Στην εισηγητική της τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε μεταξύ άλλων:

Θα τους τραβήξουν τα αυτιά οι επιχειρηματίες. Γιατί το φαινόμενο αυτό είναι σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα, είναι συνοδοιπόρος του καπιταλισμού. Και τώρα πια, δεν είμαστε στη φάση που υπήρχε παλιά, να έχουμε διακυμάνσεις στην ανεργία. Τώρα θα υπάρχει ένα σταθερό, υψηλό ποσοστό ανέργων, το οποίο, στην πραγματικότητα, θα είναι πολύ μεγαλύτερο, καθώς θα υπάρχει η μερική απασχόληση.

Στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, που έγιναν το 2007 και το 2009, αλλά και προηγούμενα, ποια ήταν τα κεντρικά ζητήματα που έθεταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά; Θα έκαναν έλεγαν 100.000 νέες θέσεις εργασίας. Μετά, στο συναγωνισμό, έφτασαν και τις 200.000 θέσεις εργασίας και αύξηση των συντάξεων. Αυτό ήταν το βασικό μοτίβο της προεκλογικής περιόδου.

Και τώρα, ακριβώς επειδή έχουμε προεκλογική περίοδο, έρχεται μια απάτη, ένα ψέμα μεγατόνων κυριολεκτικά, από την κυβέρνηση, που την έχουμε χαρακτηρίσει την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, ήρθε χτες αυτή η απάτη ότι δίνει 2,5 δισ. για να διασώσει 670.000 θέσεις εργασίας. Γιατί; Γιατί σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό.

Για να θυμηθούμε τι έγινε αμέσως μετά τις εκλογές στις 4 του Οκτώβρη; Απολύθηκαν οι εργαζόμενοι με τα προγράμματα STAGE στο Δημόσιο. Και γιατί απολύθηκαν αυτοί; Γιατί θέλουν να δώσουν τα χρήματα, που χρησιμοποιούσαν για να πληρωθούν οι άνθρωποι που δούλευαν με τη μορφή STAGE 5 - 10 χρόνια και παραπάνω στο Δημόσιο, να τα δώσουν στους ιδιώτες για να επεκταθεί αυτή η μορφή απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα.

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία. Εργατική εξουσία, λαϊκή εξουσία, αν θέλουμε να απαντήσουμε ριζικά, στην κατάργηση της ανεργίας. Αυτό το λέμε. Και δεν πρόκειται κανείς, στο όνομα του ότι τα προβλήματα οξύνονται, να μας βγάλει από αυτόν το δρόμο, που είναι ο μοναδικός δρόμος λύσης των προβλημάτων.

Εχετε πάρει στα χέρια σας συνολικές προτάσεις, που αρχίζουν από το ύψος του επιδόματος, από τη συμπερίληψη στην επιδότηση και των μη μισθωτών, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και στο χωριό, ας το πω έτσι ή των παιδιών που αναζητούν δουλειά διαπιστωμένα, φοιτητών, των αποφοίτων κ.λπ.

Παίρνουμε σαν βάση αυτό που προτείνουμε, το 1.400 ευρώ βασικό μισθό και παίρνουν το 80% που είναι 1.120 ευρώ. Η κάλυψη πρέπει να είναι σε όλο το χρόνο που είναι διαπιστωμένα άνεργοι και αυτό μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί.

Δεύτερον, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις, ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι. Αυτοί που τώρα απολύονται - γιατί θα απολυθούν πολλοί - θα τις έχουν αυτές τις προϋποθέσεις, αλλά αυτοί που δε βρίσκουν δουλειά ή απολύονται από την ευκαιριακή απασχόληση και με 3-4 μήνες το χρόνο δε θα έχουν τις προϋποθέσεις για πλήρη κάλυψη.

Αυτό ως δικαίωμα, όχι ως παραχώρηση και φιλανθρωπία. Και απορρίπτουμε αυτό που λέμε τη φιλανθρωπία. Είναι άλλο πράγμα η κοινωνική αλληλεγγύη, στα πλαίσια του κινήματος, και στον κλάδο, και στη γειτονιά και άλλο πράγμα να πρέπει να αναζητήσεις, να πας να ζητιανεύεις, δηλαδή, κυριολεκτικά ή να βγαίνεις στην τηλεόραση και να κλαις, για να έχεις κάλυψη.

Εμείς, λοιπόν, ζητάμε μέτρα επιθετικά, ριζοσπαστικά για την ανεργία, προσλήψεις σε διαπιστωμένες, και στα πλαίσια του συστήματος, ελλείψεις. Και επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε ωραίες προτάσεις, χωρίς να απαντάμε στο βασικό πολιτικό ζήτημα της χώρας, εμείς θεωρούμε ότι πια οι εργαζόμενοι πρέπει να επιλέξουν, αυτό που λέμε, τον άλλο δρόμο πολιτικής και κοινωνικής πάλης και τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Αν αυτοί δεν έχουν στην ιδιοκτησία τους τον πλούτο που υπάρχει στη χώρα, δεν έχει σημασία αν είναι πάρα πολύς ή λίγος, αν δεν γίνει ιδιοκτησία τους, αν δεν απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ανταγωνισμού των μονοπωλίων, τότε έχουν δικαίωμα να ελπίζουν μόνο οι λίγοι, οι πολλοί δεν έχουν δικαίωμα. Η ελπίδα - που λέει πολύς κόσμος - πεθαίνει τελευταία, πρέπει να πεθάνει στην ώρα της, και να γεννηθεί στη θέση της η ελπίδα στο δίκιο σου, στον εαυτό σου, στο κίνημα, στην οργάνωση.

Με αυτήν την έννοια, στις 7 του Νοέμβρη, δε θα αναμετρηθεί το ποιο κόμμα θα γίνει 1ο, 2ο, 3ο, 4ο. Η σύγκριση δε θα γίνει στη λίστα ιεραρχίας των κομμάτων, η σύγκριση θα είναι το εξής: Πόσο κάτω είναι τα δύο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, και πόσο πάνω θα είναι τα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης", που ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότησή τους έχει το ΚΚΕ.

Αυτό θα μετρήσει, αν μπορούμε να ελπίζουμε να βάλουμε ένα φρένο σ' αυτήν την πολιτική ή αν θα είμαστε σε μια στασιμότητα στις 7 του Νοέμβρη.

Και ένα τελευταίο. Πρέπει να πάρουν υπόψη οι εργαζόμενοι, ότι απροκάλυπτα λίγες μέρες πριν τις εκλογές ψήνονται μετεκλογικά σενάρια συνεργασίας ανάμεσα στα κόμμα του ευρωμονόδρομου. Και τα αναχώματα αυτά έχουν ως στόχο, να πάρουν υψηλό ποσοστό τα ΠΑΣΟΚικά αναχώματα ή τα Συνασπισμικά αναχώματα, ή ο προξενητής - Καρατζαφέρης, αυτό έχουν στο νου τους.

Δηλαδή, θέλουν να πάρουν μια δύναμη, για να μπορούν είτε να συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο του προξενητή, είτε να τους προξενέψει κάποιος να τους δεχτεί ένα από τα δύο κόμματα, τα αριστερούτσικα αναχώματα, ειρωνικά το λέω, προς το ΠΑΣΟΚ».