Τώρα που «ψήνονται» οι νέες ανατροπές με το ξεπούλημα των πρώην ΔΕΚΟ και στρατηγικών τομέων της οικονομίας (βλ. Ενέργεια, Μεταφορές) η κυβέρνηση εναποθέτει σημαντικές ελπίδες στις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού για τον αποπροσανατολισμό και την ενσωμάτωση των εργαζομένων. Η αλήθεια είναι όμως ότι κι αυτές οι δυνάμεις αναγνωρίζουν και την ευθύνη και τις δυνατότητές τους. Ετσι, την ώρα που ήδη η πείρα του λαού από τη λειτουργία του ΟΣΕ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια καταγράφει και αύξηση των εισιτηρίων και κατάργηση δρομολογίων, η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρόμων καλεί την κυβέρνηση «σε διάλογο από μηδενική βάση».

Τέτοιοι όμως διάλογοι είναι αυτοί που εδώ και τώρα αξιοποιούνται για να αλυσοδέσουν τους εργαζόμενους και να εκβιάσουν και τη δική τους αποδοχή σε κρίσιμες ανατροπές. Με τέτοιους «διαλόγους» (με συνομιλητές και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία) ξεπουλήθηκε πέρσι το ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά. Με τέτοιους «διαλόγους» (και τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ) ετοιμάστηκε και τελικά ψηφίστηκε τον Ιούλη ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος. Οι εργαζόμενοι λοιπόν έχουν πια μπόλικη πείρα που βεβαιώνει ότι όπου ακούν για τέτοιους «διαλόγους», μόνο νέα ένταση της επίθεσης πρέπει να περιμένουν. Μόνος διάλογος ωφέλιμος για την εργατική τάξη και το λαό είναι αυτός για την οργάνωση του αγώνα τους σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.