Η κρίση είναι υπαρκτή, είναι οικονομική κρίση του καπιταλισμού που είναι η περιοδική. Αντικειμενικά θα χτυπήσει και ένα τμήμα του κεφαλαίου αλλά η πολιτική αντιμετώπισής της μεταφέρει τα βάρη στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το άγχος της κυβέρνησης των αστικών κομμάτων και επιτελείων είναι το ξεπέρασμά της να είναι όσο γίνεται πιο ανώδυνο για το κεφάλαιο, να βγει όσο γίνεται πιο αλώβητο. Το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζει ότι η κρίση οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην πολιτική της ΝΔ. Οτι είναι πολύ διαφορετική από την κρίση στην Ευρώπη και παγκόσμια και οφείλεται στη σπατάλη, στη ρεμούλα, στη διαφθορά που δεν αντιμετώπισε αλλά αντίθετα μεγέθυνε η ΝΔ. Στόχος του να αποπροσανατολίσει για τον αντικειμενικό χαρακτήρα της κρίσης ως σύμφυτης με τον καπιταλισμό, να αθωώσει τον καπιταλισμό, να αποπροσανατολίσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα από τις αιτίες της, επομένως να τους χειραγωγήσει στην ανοχή και στην υποταγή στην αντιδραστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ για το ξεπέρασμά της αφού είναι «εθνική υπόθεση», δηλαδή και των καπιταλιστών που τη δημιουργούν και των εργαζομένων που καμιά ευθύνη δεν έχουν και τα βάρη της πληρώνουν.

Ετσι εμφανίζεται ως κυβέρνηση «δίκαιη», αφού παίρνει από τους καπιταλιστές την εφάπαξ εισφορά 1 δισ. ευρώ όταν τους έχουν δώσει, μόνο το 2009, πάνω από 50 δισ. ευρώ. Και μοιράζει 63 λεπτά τη μέρα στους εξαθλιωμένους ενώ σκέφτεται να δώσει κουπόνι σίτισης στους ανέργους με λεφτά των εργαζομένων. Και τα σούπερ μάρκετ θα αυξάνουν τις τιμές για να βγάλουν τα σπασμένα των μειωμένων τιμών στους ανέργους δίνοντάς τους ό,τι σάπια προϊόντα διατροφής έχουν. Τέτοια δίκαιη αναδιανομή!

Αλλά γιατί κόπτονται με τα κρατικά ταμεία και τα ελλείμματα; Ακριβώς γιατί θέλουν να δώσουν άφθονο ακόμη περισσότερο κρατικό χρήμα στους επιχειρηματίες για νέες επενδύσεις. Για τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Αλλά και εδώ χρειάζονται φτηνούς εργάτες. Γιατί μαζί με το τσάμπα κρατικό χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους για επενδύσεις, πρέπει να τους δημιουργήσουν και συνθήκες ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας.

Τα μέτρα λοιπόν που προωθούνται δεν εκπονήθηκαν για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Αλλά για να κάνουν πιο φτηνούς τους εργάτες. Γι' αυτό εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στα Εργασιακά, (ελαστικές μορφές εργασίας), στο Ασφαλιστικό, (μείωση συντάξεων, αύξηση ηλικιακών ορίων, δραστικές περικοπές σε παροχές υγείας - πρόνοιας και εμπορευματοποίησή τους), στο εισόδημα, (μείωση μισθών, αύξηση φορολογίας), σε άλλα δικαιώματα όπως η παιδεία κλπ.

Οσο για τη διαφάνεια μέσω διαδικτύου, που θα ωφελήσει τους εργαζόμενους και τους ανέργους, εκτός από την απάτη της γνώσης των κυβερνητικών αποφάσεων και της γνώμης που μπορεί να εκφράζεται γι' αυτές, η κυβέρνηση αποφασίζει. Σε τελευταία ανάλυση ούτε ο μισθός θα αυξηθεί με τη διαφάνεια, ούτε ο άνεργος θα βρει δουλειά. Τι λέει η κυβέρνηση; Θρέψε την πείνα σου με τη διαφάνεια και τη διαβούλευση.

Τέλος ο πρωθυπουργός χτες το «ξαναέπαιξε πατριώτης», απαιτώντας υποταγή όλων στην πολιτική του που τάχα αντιστέκεται στην ΕΕ, όταν τα μέτρα τα έχουν συναποφασίσει όλοι μαζί στις Βρυξέλλες, ενώ διάφοροι αναλυτές, αλλά και τραπεζίτες, (π.χ. Μ. Σάλλας της Πειραιώς στο «Βήμα της Κυριακής»), απαιτούν τα ίδια ακριβώς μέτρα,(αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και αντιμετώπιση των ελλειμμάτων) για να αντιδράσουν θετικά οι αγορές, δηλαδή για να γίνουν επενδύσεις.