Τα καθήκοντα και οι στόχοι του Κόμματος δε χωρίζονται ούτε ως περιεχόμενο, ούτε χρονικά. Οι αποφάσεις και κατευθύνσεις που καθορίζουν τη δράση μας δεν πρέπει να κατανοούνται σαν να είναι άλλο το ένα καθήκον και διαφορετικό το άλλο. Για τα καθοδηγητικά όργανα και τις ΚΟΒ του ΚΚΕ δεν ισχύει π.χ. ότι έως τις 2 Απρίλη παλεύω για την απεργία, από τις 2 Απρίλη έως την Πρωτομαγιά παλεύω για την επιτυχία των πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων, με ενδιάμεσο ολίγον σουβλιστό αρνί και κοκορέτσι και μετά την Πρωτομαγιά θα αρχίσω να δραστηριοποιούμαι για τις ευρωεκλογές. Γιατί το κάθε επιμέρους καθήκον έχει σχέση και με το επόμενο χρονικά, ακριβώς γιατί αφορά στη συνολική πάλη του ΚΚΕ για αλλαγή συσχετισμού, για να κερδίζει καθημερινά έδαφος στη συνείδηση των εργαζομένων η ανάγκη του αγώνα για τον άλλο δρόμο εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Η μεγάλη πανεξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη» για τρεις συνεχείς Κυριακές, με τις Αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου και με τη Διακήρυξη των ευρωεκλογών, επιβεβαίωσε αυτό που ως εικόνα ερχόταν όλο τον προηγούμενο μήνα κατά τις συνεδριάσεις των Επιτροπών Περιοχών και Πόλεων, των Νομαρχιακών και Αχτιδικών Επιτροπών, ότι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, προσβλέπουν με ελπίδα στο ΚΚΕ, παίρνουν κουράγιο από τη δράση και τις θέσεις του.

Το κλίμα ανάτασης και αισιοδοξίας που συνόδευε τις εργασίες και τη λήξη των εργασιών του 18ου Συνεδρίου, συνεχίστηκε με νέα δυναμική με τη δημοσιοποίηση της Πολιτικής του Απόφασης και της Απόφασης για την αντίληψή μας για το σοσιαλισμό και τις εκτιμήσεις μας για τις αιτίες νίκης της αντεπανάστασης.

Επιβεβαιώνεται η ανοδική ελπιδοφόρα δυναμική του ΚΚΕ ακόμα περισσότερο μέσα από την πράξη, τη δράση, από την πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών στους τόπους δουλειάς, και με αφορμή τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη και με αφορμή την μεγάλη απεργία, τις συγκεντρώσεις και πορείες στις 2 του Απρίλη, για την συνολική οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ, των φοιτητών και σπουδαστών, ιδιαίτερα μπροστά την καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Οι εργάτες βλέπουν τους κομμουνιστές δίπλα τους, να παλεύουν μαζί τους, στο πλάι τους, κόντρα στην σκληρή εργοδοσία, τους μεγαλοβιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλέμπορους, που θέλουν να τους ξεζουμίσουν ακόμα περισσότερο, εντείνοντας την εκμετάλλευση με κάθε τρόπο και μορφή, φτάνοντας μέχρι την απόλυση και την τρομοκρατία.

Το βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια στα «Τζάμπο», στον «Παπουτσάνη», στο «Πλαίσιο», στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, παντού όπου δέχεται επίθεση η εργατική τάξη, παντού όπου διεκδικεί, αντιστέκεται.

Αρχίζει και συνειδητοποιείται ευρύτερα, με την αποφασιστική συμβολή των κομμουνιστών και κομμουνιστριών σε κάθε χώρο δουλειάς, ότι αν η εργατική τάξη δεν οργανωθεί, μέσα στα ταξικά συνδικάτα, σε σωματειακές επιτροπές κατά εργοστάσιο και χώρο δουλειάς, σε επιτροπές αγώνα, σε άλλες επιμέρους συσπειρώσεις, αν δεν αντισταθεί σήμερα, αν δεν συντονίσει τη δράση και τον αγώνα της σε κλαδικό, τοπικό, συνολικότερο κοινωνικό επίπεδο, σε συμμαχία και συνεργασία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τότε το μεγάλο κεφάλαιο, το κράτος του και τα κόμματά του, παίρνοντας και χέρι βοήθειας από τους κάθε λογής ρεφορμιστές και οπορτουνιστές, θα βρουν την ευκαιρία να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη την επέλαση σε όλα τα δικαιώματα, σε όλες τις κατακτήσεις.

