Αυτή ακριβώς την αταλάντευτη πολιτική, που στοχεύει στη θωράκιση των δομών του εκμεταλλευτικού συστήματος ήρθαν για πολλοστή φορά να επιβεβαιώσουν με τις προτάσεις και τις αποφάσεις τους τις προηγούμενες μέρες, τόσο η συνεδρίαση ηγετών της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας που έγινε στη Χιλή όσο και η συνεδρίαση της «Επιτροπής Στίγκλιτζ» στη Νέα Υόρκη που έχει συστήσει εξ ονόματος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» ο Γ. Παπανδρέου. Με μοναδική και κεντρική στόχευση να παραπλανήσουν τα λαϊκά στρώματα, ότι δήθεν είναι εκφραστές ενός «προοδευτικού μοντέλου» που θα βγάλει τις καπιταλιστικές οικονομίες από την κρίση που τις ... «βύθισε» η «νεοφιλελεύθερη διαχείριση», οι σοσιαλδημοκράτες ήρθαν ακριβώς να στηρίξουν και να προωθήσουν κάθε μέτρο που, μέσα στην εξελισσόμενη κρίση, επιζητά το μεγάλο κεφάλαιο για να διασφαλίσει την κερδοφορία του.

«θα εργαστούμε για να ενισχύσουμε το παγκόσμιο σύστημα εμπορίου με επιπλέον πόρους»(!!) δήλωσε ο «κεντροαριστερός» Γκόρντον Μπράουν, στη διάρκεια της σύσκεψης της Χιλής, την ίδια στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου πρόταξε την «ανάγκη λήψης μέτρων για την ενίσχυση των οικονομιών μας»... Οι προτάσεις των σοσιαλδημοκρατών στηρίζονται στη λήψη άμεσων μέτρων οικονομικής στήριξης του πολυεθνικού κεφαλαίου, μέσω των «δημοσίων επενδύσεων», δηλαδή χρημάτων που θα βγουν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, «αιμοδότες» των οποίων είναι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που παρά τις ... διαβεβαιώσεις των σοσιαλδημοκρατών» καλούνται να πληρώσουν και πάλι το «μάρμαρο».

Στη συνεδρίαση των σοσιαλδημοκρατών ηγετών στη Χιλή, στην οποία συμμετείχαν ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν, οι πρόεδροι της Χιλής, της Αργεντινής και της Βραζιλίας, Μισέλ Μπατσελέτ, Κριστίνα Φερνάντες και Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, οι πρωθυπουργοί της Ισπανίας και της Βρετανίας, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο και Γκόρντον Μπράουν, αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», επιχειρήθηκε να στηθεί μια «φιέστα» ενόψει της συνεδρίασης της «G-20». Στόχος των σοσιαλδημοκρατών ήταν να στηριχθεί ο ανυπόστατος ισχυρισμός του Γ. Παπανδρέου ότι μέσα στη «σύνοδο των ισχυρών» διεξάγεται μια «ιδεολογική αντιπαράθεση μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών»...

Οταν όμως ο Γ. Παπανδρέου μετά το τέλος των εργασιών της Συνόδου, παρουσίασε τους κεντρικούς άξονες των προτάσεων των σοσιαλδημοκρατών, οι μάσκες έπεσαν. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάλεσε τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν στην προώθηση μιας σειράς κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, προτείνοντας:

-- «Την άμεση ενίσχυση της παγκόσμιας οικονομίας μέσω κρατικών ενισχύσεων και φιλόδοξων οικονομικών μέτρων για τη στήριξη της ανάπτυξης». Παρότρυνε τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν στη χορήγηση νέων οικονομικών πακέτων, μέσω των κρατικών προϋπολογισμών στο τραπεζικό και βιομηχανικό κεφάλαιο.

-- «Τη λήψη έκτακτων μέτρων που να ανοίγουν το δρόμο για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου με νέες επενδύσεις σε προσοδοφόρες δραστηριότητες εξοικονόμησης ενέργειας μέσω της πράσινης ανάπτυξης». Ζήτησε την επίσπευση των κρατικών ενισχύσεων στους μονοπωλιακούς ομίλους για την κατασκευή «πράσινων εγκαταστάσεων» και «πράσινων εμπορευμάτων» που θα εξασφαλίσουν διέξοδο για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους.

Σ' αυτό ακριβώς το πνεύμα κινήθηκαν και οι αποφάσεις της συνόδου της «G-20», όπου σοσιαλδημοκράτες και νεοφιλελεύθεροι αποφάσισαν από κοινού τη λήψη μέτρων ύψους 1,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (820 δισ. ευρώ) με στόχο την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ξεκαθαρίζοντας ότι θα δώσουν νέες «οικονομικές ενέσεις» μέσω των κρατικών ταμείων στο μεγάλο κεφάλαιο, ώστε να υπερασπιστούν και να στηρίξουν με κάθε μέσο τους κυρίως υπεύθυνους για την εκδήλωσή της, τις τράπεζες και τα μονοπώλια.

