«Ιστορικά άμα δείτε στην Ευρώπη όταν υπήρχαν έτσι δυσκολίες και έπρεπε να παρθούν αντικοινωνικά μέτρα, συνήθως αυτά τα μέτρα τα έπαιρναν σοσιαλιστικές κυβερνήσεις γιατί θα ήταν πιο εύκολο να τα περάσουν από ό,τι θα τα περνούσαν κάποιες άλλες κυβερνήσεις». Δεν περίμενε βέβαια κανείς από τον «γαλάζιο» Γ. Μανώλη για να μάθει για το ρόλο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ως βασικού πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος και άξιου διαχειριστή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Πάνω από ένα αιώνα τώρα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν αποδειχθεί οι καλύτεροι «υπηρέτες» του κεφαλαίου, φορώντας τη μάσκα του δήθεν υπερασπιστή των συμφερόντων των «μη προνομιούχων» κ.ο.κ. Αυτό έχει αναλάβει να κάνει για ακόμα μια φορά το ΠΑΣΟΚ σε αυτή τη φάση, έχοντας επιλεγεί και στηριχθεί ποικιλότροπα από την οικονομική ολιγαρχία για να επιτελέσει αυτή την αποστολή. Να ηγηθεί της νέας αντιλαϊκής θύελλας που θα σαρώσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει το περιθώριο για την παραμικρή ψευδαίσθηση περί αυτού. Οι δικαιολογίες που επικαλείται ότι τάχα δε γνώριζε την έκταση της κρίσης ή ότι απειλείται η εθνική κυριαρχία, είναι απλά ορισμένα από τα προπαγανδιστικά όπλα του για να αποτρέψει την ταξική απάντηση των εργαζομένων και το ενιαίο μέτωπο στην κυρίαρχη πολιτική. Δε θα τους περάσει.