Είναι το ΚΚΕ που έχει αποκαλύψει έγκαιρα και ξεκάθαρα ότι με πρόσχημα την οικονομική καπιταλιστική κρίση και παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν οι καπιταλιστές να κερδίζουν, προωθούν την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, των απλήρωτων ωρών εργασίας, την καθιέρωση τριήμερης εργασίας με μειωμένους μισθούς, κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών, διαμόρφωση μισθών κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις, με ελαστικές και προσωρινές εργασιακές σχέσεις, ενώ ταυτόχρονα προωθούν νέες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, στην υγεία, στην παιδεία κλπ., νέες ιδιωτικοποιήσεις και εμπορευματοποίηση κοινωνικών τομέων, μείωση φορολογίας σε μεγάλες επιχειρήσεις και ανελέητο φορο-κυνηγητό σε αδύναμους.

Είναι το ΚΚΕ που έχει σαλπίσει την Αντεπίθεση ώστε κάθε τόπος δουλειάς να γίνει κάστρο της αντίστασης, κάστρο υπεράσπισης της δουλειάς, της αξιοπρέπειας της εργατικής τάξης, των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων. Σήμερα δεν είναι ώρα για ατομικές λύσεις. Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις για τον εργάτη και την εργάτρια, το νέο και τη νέα, συνολικά τη λαϊκή οικογένεια. Μόνο ο συλλογικός, οργανωμένος, καλά περιφρουρημένος αγώνας, με σωστή κατεύθυνση και προσανατολισμό, με στόχους πάλης και σκοπό, μπορεί να φέρει κάποια αποτελέσματα, να παρεμποδίσει αντιλαϊκά μέτρα, να καθυστερήσει αρνητικές εξελίξεις για το λαό, κυρίως να ανοίξει το δρόμο ώστε τελικά η εργατική τάξη να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή, να γίνει δηλαδή αυτή ο νεκροθάφτης του καπιταλισμού, αντί να τον αφήνει αυτός να θάβει τα δικαιώματα, τα όνειρα και τις ελπίδες της καθημερινά.

Σήμερα είναι ακόμα πιο ώριμο, αναγκαίο, επιτακτικό να δουλέψουμε ως ένας άνθρωπος, από την ΚΕ μέχρι την ΚΟΒ, μέσα στο λαό, στα εργοστάσια, στα πολυκαταστήματα, στις επιχειρήσεις, στα γιαπιά, στα γραφεία, στις σχολές, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στις γειτονιές, στις πολυκατοικίες, στα χωριά, έτσι ώστε να κερδίσει έδαφος ακόμα πιο πλατιά και δυναμικά η αντίληψη ότι η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά, η πάλη πιο συγκεκριμένα κατά των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, η πάλη κατά των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων πρέπει να εξελιχθεί σε πάλη κατά της ίδιας της εξουσίας των μονοπωλίων, κατά της δικομματικής εναλλαγής που στη χώρα μας εκφράζεται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τους πρόθυμους συμμάχους τους, κατά των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως είναι η λυκοφωλιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Για να γίνει πετυχημένα αυτή η δουλειά δεν πρέπει να μας διαφεύγει από την καθημερινή δράση ότι χρειάζεται ισχυρή διαπάλη και αποκάλυψη για όλες τις αυταπάτες που σκόπιμα σπέρνουν μέσα στα λαϊκά στρώματα, ότι δήθεν μπορεί κάποιος άλλος, αν αλλάξει ο σημερινός κυβερνητικός διαχειριστής της ΝΔ και αντικατασταθεί από το ΠΑΣΟΚ, να διαχειριστεί καλά την καπιταλιστική κρίση. Να εξηγήσουμε πειστικά γιατί διαχείριση της κρίσης μπορεί να γίνει μόνο σε βάρος του λαού, με νέα αντιλαϊκά μέτρα και αποφάσεις. Για να ανοίξει ο άλλος δρόμος υπέρ του λαού, απαιτούνται από τώρα θαρρετά βήματα προς τα μπρος, με καταδίκη όλων των διαχειριστών της λαϊκής δυστυχίας και ενίσχυση - ολόπλευρη στήριξη του ΚΚΕ.

