;

Κι όταν λέμε με κάθε τίμημα το εννοούμε. Εχουν υπάρξει δημοσιεύματα για πρακτικές ψυχολογικού πολέμου, διαπόμπευσης ανθρώπων ακόμη και ωμής βίας.

Μόνο που τις νομιμοποιούν ως εταιρείες, ουσιαστικά τους δίνουν υπόσταση για να κάνουν στη συνέχεια ό,τι θέλουν.

Αλλωστε έχουμε δει πώς εφαρμόζονται οι υπάρχοντες νόμοι από τις τράπεζες και ιδίως αυτές που προστατεύουν τους δανειολήπτες...