Οι ομοιότητες όμως στις ατάκες - κοροϊδία δεν σταματάνε εδώ. Ετσι, όπως ακριβώς ο Παπανδρέου επαναλαμβάνει κάθε τρεις και λίγο ότι «θλίβεται» για τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνησή του, έτσι και ο Γιούνγκερ, κατά την αυτολεξεί διατύπωσή του «υποφέρω όταν σκέφτομαι με πόσο μικρό εισόδημα είναι υποχρεωμένοι οι Ελληνες να πληρώσουν τα χρέη τους».

Είναι - και οι δυο τους - ψεύτες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Καμιά απολύτως θλίψη δεν τους διακατέχει ούτε βεβαίως υποφέρουν στο παραμικρό, από την πολιτική που συμφώνησαν να εφαρμόσουν σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων της χώρας μας. Αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να εφαρμοστούν απαρέγκλιτα οι πολιτικές και τα μέτρα, επειδή έτσι έχουν υπολογίσει ότι μπορούν να εξασφαλιστούν τα τεράστια κονδύλια που απαιτούν οι τράπεζες και οι μεγάλες πολυεθνικές του χρήματος, από όπου οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δανείζονταν συστηματικά, με μοναδικό στόχο να μπουκώσουν τις διάφορες ομάδες επιχειρηματικών συμφερόντων.

Το ότι από πάνω μάς προκαλούν με τέτοιου είδους διατυπώσεις, για τη δήθεν συντριβή που νιώθουν, είναι επειδή στις μέρες μας επικοινωνιακά κρίνεται πως έτσι μπορούν να γίνουν πιο εύπεπτα τα αντιλαϊκά - αντιδραστικά μέτρα. Ομως κι αυτό είναι απόδειξη της περιφρόνησης με την οποία αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους, αφού φαντάζονται ότι με δακρύβρεχτες αρλούμπες είναι δυνατόν να μας αποπροσανατολίσουν.

Στο χέρι μας να αποδείξουμε την Κυριακή των εκλογών πως δεν χάβουμε μύγες...