Κι αυτό το βήμα μπορεί να το κάνει και ο εργάτης και η εργάτρια, ο υπάλληλος που βρίσκεται επικεφαλής του αγώνα στον κλάδο του και αυτός που βγήκε για πρώτη φορά στα συλλαλητήρια με το ΠΑΜΕ, στην απεργία. Μπορεί να το κάνει και ο απογοητευμένος εργάτης που δέχτηκε μια προσωρινή ήττα από τον αγώνα του, γιατί πιθανόν ήταν ισχυρότερος ο εργοδότης αντίπαλος ή γιατί δεν οργανώθηκε καλά ο αγώνας, έδειξαν ταλάντευση συνάδελφοί του ή το σωματείο του. Μπορεί να κάνει το βήμα και ο εργάτης που αγανάκτησε από την ξεπουλημένη συμβιβασμένη ηγεσία του σωματείου του. Και ο εργάτης που προς στιγμή δεν άντεξε τη μεγάλη πίεση και τρομοκρατία, έσκυψε προσωρινά το κεφάλι για να μη χάσει το ψωμί η οικογένειά του, όμως μέσα του νιώθει βαθιά αγανάκτηση, οργή, θυμό για την αδικία.

Αυτό το βήμα μπορούν να το κάνουν οι κτηνοτρόφοι που προχτές έχυναν το γάλα και νιώθουν πολύ καλά τις συνέπειες από τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι μικρομεσαίοι αγρότες που μέχρι χτες ψήφιζαν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ και βρέθηκαν στα μπλόκα της Νίκαιας, της Αιτωλοακαρνανίας, του Εβρου, αγωνιζόμενοι ενάντια στη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Τέτοιο βήμα μπορούν να κάνουν και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά, όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας μας, που βλέπουν μέρα με τη μέρα να μειώνεται ο τζίρος τους, να απειλούνται με κλείσιμο, να κινδυνεύουν να πάνε φυλακή από τα χρέη, να διαμαρτύρονται οι συναλλαγματικές.

Ιδιαίτερο λόγο να κάνουν αυτό το βήμα έχουν οι νέοι και νέες, τα νέα ζευγάρια, οι εργαζόμενοι στα stage, οι ημιαπασχολούμενοι ανασφάλιστοι, οι φοιτητές και σπουδαστές, οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου που για πρώτη φορά ψηφίζουν φέτος και βλέπουν την Παιδεία να έχει γίνει συνώνυμο της παραπαιδείας και ηχώ του αγκομαχητού του πατέρα και της μάνας για να τα βγάλουν πέρα.

Μπορούν να συγχρονίσουν το βηματισμό τους, επίσης, οι προοδευτικοί διανοούμενοι, οι επιστήμονες, οι άνθρωποι του πολιτισμού, που έχουν ακόμα το θάρρος να αποτινάξουν τις παρωχημένες παρωπίδες του αντικομμουνισμού και μπορούν να διακρίνουν τι κρύβεται πίσω από τη μεγάλη αντικομμουνιστική σταυροφορία που έχουν ξεκινήσει Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί, με την κάλυψη των κάθε λογής οπορτουνιστών, που στο όνομα της πάλης κατά του σταλινισμού, παραχαράσσουν την ιστορία, επιδίδονται σε ένα πογκρόμ κυνηγιού μαγισσών, διαστρεβλώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ και στην πράξη άλλοι από ιστορική άγνοια ή εμπάθεια, άλλοι εσκεμμένα, προτρέπουν την αστική τάξη να μας γυρίσει πίσω στις μετεμφυλιοπολεμικές δεκαετίες.

