Την επόμενη βδομάδα αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για τη μεταναστευτική πολιτική. Το σχέδιο αυτό - αν γίνει νόμος και εφαρμοστεί - οδηγεί στην απέλαση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που ζουν και εργάζονται παράνομα στη χώρα μας, καθώς οι προϋποθέσεις νομιμοποίησής τους τους είναι από εξαιρετικά αυστηρές έως εξωπραγματικές.

Με την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου - όχι, όμως, και του συνόλου της κοινωνίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από οργανώσεις, φορείς, συνδικάτα - η νέα μεταναστευτική πολιτική εξασφαλίζει, από τη μία πλευρά, την αυστηρά ελεγχόμενη είσοδο των μεταναστών με βάση τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και του κεφαλαίου για εργατικά χέρια και, από την άλλη, τον έλεγχό τους κατά την παραμονή τους εδώ. Χαρακτηριστικό είναι πως δίνεται η δυνατότητα στον Ελληνα πρόξενο να αρνηθεί τη χορήγηση θεώρησης εισόδου σε αλλοδαπό, αναιτιολόγητα, ή να απαγορεύσει τη διακίνηση και παραμονή του, σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές. Την ίδια ώρα, δεν εξασφαλίζεται η δυνατότητα άσκησης των θρησκευτικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των μεταναστών, ενώ η οικογενειακή συνένωση γίνεται «όνειρο», με διάρκεια τριών χρόνων, εφόσον εξασφαλιστούν οι εξαιρετικά περιοριστικές προϋποθέσεις.

Γίνεται φανερό πως το εν λόγω νομοσχέδιο, όχι μόνο δεν εισάγει μια μεταναστευτική πολιτική, που θα ενσωματώσει τον οικονομικό μετανάστη στην ελληνική κοινωνία, με σεβασμό στα δικαιώματα και ελευθερίες του, αλλά, αντίθετα, ενισχύει την εκμετάλλευσή του. Την έλλειψη αποτελεσματικού μεταναστευτικού σχεδιασμού, παραδέχεται και η Εθνική Επιτροπή Για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία, σε ανακοίνωσή της, προχωρά σε μια σειρά παρατηρήσεων επί του νομοσχεδίου, που κάνουν λόγο ακόμα και για παραβίαση διεθνών συμβάσεων.

Κατ' αρχήν, η Επιτροπή σημειώνει πως πρέπει να δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία στους παράνομους αλλοδαπούς που βρίσκονται στη χώρα μας, ώστε να νομιμοποιηθούν και όσοι «δεν έχουν χαρτιά». Η κυβέρνηση εξήγγειλε πως θα νομιμοποιήσει μόνο όσους ζουν και εργάζονται δύο χρόνια στην Ελλάδα και έχουν αποδεικτικά στοιχεία. Οπως σημειώνει η Επιτροπή, οι μεταβατικές διατάξεις που αφορούν τους παράνομους μετανάστες «δεν πρέπει να εισαχθούν εκ των υστέρων στο νομοσχέδιο με τη μέθοδο των τροπολογιών, αλλά να γίνουν αντικείμενο προβληματισμού των ενδιαφερομένων πλευρών».

Παράλληλα, προτείνεται να αντιμετωπιστούν οι μακροχρόνιοι μετανάστες, με βάση διάταξη της Σύστασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που προβλέπει την ευνοϊκή μεταχείρισή τους σε θέματα, όπως ανανέωση άδειας παραμονής, συμμετοχή στην αγορά εργασίας και κοινωνική ασφάλιση. Επίσης σημειώνεται πως ο χρονικός περιορισμός των τριών χρόνων παραμονής στη χώρα, ώστε να γίνει οικογενειακή συνένωση, αντιβαίνει στο άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Νομικό Καθεστώς των Μεταναστών Εργαζόμενων, που ορίζει ως όριο τους 12 μήνες. Η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη μείωση του ορίου στα δύο χρόνια.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, το νομοσχέδιο δεν κατοχυρώνει τη χορήγηση πολιτικού ασύλου σε όσους δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμη ως πρόσφυγες, ενώ η αναιτιολόγητη άρνηση χορήγησης εισόδου αλλοδαπού στη χώρα μας - που προβλέπεται - «είναι δυνατό να αφορά και μέλος οικογένειας πρόσφυγα».

Ακολούθως, η Επιτροπή σημειώνει πως ο συνολικός χρόνος παραμονής που δίνεται σε αλλοδαπούς που σπουδάζουν στη χώρα μας θα πρέπει να επιμηκυνθεί (το νομοσχέδιο προβλέπει πως η άδεια παραμονής χορηγείται για όσο διαρκεί ο κύκλος σπουδών), αφού οι αλλοδαποί αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη δύσκολη ελληνική γλώσσα. Πως είναι αντισυνταγματική η προθεσμία των δύο ημερών που δίνεται στον αλλοδαπό πριν την απέλαση και πως είναι απαράδεκτη η αναιτιολόγητη απόρριψη αιτήματος πολιτογράφησης που προβλέπει το νομοσχέδιο.