Πιο συγκεκριμένα, η ΚΕΔΚΕ συμμετέχει σε διαβουλεύσεις με την τρόικα, η οποία απαιτεί έλεγχο των οικονομικών των δήμων σε μηνιαία βάση, και μάλιστα, όπως φαίνεται και από σχετικό ενημερωτικό σημείωμα που μοιράστηκε χτες στα μέλη της, καταθέτει προβληματισμούς για το πώς θα υλοποιηθεί το μνημόνιο και πώς, αν γίνει και τέτοιο, θα λειτουργούν οι δήμοι. Θυμίζουμε ότι το μνημόνιο προβλέπει «εξοικονομήσεις», δηλαδή νέες περικοπές χρημάτων, ενώ οι εργαζόμενοι στους τοπικούς μηχανισμούς «μετρώνται» ως οικονομική «επιβάρυνση». Προβλέπεται περικοπή τριών δισεκατομμυρίων ευρώ από χρήματα των δήμων, στην τριετία 2011 - 2013. Ακόμα, θα γίνεται η κατάρτιση ενοποιημένων ετήσιων προϋπολογισμών της Τοπικής Διοίκησης, που θα περιέχουν προβλέψεις για το αντίστοιχο οικονομικό έτος των εσόδων, δαπανών, πλεονασμάτων, ελλειμμάτων και ισολογισμών, προκειμένου να επιβάλλεται η δημοσιονομική πειθαρχία.

Κατά τα άλλα, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, Ν. Κακλαμάνης θύμισε ότι για το 2010, οι οφειλές του κράτους προς τους δήμους φτάνουν τα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ και πρόκρινε ως... λύση συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων και τον πρωθυπουργό. Προέβη σε κορόνες του τύπου «δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να υπάρξει Αυτοδιοίκηση με ή χωρίς "Καλλικράτη", όταν η εφαρμογή του φέρει τη βούλα της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημάρχων.

«Δε θα διαλυθεί κανείς δήμος ή Περιφέρεια», τόνισε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της «Δημοτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης», Χρ. Τέγος, συμπληρώνοντας ότι οι νέοι μηχανισμοί θα δουλεύουν με μεγαλύτερη σαφήνεια με το εντέλλεσθαι. Ο «Καλλικράτης», σημείωσε, προβλέπει τις απαραίτητες δομές για να εφαρμοστεί η αντιλαϊκή πολιτική σε βάρος των εργαζομένων και για να ενισχυθεί το μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή να εξυπηρετηθούν προαποφασισμένες πολιτικές. Κάτι που γνώριζαν οι δυνάμεις που τον στήριξαν. Θύμισε τα λεφτά που «χάρισε» η ΚΕΔΚΕ στο όνομα της σύγκλισης, κάτι που συμβαίνει τώρα και με το μνημόνιο. Συμπλήρωσε ότι θα υπάρχει φοροεπέλαση και κατέληξε ότι οι πόροι που ζητούσε η ΚΕΔΚΕ να εισρέουν στα ταμεία των δήμων είναι χρήματα του ελληνικού λαού, καθώς προέρχονται από φόρους σε βάρος του, όπως ο ΦΠΑ, η αύξηση του οποίου επιβαρύνει τα είδη πλατιάς κατανάλωσης.