Απέναντι στη λαίλαπα που έρχεται μία επιλογή έχει ο λαός: Να διαλέξει το δρόμο της απειθαρχίας, της ρήξης και της ανατροπής, διεκδικώντας λύσεις στα λαϊκά προβλήματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ο αγώνας αυτός, για να έχει αποτέλεσμα, είναι ανάγκη να συνδεθεί με την πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Γιατί είναι καθαρό ότι όσο τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα είναι στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, όλο το νομικό πλαίσιο, οι θεσμοί και οι κυβερνήσεις θα υπηρετούν την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Αυτό τον ξεκάθαρο δρόμο που δείχνει στο λαό το ΚΚΕ παρουσίασε ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, μιλώντας το πρωί της Κυριακής σε μεγάλη εκδήλωση που οργάνωσε η ΝΕ Καβάλας του ΚΚΕ για την επικαιρότητα και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, στο πλαίσιο των γιορτασμών για τα 91 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματος και τα 92 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, με τη συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων του μόχθου και ξεχωριστή τη συμμετοχή της νεολαίας.

Ο Κ. Αβραμόπουλος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Ο αντιλαϊκός χειμώνας δυναμώνει. Χρειάστηκε να περάσουν λίγες μόλις μέρες για να αποκαλυφθεί το σκληρό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ και η θέλησή του να προχωρήσει ακόμα πιο αποφασιστικά τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.

Περιθώριο για χάσιμο χρόνου δεν έχουμε. Το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση εντείνοντας την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, φορτώνοντας νέα βάρη στις πλάτες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, όπως άλλωστε έκαναν και την περίοδο της ανάπτυξης. Δεν πρόκειται να αφήσουν τη μεγάλη ευκαιρία - το πέναλτι - που τους προσφέρει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, προκειμένου να σμπαραλιάσουν ακόμα παραπέρα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Το Συνέδριο του Κόμματος, το κύρος και η επιρροή του, το δυνάμωμα στους χώρους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, στη νεολαία θα βρουν την έκφρασή τους στην αναγέννηση του κινήματος και στην ετοιμότητά του να αντιμετωπίσει τη νέα θύελλα που έρχεται. Η γερή ιδεολογική πολιτική βάση που δημιουργήσαμε ως ΚΚΕ μέσα από το 18ο Συνέδριο. Γι' αυτό προσπαθούν να μας χτυπήσουν μ' όλα τα μέσα: Τη συκοφαντία, το ψέμα, αλλά και με τη δήθεν αγωνία τους για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Μας υποδείχνουν να γίνουμε πιο ελκυστικοί, αλλάζοντας τη στρατηγική μας. Μας καλούν να υιοθετήσουμε την άποψη που χρόνια καλλιεργούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ότι είναι δυνατόν η ίδια πολιτική που συναποφασίζεται στα πλαίσια της ΕΕ με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, να εφαρμόζεται στη χώρα μας με τρόπο που θα ωφελούνται και η πλουτοκρατία και οι εργαζόμενοι.

Γι' αυτό, μας λένε, σταματήστε να υποστηρίζετε ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν την ίδια γραμμή πλεύσης. Δείτε τη δυνατότητα συμμετοχής σε κυβέρνηση με άλλες δυνάμεις, συνεργαστείτε με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. Τους το έχουμε ξαναπεί. Δήλωση μετανοίας σ' αυτούς που εκμεταλλεύονται το λαό δεν κάνουμε και δε θα κάνουμε.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες δεν είναι αποτέλεσμα ανίκανων κυβερνήσεων, όπως ισχυρίζονται η σοσιαλδημοκρατία και οι οπορτουνιστές. Αποτελεί έκφραση της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης, είναι κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Είναι το αποτέλεσμα της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και τον ατομικό τρόπο ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της.

Την περίοδο της κρίσης, από τη μια φορτώνονται νέα βάρη στις πλάτες των εργατικών και λαϊκών μαζών, δυναμώνει η βαρβαρότητα. Από την άλλη, όμως, έχουμε συσσώρευση πολιτικής πείρας και επαναστατικής ενέργειας. Δημιουργούνται οι συνθήκες, όπου μια σπίθα μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα κοινωνικά ξεσπάσματα. Αυτό είναι που κάνει τους ιμπεριαλιστές να τρέμουν και να καταφεύγουν στον αυταρχισμό και τον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό, ταυτίζοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό, πιστεύοντας ότι μπορούν να αναχαιτίσουν την ταξική πάλη.

