Πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέτωπο κατά της διαφθοράς, με στόχο αφ' ενός τον αποπροσανατολισμό και αφ' ετέρου την προώθηση αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, επιθυμεί να διαδραματίσει ο Α. Σαμαράς, προσφέροντας συναίνεση και συγκεκριμένες προτάσεις στην κατεύθυνση αυτή.

«Ξεκινά ένας κοινός αγώνας του πολιτικού κόσμου κατά της διαφθοράς», αποφάνθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, αφήνοντας σαφώς να διαφανεί η σύμπλευσή του με τις κυβερνητικές προτάσεις στο μέτωπο της διαφθοράς. Προκειμένου να υπάρξουν απτά αποτελέσματα, ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε μια διαδικαστική πρόταση στην κατεύθυνση αυτή: Να γίνει στις αρχές του καινούριου χρόνου μια συζήτηση πολιτικών αρχηγών στη Βουλή και στη συνέχεια να συγκροτηθεί μια ειδική επιτροπή της Βουλής, η οποία μέχρι τον Ιούνη του 2010 «θα προτείνει συγκεκριμένα νομοσχέδια - μεταρρυθμιστικές τομές - που θα εκτείνονται σε ευρύ φάσμα τομέων και θα καταπολεμούν τη διαφθορά». Τα νομοσχέδια αυτά με τη συναίνεση τουλάχιστον των δύο μεγάλων κομμάτων θα γίνουν στη συνέχεια νόμοι του κράτους.

Στις προτάσεις, που κατέθεσε στη χτεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο Α. Σαμαράς, περιλαμβάνονται η αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η δημοσιοποίηση του τελικού κόστους των μεγάλων έργων και των προμηθειών του Δημοσίου, η δυνατότητα άσκησης πειθαρχικών διώξεων σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, η διασφάλιση σταθερών πόρων στους ΟΤΑ ώστε να τηρείται προϋπολογισμός και απολογισμός, η γενίκευση εφαρμογής του διπλογραφικού συστήματος (και στα νοσοκομεία, ΟΤΑ και σε όλους τους φορείς του Δημοσίου). Σε όλες αυτές τις προτάσεις υπήρξε, όπως είπε, θετική ανταπόκριση από τον πρωθυπουργό και το ίδιο ισχυρίστηκε ο ίδιος για τις προτάσεις της κυβέρνησης. Αναφορικά με την πρόταση για σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών για διάφορα σκάνδαλα συμφώνησε, αλλά έθεσε ως όρο να ξεκινήσουν από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου του 1999, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι επιδιώκει συμψηφισμό.

Κατηγορηματικά αντίθετος εμφανίστηκε ο Α. Σαμαράς στην αλλαγή του εκλογικού νόμου με βάση το γερμανικό μοντέλο, με το επιχείρημα όμως ότι η θέσπιση μονοεδρικών αποτελεί οπισθοδρόμηση στα θέματα διαφάνειας του πολιτικού συστήματος.