Το βάθεμα της ταξικής κατεύθυνσης της Ομοσπονδίας, της ενότητας και του συντονισμού των εργαζομένων στη βάση των σύγχρονων αναγκών τους «σφράγισε» το 11ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμάκου και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ), που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο, με κεντρικό σύνθημα «Διεκδικούμε τον πλούτο που παράγουμε». Η συζήτηση ανέδειξε μεταξύ άλλων ότι, η πάλη ενάντια στην πολιτική που μετατρέπει το φάρμακο σε εμπόρευμα αποτελεί βασική προϋπόθεση και για την εξασφάλιση του δικαιώματος των εργαζομένων του κλάδου σε σταθερή και με δικαιώματα εργασία.

Την ίδια στιγμή, η «Ανεξάρτητη Προοδευτική Κίνηση Φαρμάκου - Καλλυντικού» (στηρίζεται από ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση) και η «Ταξική Ενωτική Κίνηση» προσπάθησαν να κρύψουν τη ρίζα των προβλημάτων και να υπονομεύσουν τον ταξικό συντονισμό του κλάδου και γενικά της εργατικής τάξης. Ωστόσο, η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό, αφού οι εργαζόμενοι ανέδειξαν ξανά στο τιμόνι της Ομοσπονδίας τις δυνάμεις της Προοδευτικής Κίνησης Φαρμάκου (ΠΚΦ). Συγκεκριμένα: η ΠΚΦ πήρε 57 ψήφους βγάζοντας 10 έδρες (από 11), η Ανεξάρτητη Προοδευτική Κίνηση 17 ψήφους και 3 έδρες (από 4) και η Ταξική Ενωτική Κίνηση (συμμετείχε για πρώτη φορά) 12 ψήφους και 2 έδρες. Για τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ η ΠΚΦ πήρε 63 ψήφους βγάζοντας και τους 3 αντιπροσώπους. Εγκρίθηκαν ομόφωνα ο διοικητικός και οικονομικός απολογισμός, όπως και ψηφίσματα για συμπαράσταση στον αγώνα των αγροτών και ενάντια στην ποινικοποίηση των αγώνων.

Παρουσιάζοντας την εισήγηση εκ μέρους της απερχόμενης διοίκησης, η πρόεδρος της ΟΕΦΣΕΕ Ζωή Σώκου, επισήμανε ιδιαίτερα την ανάγκη να μαζικοποιηθούν και να δυναμώσουν ολόπλευρα τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αναδείχτηκε η πλούσια δράση της Ομοσπονδίας, που παρά τις αδυναμίες μπήκε μπροστά σε εργοστάσια και αποθήκες για θέματα απολύσεων, παραβίασης όρων σύμβασης, παρακολούθησης με ηλεκτρονικά μέσα. Μεγάλες ήταν οι μάχες της Ομοσπονδίας και ενάντια στο σφαγιασμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με τελευταίο το μέτωπο ενάντια στο ν. Πετραλιά. Δράση που συναντά τις υπονομευτικές μεθοδεύσεις των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα να στηθεί διασπαστικό πανελλαδικό συνδικάτο, από τις δυνάμεις εκείνες που «κλαίνε», γιατί η Ομοσπονδία συντονίζεται με τα άλλα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ και δεν τρέχει πίσω από τη ΓΣΕΕ να μετράει χαμένα δικαιώματα.

«Κάθε νέος που σπουδάζει σε σχολή σχετική με τον κλάδο καλείται να μάθει να αντιμετωπίζει το φάρμακο σαν εμπόρευμα, μέσα από μαθήματα marketing, φαρμακοοικονομίας κλπ. Να αποδέχεται σαν κύριο κριτήριο για το αν θα κυκλοφορήσει και πόσο θα χρησιμοποιηθεί ένα φάρμακο, το κόστος και το κέρδος, όχι τη χρησιμότητά του στη θεραπεία», είπε χαρακτηριστικά η Ειρήνη Τσέκα, νεαρή εργαζόμενη. Σκιαγραφώντας την κατάσταση που επικρατεί για τους νέους εργαζόμενους σημείωσε: «Μέσα σε δύο χρόνια ως εργαζόμενη φοιτήτρια απολύθηκα 2 φορές και συνεχίζω και σήμερα να είμαι απολυμένη. Την πρώτη, η εργοδότριά μου τη μέρα που θα με προσλάμβανε κανονικά με απέλυσε λέγοντάς μου "χάρη σου έκανα" και "θα ήταν καλύτερα για σένα να μην γνωρίζεις τα δικαιώματά σου". Στη δεύτερη περίπτωση άκουγα "εσύ δεν έχεις σχέση με τους εργάτες, είσαι καλύτερη, γιατί απεργείς μαζί τους"; Τελικά, απολύθηκα ξαφνικά δύο μέρες πριν πάρω πτυχίο, αφού θα αυξάνονταν οι αποδοχές μου».

«Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό, έχει αναντικατάστατο ρόλο και στην πρόληψη (εμβόλια) και στην αποκατάσταση της υγείας. Στο μέλλον αυτός ο ρόλος θα γίνεται πιο σημαντικός. Πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε όλους όσοι το έχουν ανάγκη», υπογράμμισε η Γιώτα Ταβουλάρη από την Αθήνα. Οσο περισσότερα τα οφέλη από ένα νέο φαρμακευτικό σκεύασμα, τόσο μεγαλύτερη η τιμή του, όπως είναι οι πανάκριβες κατηγορίες φαρμάκων (π.χ. αντικαρκινικά) που κοστίζουν μέχρι και 13.000 ευρώ, πρόσθεσε, αναδεικνύοντας τα αδιέξοδα που έχει για τις λαϊκές ανάγκες η παράδοση του φαρμάκου στις πολυεθνικές.

Ο Γιώργος Πέρρος, χαιρετίζοντας το Συνέδριο, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, υπογράμμισε την ανάγκη να δυναμώσει η αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος μπαίνει μπροστά για την υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων», ενώ ξεκαθάρισε ότι οι ταξικές δυνάμεις δεν πρόκειται να δεχτούν καμία «ενότητα», όπου τα αιτήματα θα διαμορφώνονται, με βάση τις ανάγκες της εργοδοσίας. Που δε χτυπάει τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Που θα καλεί την εργοδοσία να κάνει επενδύσεις στο φάρμακο, αντί αυτό να είναι κοινωνικό αγαθό. Που λέει «ναι» στην εκ περιτροπής εργασία, μιλά για «δικαιολογημένες απολύσεις» και ελαστικές μορφές εργασίας, με πλαφόν 10%.

Καλώντας τα συνδικάτα στο φάρμακο να «ανεβάσουν στροφές» για την επιτυχία της απεργίας στις 10 Φλεβάρη, σημείωσε πως «δε θα πάρουμε άδεια από καμία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, οργανώνουμε την πάλη από τα κάτω, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς. Γράψτε στα "παλιά σας τα παπούτσια" νόμους και θεσμούς, δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο».