ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: «το τηλεφωνικό κέντρο κατακλύεται από τηλεφωνήματα αναγνωστών που θέλουν να μας μεταφέρουν τη δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκονται. Κάποιοι πήγαν να πληρωθούν και είδαν το δώρο τους πετσοκομμένο. Αλλοι απελπίστηκαν βλέποντας τους λογαριασμούς που τους περίμεναν όταν γύρισαν από τις διακοπές. Πολλοί είναι αυτοί που δεν ξέρουν τι θα κάνουν από Σεπτέμβριο όταν θα πάει το παιδί τους για σπουδές σε άλλη πόλη. Αμείλικτα προβλήματα που δίνουν ταυτότητα στα απρόσωπα νούμερα: 22% πάνω οι απολύσεις, 20% κάτω η οικοδομική δραστηριότητα, 120.000 διαμερίσματα απούλητα, 5,8% μείον η βιομηχανική παραγωγή, 20% μειωμένες οι εισαγωγές, ένα εκατομμύριο κατά προσέγγιση οι άνεργοι έως το τέλος του χρόνου» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ: «το Μέγαρο Μαξίμου επεξεργάζεται την "αναδιανομή" επιδομάτων "με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα", όπως τονίζεται, δηλαδή χωρίς να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ «ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»: «υψηλή χρηματική αμοιβή για τους πληροφοριοδότες που συμβάλουν στην πάταξη του οικονομικού εγκλήματος προβλέπει η νέα αμερικανική νομοθεσία (...) οι προϋποθέσεις είναι τρεις: ο πληροφοριοδότης πρέπει να δώσει μια καινούρια πληροφορία, η έρευνα πρέπει να καταλήξει σε πρόστιμο και το πρόστιμο πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δολάρια. Πράγμα που σημαίνει ότι η ελάχιστη αμοιβή του πληροφοριοδότη ανέρχεται σε 100.000 δολάρια» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ... «μετά τον Καπιταλισμό 1.0, την εποχή του laissez faire, που ολοκληρώθηκε με την ύφεση του Μεσοπολέμου, τον Καπιταλισμό 2.0, τις τέσσερις δεκαετίες του κεϊνσιανισμού και του νιου ντιλ, και τον Καπιταλισμό 3.0 του νεοφιλελευθερισμού της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρέιγκαν, φτάσαμε στον Καπιταλισμό 4.0. Σ' αυτόν, το κράτος θα παρεμβαίνει μεν στη χάραξη της μακροοικονομικής πολιτικής και τη στήριξη των τραπεζών, όχι όμως για την αιμοδοσία συντάξεων, παιδείας και υγείας. Ηλικιωμένοι, ασθενείς, απολυμένοι και άποροι θα ζουν λοιπόν στις παρυφές της κοινωνίας, ενώ σοβαρές δυσκολίες αντιμετωπίζουν ήδη τα μεσαία στρώματα (...) Τουλάχιστον 566.00 άνεργοι (πάνω από 659.000 κατά τους επιστημονικούς συμβούλους των συνδικάτων), 23% αύξηση των απολύσεων, διπλασιασμός (ίσως και τριπλασιασμός) των αυτοκτονιών το 2010. Η αγορά πεθαίνει, ως το τέλος του χρόνου θα κλείσουν 100.000 καταστήματα, αφήνοντας χωρίς δουλειά 150.000 ανθρώπους. Ο πληθωρισμός αυξάνεται, ο ΦΠΑ ανεβαίνει. Οι τράπεζες απορρίπτουν τέσσερις στις δέκα αιτήσεις για δάνεια, σε ποσοστό 70% τα ελληνικά νοικοκυριά εκτιμούν πως η οικονομική τους κατάσταση θα επιδεινωθεί» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).