«Δεν θα πληρώσει ο κοσμάκης» (!), υποστήριξε ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας από τις Βρυξέλλες για τα μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση.

H επιλογή της φράσης από τον πρωθυπουργό οφείλεται προφανώς στο γεγονός ότι θεωρήθηκε αρκούντως «πιασάρικη» ώστε να την αναπαράγουν οι φίλοι του στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και στις εφημερίδες με στόχο να δημιουργηθεί μια πλαστή πραγματικότητα. Να φιλοτεχνηθεί, δηλαδή, το προφίλ ενός «γενναίου» πρωθυπουργού και μιας «φιλολαϊκής» κυβέρνησης, που τάχα μου ανθίσταται στις πιέσεις που της ασκούνται να λάβει αντιλαϊκά μέτρα.

*

Εντούτοις, η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη.

Με τα όσα έχει ήδη (δια)πράξει η κυβέρνηση

(και πριν ακόμα ο πρωθυπουργός ανακοινώσει τα «μελλούμενα»),

ο «κοσμάκης», για τον οποίο κόπτεται ο κ. Παπανδρέου,

έχει αρχίσει - ήδη - να πληρώνει!

*

Πριν ακόμα ανακοινωθεί το «τσουνάμι»,

ήδη

• υπάρχει ένας προϋπολογισμός στον οποίο γίνεται λόγος για «αυξήσεις» 1,5%. Και τούτο τη στιγμή που ο πληθωρισμός Νοεμβρίου τρέχει με 2%. Από χέρι, δηλαδή, πάμε όχι απλώς για «πάγωμα», αλλά για μείωση μισθών (του «κοσμάκη»...)
• υπάρχει η ανακοίνωση του Λοβέρδου για το Ασφαλιστικό στην οποία γίνεται λόγος για «κίνητρα παραμονής στην εργασία» των συνταξιούχων (και τι μεγαλύτερο «κίνητρο» από τις συντάξεις πείνας των 400 και 500 ευρώ) που σημαίνει αφ' ενός μείωση συντάξεων και αφ' ετέρου αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (του «κοσμάκη»...)
• υπάρχουν τα πεπραγμένα στο Εργασιακό, όπου οι πρώτες αποφάσεις της κυβέρνησης ήταν η διαιώνιση της λειτουργίας των «δουλεμπορικών» καθότι - όπως αποφάνθηκε το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ - προστατεύονται από κοινοτική οδηγία, η απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στα «stage» και η εφαρμογή του νόμου του 1998 για την «εκ περιτροπής εργασία», δηλαδή τρεις μέρες δουλειά - τρεις μέρες ανεργία (του «κοσμάκη»...).

*

Το τι, λοιπόν, θα ακολουθήσει είναι προφανές. «Μιλούν» όσα έχουν ανακοινώσει και εφαρμόζουν (ήδη)...

Ολα τα υπόλοιπα συνιστούν δημαγωγία, «ποπουλισμό», εξαπάτηση και φαιδρή προπαγάνδα επιπέδου Θεάτρου Σκιών:

«Δεν κάνω αυτά που... κάνω,

και την ώρα ακριβώς που τα κάνω

λέω ότι... δεν τα κάνω»!

*

Αλλά η τακτική αυτή είναι αποδεκτή μόνον όταν αποτελεί τέχνασμα του Καραγκιόζη για να «ρίξει» τον Χατζηαβάτη.

Αντίθετα, καθίσταται εξαιρετικά προκλητική όταν μετατρέπεται στο επίσημο «επικοινωνιακό δόγμα» μιας κυβέρνησης για να «παραμυθιάσει» τον... «κοσμάκη».