Στην τσέπη του Ντμίτρι Κολέσνικοφ, ενός από τα 118 μέλη του πληρώματος του ρωσικού υποβρυχίου «Κουρσκ», που βρήκαν φρικτό θάνατο στο βυθό της θάλασσας του Μπάρεντς, βρέθηκε ένα λιγόλογο σημείωμα, που οι δύτες το ανέσυραν στην επιφάνεια, μαζί με το πνιγμένο παλικάρι.
«Ωρα 13.15», γράφει ο τραγικός υποπλοίαρχος. «Ολο το προσωπικό των διαμερισμάτων 6, 7 και 8 πέρασε στο 9 διαμέρισμα. Είμαστε 23. Πήραμε αυτή την απόφαση, εξαιτίας του ατυχήματος. Ουδείς μπορεί να ανέβει πάνω... Γράφω στα τυφλά».
Είδα για μια στιγμή τη φωτογραφία του, σε κάποιο από τα κανάλια της τηλεόρασης, και σφίχτηκε η καρδιά μου. Ενα καλοσυνάτο, γελαστό παιδί, που τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μου θύμισαν τον θρυλικό Γκαγκάριν... Τον είδα και σε κάποιο άλλο κανάλι, σε άλλες, χαρούμενες στιγμές, να μιλάει γεμάτος ενθουσιασμό, για την πατρίδα του και τα ιδανικά που τάχτηκε να υπηρετήσει. «Είναι για μένα μεγάλη τιμή και περηφάνια», έλεγε, «να είμαι ένα από τα μέλη του πληρώματος, σ' αυτό το πλοίο που είναι το καμάρι του στόλου μας, και να υπηρετώ απ' αυτό το πόστο την πατρίδα μου».
Αλλά, τι φρικτό και μακάβριο τέλος επιφύλασσε η μοίρα, αδικοχαμένε υποπλοίαρχε, στα ευγενικά σου όνειρα να υπηρετήσεις την πατρίδα σου... Τα μεγάλα κόκκινα ιδανικά που έπλαθες κάποτε, νεαρός, ίσως, κομσομόλος της μεγάλης σοβιετικής πατρίδας σου, να τελειώσουν έτσι άδοξα και παράλογα, στο βυθό της κρύας θάλασσας του Μπάρεντς... Τώρα, που τη μεγάλη χώρα σου τη γκρέμισαν οι χαλαστές, ποια πατρίδα υπηρετούσες, φτωχέ μου Ντμίτρι...
Ποιο βρώμικο και σάπιο καθεστώς υπηρετούσες, αγνέ και άδολε πατριώτη... Την πατρίδα σου, που, άλλοτε, την έτρεμαν οι εχθροί της και ακουμπούσαν επάνω της τις ελπίδες τους όλοι οι λαοί της Γης, οι μαφιόζοι και οι μαυραγορίτες που την κυβερνούν, την κατάντησαν σήμερα «παλιόψαθα» των ισχυρών αυτού του πλανήτη. Την πουλάνε λίγη λίγη στους κοσμοκράτορες της Δύσης «αντί πινακίου φακής». Πάτησαν κάτω τα ιερά και τα όσια του λαού σου, και έριξαν τα άγια της χώρας σου στα σκυλιά. Τα αγάλματα του μεγάλου Λένιν τα γκρεμίζουν και τα πουλάνε κομματάκι κομματάκι στους ξένους τουρίστες, για «σουβενίρ». Η εξαχρειωμένη και απάνθρωπη συμπατριώτισσά σου, προσαρμοσμένη στο κλίμα του «γενικού ξεπουλήματος» που επικρατεί στην πατρίδα σου, πουλάει για μερικά δολάρια το εγγονάκι της, να το χρησιμοποιήσουν οι χασάπηδες του «πολιτισμένου» κόσμου μας, για αφαίρεση και μεταμόσχευση των οργάνων του σώματός του. Οταν εσείς χαροπαλεύατε αβοήθητοι μέσα στα σκοτεινά διαμερίσματα του «Κουρσκ», ο «Πρόεδρος» της χώρας σου συνέχιζε, απαθής και ανέμελος, τις διακοπές του στις όμορφες παραλίες της Κασπίας. Τώρα, τα όνειρα και ο ενθουσιασμός σου να υπηρετείς την πατρίδα σου, θα χαραχτούν συμπυκνωμένα σε μια κρύα πέτρα, με τρεις λέξεις μονάχα: Ντμίτρι Κολέσνικοφ, υποπλοίαρχος...
Συμπάσχοντας δίπλα στους δικούς σου κι εγώ, ένας μακρινός και άγνωστος φίλος του λαού σου, ρίχνω μαζί τους το λίθο του αναθέματος στα κεφάλια των επίορκων «αρχηγών», που τόσο ύπουλα και άνανδρα πρόδωσαν την πατρίδα σου. Ας γίνει αίμα, το δικό σου και των άλλων 117 συντρόφων σου, βρόχος θανατερός για τους άθλιους Εφιάλτες, που παρέδωσαν τη μεγάλη χώρα σου, βορά λαχταριστή στα νύχια και στα δόντια των σαρκοβόρων της «Νέας Τάξης». Ο άδικος θάνατός σας, ας γίνει η «χάλικη καμπάνα που θα ξυπνήσει τους σκλάβους» και θα σηκώσει ξανά στα πόδια του τον προδομένο λαό σου. Που θα του δώσει τη δύναμη να σπάσει τις αλυσίδες που του φόρεσαν ξανά οι νέοι δυνάστες και να ανοίξει πάλι το δρόμο για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό, στη χώρα σου και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ
Feeds
Αστυνομικός - ταξιτζής τράβηξε πιστόλι... 
