Γενικευμένη επίθεση στα εναπομείναντα εργασιακά, ασφαλιστικά και λαϊκά δικαιώματα κήρυξε χτες βράδυ στο Ζάππειο ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη φιέστα που διοργάνωσε κατ' εντολή του η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), παρουσία των «κοινωνικών εταίρων», με προπαγανδιστικό στόχο να εμπεδωθεί το πνεύμα της συναίνεσης που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και τα κόμματά του ώστε να προχωρήσουν οι φιλομονοπωλιακές ανατροπές σε όλα τα μέτωπα, παράλληλα με αλλαγές που θωρακίζουν το αστικό πολιτικό σύστημα, όπως ο «Καποδίστριας 2» και ο νέος εκλογικός νόμος.

Ούτε το σοσιαλδημοκρατικό περιτύλιγμα που χρησιμοποίησε ο Γ. Παπανδρέου ούτε τα πυροτεχνήματα περί «διαφάνειας» και καταπολέμησης της «διαφθοράς», και πολύ περισσότερο το ιδεολόγημα της «νέας εθνικής συμφωνίας» και της «πατριωτικής ενότητας», που έντεχνα προσπάθησε να καλλιεργήσει, δεν μπόρεσαν να κρύψουν ότι ο πρωθυπουργός, με όσα είπε, «σάλπισε» επί της ουσίας την ένταση του ταξικού πολέμου κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Η χτεσινή ομιλία, το ακροατήριό της και οι αντιδράσεις που προκάλεσε ανέδειξαν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις δύο γραμμές που συγκρούονται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Από τη μια, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης και οι πρόθυμοι «κοινωνικοί εταίροι», ανάμεσα σε χειραψίες και χειροκροτήματα, κήρυξαν την έναρξη του «εθνικού κοινωνικού διαλόγου». Από την άλλη, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, τα εναπομείναντα δικαιώματα των οποίων βρίσκονται στο στόχαστρο.

Ο Γ. Παπανδρέου δίνοντας το στίγμα των αντιλαϊκών σχεδιασμών της κυβέρνησης ξεκαθάρισε ότι δε θα κάνει «μερεμέτια» και εξήγγειλε την εφαρμογή «επώδυνων αλλαγών». Σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του επιχείρησε να εμφανίσει τις προαποφασισμένες πολιτικές της κυβέρνησης σαν μια «εθνική πολιτική», καλώντας τα λαϊκά στρώματα «με πράξεις να δείξουν ότι όλοι είμαστε ένα» και να υποταχθούν σε μια «ενότητα σφυρηλατημένη σε μια εθνική κοινωνική συμφωνία».

Να δεχτούν, δηλαδή, να πληρώσουν την ανάκαμψη του μεγάλου κεφαλαίου σε περίοδο κρίσης, χάνοντας κάθε δικαίωμα, όπως τα προηγούμενα χρόνια θυσίασαν τα δικαιώματά τους για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Σ' αυτή την επιχείρηση εντάσσεται και η ανακοίνωση μέτρων - βιτρίνα, όπως η φορολόγηση των «μπόνους των μεγαλοστελεχών των επιχειρήσεων με 90%» (αφήνοντας στο απυρόβλητο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων) και τα ψίχουλα του επιδόματος της «κοινωνικής αλληλεγγύης», για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού. Αυτές οι πρωθυπουργικές ανακοινώσεις δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο παρά το δόλωμα για να σύρουν τους εργαζόμενους να αποδεχτούν ακόμα πιο σκληρά μέτρα σε βάρος τους.

Παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της μακρόχρονης λιτότητας, ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε πως στόχος της κυβέρνησης είναι η «μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το 2013 και πριν από τη λήξη της τετραετίας της κυβέρνησης».

Το «πρώτο βήμα», ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου, γίνεται με τον προϋπολογισμό του 2010 «και τη μείωση του ελλείμματος κατά περίπου 4 μονάδες του ΑΕΠ ή πάνω από 8 δισεκατομμύρια ευρώ». Οπως είπε, «ο περιορισμός του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ θα γίνεται με τη μείωση του ελλείμματος κατά 2% του ΑΕΠ κάθε χρόνο με μόνιμα διαρθρωτικά μέτρα». Αναφερόμενος ειδικότερα στο δημόσιο χρέος, ανέφερε ότι «αυτό θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται το αργότερο από το 2012».