Αφού, λοιπόν, οι σοσιαλδημοκράτες στήριξαν κάθε απαίτηση της παγκόσμιας πλουτοκρατίας, έσπευσαν να συγκαλύψουν αυτή τη στρατηγική επιλογή τους πίσω από υποσχέσεις για ένα «νέο σύστημα» με «νέα υλικά» που «θα σέβεται την εργασία» και θα εξυπηρετεί τις «ανάγκες των λαών»... Αυτό το «παιχνίδι» ήρθε ακριβώς να προωθήσει η συγκρότηση της «Επιτροπής Στίγκλιτζ», που με επικεφαλής τον οικονομολόγο που της έδωσε και το όνομά του (πρόκειται για γνωστό σύμβουλο του προέδρου της Γαλλίας Σαρκοζί), ήρθε να σπείρει την ψευδαίσθηση ότι χωρίς να θιγούν οι πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος, μπορεί με «νέους κανόνες στη ρύθμιση και την εποπτεία των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών αγορών», να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος των λαών! Στο μήνυμα που έστειλε η επιτροπή στη «G-20» αποκαλύπτεται ακριβώς ο ρόλος της.

Σύμφωνα με τα μέλη της επιτροπής:

-- «Απαιτείται η δημοκρατική μεταρρύθμιση των υπαρχόντων και η δημιουργία νέων θεσμών διακυβέρνησης σε παγκόσμιο περιφερειακό επίπεδο». Επιχειρούν να σπείρουν την αυταπάτη ότι μέσω των «κρατικών ελέγχων» θα μπορέσουν να ρυθμιστούν και να μπουν κανόνες στην αγορά, αλλά την ίδια στιγμή επιδιώκουν ουσιαστικά να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο ο ρόλος των παγκόσμιων και περιφερειακών ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΕΕ κλπ.) ώστε να γιγαντωθεί η παρέμβασή τους στις τοπικές καπιταλιστικές οικονομίες προς όφελος του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

-- «Χρειάζεται οι πολίτες μας να μην είναι υποχείρια των αγορών. Πρέπει να εγγυηθούμε ότι οι αγορές θα εξυπηρετούν τις ανάγκες των λαών».Πρόκειται για έναν τεράστιο μύθο, που προτάσσει διαχρονικά η σοσιαλδημοκρατία, ότι ο καπιταλισμός αυτός (οι αγορές), μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των λαών.Τα λαϊκά στρώματα γνωρίζουν πολύ καλά και στην Ελλάδα από την περίοδο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ότι η κερδοφορία τωναγορών στηρίζεται ακριβώς στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.

-- «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τα κέρδη να ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι ζημιές να κοινωνικοποιούνται».Προχωρούν σ' αυτό το ψευδεπίγραφο «κάλεσμα», την ίδια ώρα που συνυπογράφουν κάθε πακέτο στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου και δηλώνουν πρόθυμοι ακόμα και να κρατικοποιήσουν χρεοκοπημένες τράπεζες, όπως έχει δηλώσει ο Γ. Παπανδρέου, με κρατικά χρήματα.

-- «Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι κεφαλαιαγορές λειτουργούν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κοινωνική συνοχή».Αυτή την πρότασή τους έρχονται να στηρίξουν προσφέροντας «επιδοτούμενους εργαζόμενους» στους επιχειρηματίες, δηλαδή λεφτά των εργατών στους εργοδότες, και προωθώντας τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

-- «Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα φέρει αλλαγές στην κοινωνική προστασία και μεγαλύτερη στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων στη διάρκεια της κρίσης».Μπροστά στον κίνδυνο των κοινωνικών αντιδράσεων και της έντασης της ταξικής πάλης από τα αποτελέσματα της κρίσης προτείνουν ένα πλέγμα «κοινωνικής προστασίας» που θα στηρίζεται στη χορήγηση επιδομάτων και στην «εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς εισοδήματος σε όσους αναζητούν εργασία», ψίχουλα σε εξαθλιωμένους δηλαδή, που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες των ανέργων και των εργαζομένων.

Οι σοσιαλδημοκράτες παραμένοντας πιστοί στο ρόλο που τους έχει αναθέσει η άρχουσα τάξη, να χειραγωγούν τη «συνείδηση» της εργατικής τάξης, επιχειρούν να σπείρουν την αυταπάτη ότι χωρίς να θιχτούν τα κέρδη των μονοπωλίων, οι λαοί μπορούν να «ευημερούν»! Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι είναι ότι τίποτα νέο δεν μπορεί να προκύψει όσο παραμένουν άθικτα τα θηριώδη μονοπώλια και τα κέρδη τους. Αυτό προσπαθεί να κρύψει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέλοντας να ...πείσει τους εργαζόμενους ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί!

Ο λαός δεν πρέπει να δείξει καμιά ανοχή απέναντι σ' αυτούς που παίζουν με τη ζωή και τα όνειρά του, αλλά να τους καταδικάσει παλεύοντας για την ανατροπή του συστήματος που υπηρετούν.