Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί επίσης το ΚΚΕ για περιχαράκωση και πως στις εκλογές κλείνεται στα κομματικά του στεγανά. Βρίσκουν το θράσος και μιλάνε οι εκπρόσωποι ενός πολιτικού συνονθυλεύματος που κακοποίησε στις λαϊκές συνειδήσεις την έννοια της συμμαχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κομμάτια. Η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη στηρίζει ανοιχτά το επίσημο ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΝ στηρίζει το ανεπίσημο ΠΑΣΟΚ υπό τον Α. Μητρόπουλο, στην Περιφέρεια Αττικής και όχι μόνο. Παρουσιάζουν σαν συνεργασία την ψηφοθηρική στήριξη ενός υποψηφίου που δηλώνει ευθαρσώς ότι στόχος του είναι να πείσει τον Γ. Παπανδρέου να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο με την Μέρκελ. Δηλαδή, επιδιώκει ένα «λάιτ μνημόνιο» και όχι βέβαια την ανατροπή της στρατηγικής υπέρ του κεφαλαίου που το επιβάλλει. Και ο Αλ. Αλαβάνος συμπεριλαμβάνει στο συνδυασμό του από «αντιεξουσιαστές μέχρι και δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ». «Συμμαχίες» φύλλο-φτερό στον άνεμο του δικομματισμού. Δηλαδή ενώνονται, διασπώνται, αφού είναι συγκόλληση από τα πάνω δυνάμεων με σοσιαλδημοκρατική πολιτική διαφόρων αποχρώσεων. Αυτές τις συμμαχίες οραματίζονται. Για να πίνει και να τρώει το κεφάλαιο στην υγειά του λαού και αυτοί να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αθωώσουν τη στρατηγική της σοσιαλδημοκρατίας, εγκλωβίζοντας λαϊκές δυνάμεις στο σύστημα.

Επίσης, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ μαζί με τον ΛΑ.Ο.Σ. συμμαχούν στην Ικαρία για να μην εκλεγεί δήμαρχος ο κομμουνιστής υποψήφιος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», επειδή έχουν όλοι τους δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο να προωθήσουν στο νησί μια «ανάπτυξη» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγαλοξενοδόχων και των τουρ οπερέιτορ, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του λαού. Την ίδια ώρα, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, στελέχη του ΠΑΣΟΚ δε διστάζουν να πριμοδοτούν υποψηφίους της ΝΔ, ή και το αντίστροφο, τακτική που ακολουθεί και ο ΛΑ.Ο.Σ., στο πλαίσιο του εσωκομματικού ξεκαθαρίσματος και των ενδοπαραταξιακών συσχετισμών. Αυτό είναι το περιεχόμενο των συμμαχιών που προτείνουν στο λαό για να τον εγκλωβίσουν, να του κλέψουν την ψήφο, να τον ξεγελάσουν ότι αυτοί νοιάζονται τάχα για το κοινό και όχι το στενά κομματικό συμφέρον.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί όχι μόνο να οργανώσει την πιο αποτελεσματική αντίσταση αλλά, κυρίως, να οδηγήσει στην αντεπίθεση του λαού προς τον κύριο αντίπαλό του, τα μονοπώλια. Αυτή η πολιτική και αποτελέσματα έχει και πλατιά απήχηση. Η θέση του ΚΚΕ, για παράδειγμα, για γενική αντίθεση στην ΕΕ και πλατιά απήχηση έχει και είναι η μόνη δικαιωμένη θέση, σε αντίθεση με όσους κατηγορούν το ΚΚΕ για απομονωτισμό. Το ΚΚΕ δε συμμαχεί με δυνάμεις που σκοπό έχουν τον εξωραϊσμό ή τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού και της ΕΕ.

Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν είναι απομονωμένο, αλλά είναι στο κέντρο του αγώνα για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχουν ανάγκη ο λαός, η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία. Με αυτούς τους χιλιάδες το ΚΚΕ συναντιέται καθημερινά, παλεύει για να οργανωθεί ο αγώνας, για να ζήσει ο λαός καλύτερα. Για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στη δουλειά, στην Ασφάλιση, στην Υγεία και Πρόνοια, στην Παιδεία, για να πηγαίνουν όλα τα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς, για να γίνουν τα αναγκαία έργα ανάπτυξης και προστασίας για το λαό και όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου. Τα μέσα παραγωγής να είναι λαϊκή ιδιοκτησία, όσα παράγουν οι εργαζόμενοι να τα απολαμβάνουν οι ίδιοι και όχι τα παράσιτα οι καπιταλιστές.