Στον Πειραιά είναι συγκεντρωμένοι στρατηγικής σημασίας τομείς για τις λαϊκές ανάγκες που αφορούν ακόμα και την άμυνα της χώρας. Το λιμάνι του Πειραιά είναι η «καρδιά» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και συνδέεται άμεσα με την λειτουργία Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Ωστόσο, ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, το κυνηγητό του κέρδους από την πλευρά των εφοπλιστών και των μονοπωλίων, απειλεί να τινάξει στον αέρα τόσο τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες όσο και τη Ζώνη.

Με βάση τους 8.500 ανέργους που δίνουν τα στοιχεία των Επιμελητηρίων, το ποσοστό ανεργίας στην ευρύτερη περιοχή υπολογίζεται 15%. Σε αυτό το ποσοστό είναι προφανές ότι δεν συμπεριλαμβάνεται η κατάσταση που βιώνουν οι εργατοτεχνίτες της Ζώνης, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία των Σωματείων, από τους 8.000 περίπου που δούλευαν τον Αύγουστο του 2008, σήμερα υπολογίζεται ότι είναι με το ζόρι 2000. Επίσης, δεν συμπεριλαμβάνει την ανεργία στους ναυτεργάτες, καθώς από τον περασμένο Οκτώβρη ως σήμερα, μόνο από τα πάνω από 40 ακτοπλοϊκά πλοία που ακινητοποίησαν αυθαίρετα οι εφοπλιστές για να προστατέψουν τα κέρδη τους, υπολογίζεται ότι πετάχθηκαν στην ανεργία περίπου 2.000. Ενώ νησιά κάνουν βδομάδες να «δουν» καράβι.

Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, από τα τέλη του 2008 ως σήμερα που η ανεργία έχει χτυπήσει δραματικά ποσοστά, οι Ελληνες εφοπλιστές εν μέσω κρίσης, αποδεικνύοντας την τρελή κερδοφορία τους, συνεχίζουν «ακάθεκτοι» το ναυπηγικό τους πρόγραμμα, αλλά, στα πλαίσια του καταμερισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων ιμπεριαλιστικών Οργανισμών π.χ. ΟΟΣΑ, τα χτίζουν σε ξένα ναυπηγεία.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τον περασμένο Νοέμβρη κατασκευάζονταν για λογαριασμό τους 951 πλοία χωρητικότητας 80.244.266 τόνων. Το 2008 συνολικά πλήρωσαν 17,2 δισ. δολάρια για νέες ναυπηγήσεις που αφορούσαν 278 πλοία.

Οι ακτοπλόοι εφοπλιστές ανενόχλητοι συνεχίζουν να «αρμέγουν» κέρδη σε βάρος των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, να παίρνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ - 100 εκατ. πήραν μόνο το 2008 - ως επιδοτήσεις για τις λεγόμενες «άγονες» γραμμές, όμως, απειλώντας την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και της ναυσιπλοΐας, η συντριπτική πλειοψηφία του στόλου τους εξακολουθεί να αποτελείται από πλοία υπέργηρα και υποσυντήρητα, τύπου «ΝΤΑΛΙΑΝΑ» με έτος κατασκευής το 1969! Μάλιστα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση γεμίζει με προνόμια και «ζεστό» χρήμα τις τσέπες των εφοπλιστών, αρνείται ακόμα και το αυτονόητο στους εργάτες της Ζώνης, να πάρουν ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας.

Η ακτοπλοΐα αφορά άμεσα ακόμα και την εδαφική και κοινωνική συνοχή της χώρας. Παραδομένη στα χέρια των εφοπλιστών - με τα πανάκριβα εισιτήρια, τα ταξίδια «Οδύσσειες», τα σαπάκια, τις συνθήκες γαλέρας στα καράβια - και σε συνδυασμό ότι το λιμάνι του Πειραιά που είναι η «βάση» της ακτοπλοΐας, βρίσκεται στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, απειλείται ευθέως με απορρύθμιση, τα νησιά από εγκατάλειψη και οι ναυτεργάτες με το διωγμό τους στη στεριά. Η ήδη άσχημη κατάσταση στην ακτοπλοΐα έγινε χειρότερη με την εφαρμογή του νόμου 2932 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2001 - και εφαρμόζει απαρέγκλιτα η ΝΔ - για να αρχίσει η σταδιακή εφαρμογή του κατάπτυστου κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο οποίος ξεπήδησε από την Συνθήκη του Μάαστριχτ και αφορά τις τέσσερις ελευθερίες (κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού) στη θάλασσα. Οι ακτοπλόοι εφοπλιστές έχοντας κάνει σημαία τον κανονισμό απαιτούν την πλήρη εφαρμογή του, για να χτυπήσουν τα πληρώματα με εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, να επεκτείνουν το καθεστώς της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας και να έχουν τον πλήρη έλεγχο τον ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, με ό,τι σημαίνει αυτό για τους νησιώτες.