Οι νέες περικοπές με πρόσχημα τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του χρέους, όπως ανακοίνωσε ο Γ. Παπανδρέου, «θα αποτυπώνονται στο τετραετές Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση τον Ιανουάριο», ξεκαθαρίζοντας ότι ο ελληνικός λαός θα στενάξει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Περιγράφοντας τα αντιδραστικά μέτρα για την επίτευξη αυτών των στόχων, απαρίθμησε τα εξής:

-- «Χρονοδιάγραμμα για την προώθηση των ανατροπών στο Ασφαλιστικό το τέλος του α' εξαμήνου του 2010». Αν εφαρμοστούν οι προτάσεις της κυβέρνησης, αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνονται οι συντάξεις, συρρικνώνονται οι παροχές, θεσμοθετείται η μικρότερη εισφορά κράτους και εργοδοτών, χτυπιέται το καθεστώς των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και πετσοκόβονται οι αναπηρικές συντάξεις.

-- «Νέος γύρος μετοχοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων για εταιρείες του δημοσίου, αξιοποίηση των ακινήτων του δημοσίου και τιτλοποίηση εσόδων από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας». Δηλαδή, βάθεμα της ιδιωτικοποίησης σε στρατηγικούς τομείς της παραγωγής.

-- «Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις στα όρια του πληθωρισμού». Εντείνει την πολιτική της λιτότητας με αυξήσεις-ψίχουλα στους μισθούς, ανοίγοντας το δρόμο για μόνιμο πάγωμα, ακόμα και ονομαστική μείωσή τους.

-- «Πάγωμα των μισθών για όσους έχουν αποδοχές άνω των 2.000 ευρώ». Αυτή τη φορά, μάλιστα, δε διευκρίνισε αν πρόκειται για τις μεικτές ή τις καθαρές αποδοχές.

-- «Μείωση των λειτουργικών δαπανών του δημοσίου κατά 10%». Δηλαδή, νέες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

-- «Μείωση των δαπανών για επιδόματα στο δημόσιο τομέα κατά 10%». Πρόκειται για ουσιαστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αφού ο μισθός τους βασίζεται κυρίως στα επιδόματα.

- «Εξορθολογισμός και νοικοκύρεμα των δαπανών Υγείας», με περικοπές που θα κυμανθούν από 800 εκατ. μέχρι και 1 δισ. ευρώ και θα πλήξουν τις ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες που προσφέρει στα λαϊκά στρώματα ο δημόσιος τομέας Υγείας - Πρόνοιας.

-- «Επαναφορά της λίστας φαρμάκων». Θα σημάνει την άγρια περικοπή φαρμάκων για χιλιάδες ασφαλισμένους.

-- «Οι προσλήψεις στο δημόσιο αναστέλλονται για το 2010». Αυτονόητα θα επιλεχθεί το όργιο των ελαστικών μορφών απασχόλησης για να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες.

-- «Εως τα μέσα του 2010 θα υπάρξει ενιαία αρχή πληρωμών στο δημόσιο». Με το ενιαίο μισθολόγιο θα επιχειρηθεί η προς τα κάτω συμπίεση των μισθών.

-- «Από το 2011 θα ισχύσει ο κανόνας στο δημόσιο μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις». Εντατικοποίηση της δουλειάς και τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων προμηνύει και η συγκεκριμένη απόφαση.

-- «Διάλογος για τα κλειστά επαγγέλματα για να εξασφαλιστεί η ορθή και κοινωνικά δίκαιη λειτουργία του ανταγωνισμού». Να ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για την είσοδο των επιχειρηματικών ομίλων σε νέους κερδοφόρους τομείς.

-- «Ενιαία θα είναι και η διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων». Τα αποθεματικά των Ταμείων θα περάσουν σε κεντρική διαχείριση για να ενταθεί το τζογάρισμά τους.