ΜΟΣΧΑ.--

Πέθανε χτες σε ηλικία 73 χρόνων μετά από μακρόχρονη και επώδυνη ασθένεια ο Γκενάντι Γιανάεφ, αντιπρόεδρος της Σοβιετικής Ενωσης την περίοδο 1990-1991, αλλά και μέλος της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Ανάγκης (ΚΕΕΑ), η οποία είχε δημιουργηθεί τον Αύγουστο του 1991 από την ανώτατη ηγεσία του ΚΚΣΕ με στόχο όπως διακήρυττε την αποτροπή της διάλυσης της ΕΣΣΔ. Στις 19 Αυγούστου του 1991 από το ραδιόφωνο ανακοινώθηκε πως ορισμένες περιοχές της χώρας κηρύσσονται σε έκτακτη κατάσταση και πως τα καθήκοντα του προέδρου της ΕΣΣΔ αναλαμβάνει ο Γιανάεφ τη στιγμή που ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ βρισκόταν σε διακοπές στην Κριμαία. Τρεις ημέρες αργότερα, συνελήφθη μαζί με άλλους και φυλακίστηκε για τρία χρόνια, ενώ το 1994 του απονεμήθηκε χάρη.

Οπως σημείωνε παλιότερα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας, η διαμόρφωση της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Ανάγκης της ΕΣΣΔ ήταν μια προσπάθεια να σταματήσουν οι διαλυτικές διαδικασίες στη χώρα. Ομως αυτή η προσπάθεια αποδείχτηκε πως δεν ήταν ούτε προετοιμασμένη, ούτε αποφασιστική.

Το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας θεωρούσε πως παρά τις ανησυχίες που εξέφρασαν οι ηγέτες της ΚΕΕΑ για τον κίνδυνο διάλυσης της ΕΣΣΔ, δεν προχώρησαν σε παραπέρα πρακτικές ενέργειες, και θεωρούσε πως ακόμα και αν πετύχαινε η προσπάθεια της ΚΕΕΑ, το πιο πιθανό είναι να συνεχιζόταν η γραμμή Γκορμπατσόφ προς τον καπιταλισμό. Οπως είχε πει ο Β. Τιούλκιν, Α' Γραμματέας του ΚΕΚΡ: «Στο ΚΚΣΕ υπήρχαν πολλοί τίμιοι κομμουνιστές, που αντιστέκονταν στην πολιτική της καπιταλιστικοποίησης, όμως πολλοί από αυτούς δεν κατανοούσαν ακριβώς την ουσία των εξελίξεων και πολύ περισσότερο δε μας έφτασαν οι οργανωτικές (θεωρητικές, πολιτικές, οικονομικές) δυνάμεις σ' αυτόν τον αγώνα. Κανένα από τα μέλη της ΚΕΕΑ, ούτε νωρίτερα, ούτε κατά τη διάρκεια της "έκτακτης κατάστασης" δεν προσπάθησε να απευθυνθεί στις κομματικές μάζες και να οργανώσει την αντίσταση στο εσωκομματικό μέτωπο. Κατά την άποψή μας, από αυτό θα έπρεπε να ξεκινήσουν. Για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ της επανάστασης ήταν αναγκαία η ύπαρξη του υποκειμενικού παράγοντα, μιας πανέτοιμης προλεταριακής οργάνωσης. Κι αυτό δεν υπήρχε. Υπήρχαν μόνο καλές προθέσεις...».