Ολοι αυτοί κι άλλοι πολλοί ακόμα μπορούν να κάνουν αυτό το βήμα. Κι αυτό το βήμα μπορεί πολύ καλά να γίνει την Κυριακή των ευρωεκλογών, πίσω από το παραβάν του εκλογικού τμήματος, ρίχνοντας στην κάλπη το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Αυτή τη δράση πρέπει να οργανώσει η κάθε Νομαρχιακή Επιτροπή, η κάθε Αχτιδική Επιτροπή, κυρίως όμως η κάθε ΚΟΒΑ. Εχουμε πλούσια πείρα. Με το φυλλάδιο και την προκήρυξη, με τον «Ριζοσπάστη», τον «Οδηγητή» και το ψηφοδέλτιο, πρέπει να βρεθούμε παντού και να μιλήσουμε μαζί τους για όλα όσα απασχολούν σήμερα όλους. Να τους μεταδώσουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Να αξιοποιήσουμε τις πιο αποδοτικές μορφές που είναι η σύσκεψη σε σπίτια, μαζί και ταυτόχρονα με τη διοργάνωση των περιοδειών, των συγκεντρώσεων και ομιλιών.

Να φτάσει παντού το μήνυμα της αναγκαιότητας σήμερα να καταδικαστούν και με τη λαϊκή ψήφο οι τεράστιες ευθύνες της ΕΕ και των κομμάτων της αστικής εξουσίας όσον αφορά τα καθημερινά και τα γενικότερα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, οι συνέπειες από την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ευρωενωσιακή αγορά, στην ιμπεριαλιστική αυτή περιφερειακή ένωση. Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που να μην έχει άμεση ή έστω έμμεση σχέση με την ΕΕ. Ταυτόχρονα, στις ευρωεκλογές κρίνονται τα κόμματα που εναλλάξ συνυπέγραψαν όλες τις αντιλαϊκές αποφάσεις της ΕΕ, κυβέρνησαν τη χώρα και έχουν επανειλημμένα δοκιμαστεί στην εξουσία, ο λαός τους γνωρίζει και από την καλή και από την ανάποδη. Πρέπει να τους γυρίσει μαζικά την πλάτη. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν. Ο ελληνικός λαός πρέπει να αλλάξει ριζικά τη στάση του απέναντί τους, κάνοντας το πρώτο βήμα στις ευρωεκλογές, καταψηφίζοντας και τους δύο, αλλά και αρνούμενος να πέσει στην παγίδα των γνωστών αναχωμάτων, ενισχύοντας καιροσκόπους, υποκριτές, αφερέγγυους σχηματισμούς, που τη μια μέρα είναι εδώ και την άλλη αλλού, τη μια λένε το ένα και την άλλη το άλλο, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνούν το ρόλο τους, ως τροχοπέδη στη γνήσια ριζοσπαστικοποίηση και στο άνοιγμα του δρόμου για την οριστική λύση των προβλημάτων που βασανίζουν το λαό μας.

Με τη δράση όλων και τη γεμάτη αυτοθυσία δουλειά μπορούμε να φέρουμε το μήνυμα της ενίσχυσης της μοναδικής εγγύησης για το παρόν και το μέλλον, για το συνεπή αγώνα κατά της εκμετάλλευσης και της εργοδοτικής ασυδοσίας, της κρατικής καταστολής. Του μοναδικού στηρίγματος του λαού στην αντεπίθεση που πρέπει να κάνει: Του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ας μη χάνουμε, λοιπόν, ούτε δευτερόλεπτο! Σπίτι το σπίτι, άτομο το άτομο, να κερδίσουμε το μεγαλύτερο μέρος των εργατών και εργατριών, των ανθρώπων του μόχθου και της καθημερινής βιοπάλης, τη νεολαία του τόπου μας. Να δώσουμε ηχηρό μήνυμα, να ακουστεί μακριά, να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας, να συνεγείρει και άλλους λαούς σε όλη την Ευρώπη.