Στην εργατούπολη του Πειραιά τα αποτελέσματα από τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, δηλαδή τα αποτελέσματα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι χειροπιαστά.

Μία ενδεικτική εικόνα της κατάστασης όπως διαμορφώνεται, δίνουν στοιχεία της Νομαρχίας Πειραιά με βάση τους καταλόγους των Επιμελητηρίων, Βιομηχανικό, Εμπορικό, Βιοτεχνικό της περιοχής. Βέβαια τα στοιχεία «φέρουν» το «στίγμα» του νομάρχη Ι. Μίχα, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, καθώς φαίνεται ότι καταβλήθηκε προσπάθεια να αποκρυφθεί ότι και το ΠΑΣΟΚ, την ίδια πολιτική ακολούθησε ως κυβέρνηση, όμως ακόμα και αυτά τα στοιχεία «μιλάνε» από μόνα τους.

Σύμφωνα με τα Επιμελητήρια από την 1η Γενάρη του 2008 μέχρι τις 31 Οκτώβρη του ίδιου έτους, άνοιξαν περίπου 5.127 επιχειρήσεις και έκλεισαν 8.112. Δηλαδή προκύπτει μείον 2.985 επιχειρήσεις. Το 2003 είχαν κλείσει 2.800 επιχειρήσεις. Στα στοιχεία αυτά υπάρχει η επισήμανση που αναφέρει ότι «το νούμερο αυτό είναι ενδεικτικό, καθώς αρκετές είναι οι επιχειρήσεις, οι οποίες δεν προχωρούν στη διαγραφή τους από τα μητρώα των Επιμελητηρίων, για διάφορους λόγους». Οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 8.500.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, μία στις τρεις επιχειρήσεις προχωρά σε μείωση προσωπικού. Η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση που συντελείται και στην περιοχή του Πειραιά φαίνεται από τα συγκριτικά στοιχεία των Επιμελητηρίων για όλους τους κλάδους από το 1990 ως το 2008. Σύμφωνα με αυτά από το 1990 ως το 2008 οι κλάδοι που δέχτηκαν το μεγαλύτερο χτύπημα είναι κλωστοϋφαντουργία, ιματισμός, δέρμα. Πιο συγκεκριμένα στην κλωστοϋφαντουργία από 283 επιχειρήσεις - ανάμεσά τους και το εργοστάσιο της Πειραϊκής - Πατραϊκής στον Πειραιά - το 2008 έμειναν 69. Στην υπόδηση από 1.483 επιχειρήσεις, έμειναν 702, δηλαδή μείον 52,66% και στο δέρμα από 317 επιχειρήσεις έμειναν 71, μεταβολή μείον 77,6%. Την «κατιούσα» έχουν πάρει συνολικά οι επιχειρήσεις όλων των κλάδων που βρίσκονται στην πειραιώτικη περιφέρεια.

Συνολικά μέχρι το τέλος του 2008 σύμφωνα με τα Επιμελητήρια στον Πειραιά, βρίσκονταν 50.000 επιχειρήσεις που απασχολούσαν περίπου 170.000 εργαζόμενους. Από αυτές, το 65% περίπου είναι επιχειρήσεις κάτω των 10 ατόμων.

Η παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ ΑΕ (πρόκειται για τον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων) στην κινεζική πολυεθνική COSCO η οποία έχει ναυλώσει τα πλοία του Ελληνα μεγαλοεφοπλιστή Κωνσταντακόπουλου, είναι ενταγμένη στις καπιταλιστικές αναδιαρθώσεις και γίνεται για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες κίνησης του κεφαλαίου. Τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ, μετατρέποντας το 1999 τον ΟΛΠ σε ΑΕ. Η παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ, πρακτικά σημαίνει ότι οι πολυεθνικές, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, βάζουν κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους και μονοπωλούν την κύρια είσοδο - έξοδο εμπορευμάτων της χώρας, τα θαλάσσια σύνορά της, σε αυτόν τον βασικό κρίκο των μεταφορών.

Από την σύμβαση παραχώρησης που επικύρωσε η κυβέρνηση στη Βουλή, προκύπτει απώλεια χιλιάδων θέσεων πλήρους, σταθερής, μόνιμης εργασίας με συγκροτημένα δικαιώματα και αντικατάστασή τους με ένα περιορισμένο αριθμό θέσεων που θα δημιουργηθούν από εργαζόμενους με όρους εργασιακού Μεσαίωνα. Ο διαχωρισμός των νεοπροσλαμβανόμενων στον ΟΛΠ, με την κατάργηση γι' αυτούς της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης, είναι μόνο η αρχή.

Θα προκύψει ενίσχυση της δύναμης και της εξουσίας των μονοπωλίων, της ασύδοτης δράσης και επιθετικότητάς τους κάτι που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση εξασφάλισε νομοθετικά για την COSCO ότι θα λειτουργεί σε καθεστώς πλήρους «ελευθεριότητας» εντάσσοντάς την στο νομοθετικό έκτρωμα 2687/1953 περί κεφαλαίων εξωτερικού. Ενώ κινδυνεύει και η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη με συρρίκνωση. Πλήγμα θα δεχτούν οι μικρές εξαρτώμενες από το λιμάνι επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι εκτελωνιστές.