Καταβάλλουν επίμονες και συντονισμένες προσπάθειες να αμαυρώσουν τη μεγάλη προσφορά στους λαούς του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Δε διστάζουν να προχωρήσουν σε παραχάραξη της Ιστορίας, με στόχο να σβήσουν την προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος, να δηλητηριάσουν τις συνειδήσεις της νέας γενιάς. Λυσσομανούν απέναντι στο ΚΚΕ, γιατί επιμένει να διδάσκεται από τη θετική αλλά και την αρνητική πείρα της ταξικής πάλης κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Γιατί το ΚΚΕ, εκτιμώντας την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, "δεν πετά και το μωρό μαζί με τα νερά της γέννας", σ' αυτή την πρώτη ιστορική πορεία περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Οι αστοί, τα φερέφωνά τους και οι κάθε λογής αρνητές του σοσιαλισμού, αυτοί που χειροκρότησαν την ανατροπή του, όπως ο ΣΥΝ και άλλοι οπορτουνιστές, δε σταματούν ούτε στιγμή την προσπάθεια να αμαυρώσουν τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής και την επαναστατική εξουσία που καθιέρωσε η Οχτωβριανή Επανάσταση, που απελευθέρωσε την εργατική τάξη από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Ενενήντα δύο χρόνια μετά τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, ο σοσιαλισμός παραμένει αναγκαίος και επίκαιρος.

Το μεγάλο ερώτημα που εξακολουθεί να βασανίζει τους λαούς είναι γιατί, ενώ η επιστήμη και η τεχνική εκτίναξαν στα ύψη την παραγωγικότητα της εργασίας, η βαρβαρότητα, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανεργία, τη μαύρη εργασία, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την αφαίρεση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, γιγαντώνεται.

Αν δίπλα στη βαρβαρότητα βάλουμε τα αμύθητα πλούτη που συγκεντρώνει μια χούφτα πλουτοκρατών, έχουμε τη μεγάλη αντίφαση της εποχής μας. Μια αντίφαση που δε λύνεται ούτε με δήθεν εκσυγχρονισμούς, ούτε με διάφορες μορφές ελεημοσύνης, αλλά μόνο αν οι λαοί πάρουν στα δικά τους χέρια τον πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη, ανατρέποντας το βάρβαρο καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα. Αυτή την αντίφαση έλυσε η μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917.

Η επανάσταση που αποτέλεσε το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα. Την πρώτη απόπειρα της ανθρωπότητας να περάσει από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας. Η επανάσταση που έγινε ο εφιάλτης των ιμπεριαλιστών. Εγιναν πράξη δικαιώματα, όπως είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία, η δωρεάν Παιδεία, Υγεία, η λαϊκή κατοικία. Κατοχυρώθηκαν βασικά πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για τη λαϊκή πλειοψηφία.

Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Σοβιετική Ενωση και το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα επέδρασαν ευεργετικά στην ανάπτυξη του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Υποχρέωσε αστικά κόμματα σε παραχωρήσεις προς την εργατική τάξη. Ενίσχυσε τα κινήματα ενάντια στο απάνθρωπο καθεστώς της αποικιοκρατίας.

Οι αντιθέσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, του ιμπεριαλιστικού συστήματος οξύνονται, δεν μπορούν να ξεπεραστούν παρά μόνο με την ανατροπή και την αντικατάστασή του από έναν ανώτερο τρόπο παραγωγής που είναι ο σοσιαλιστικός. Στη χώρα μας, οι εξελίξεις που έχουν μεσολαβήσει ωρίμασαν περισσότερο τις υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό και επομένως η πάλη πρέπει να κατευθύνεται στη λύση της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, στη σοσιαλιστική αλλαγή.

Εκείνο που μπαίνει επιτακτικά είναι η δημιουργία των υποκειμενικών προϋποθέσεων για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Το πώς, δηλαδή, η πλειοψηφία της εργατικής τάξης θα κατανοήσει την αναγκαιότητα και τη ρεαλιστικότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, το πώς θα είναι έτοιμη να δράσει γι' αυτήν. Γιατί μόνο η εξουσία του λαού μπορεί να βάλει σε πλήρη κίνηση και να αξιοποιήσει τον πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας, να πετύχει την πλήρη αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, έχοντας ως στόχο την ανώτατη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας».